diff --git a/Data Collected/Odia/IIIT-BH/Monolingual-corpora/odiasahitya.com/sent_odiasahitya_nabapratibha_1 b/Data Collected/Odia/IIIT-BH/Monolingual-corpora/odiasahitya.com/sent_odiasahitya_nabapratibha_1
new file mode 100644
index 0000000000000000000000000000000000000000..fcc00f5c839947e2fd4c67183051ff8c1f9c5b95
--- /dev/null
+++ b/Data Collected/Odia/IIIT-BH/Monolingual-corpora/odiasahitya.com/sent_odiasahitya_nabapratibha_1	
@@ -0,0 +1,47 @@
+ଲୁଡୁ ଖେଳ
+- ବିଭୁ ସାମନ୍ତ
+ତା: ମେ ୨, ୨୦୧୮  
+ମୂଳ ପୃଷ୍ଠା → ନବ ପ୍ରତିଭା → ଗଳ୍ପ →
+ନିଝୁମ ଖରାବେଳେ, ପାଲି ଆଉ ସାର ଧରି, ସେ ଚାଲିଆସେ ଲୁଡୁ ଖେଳିବାକୁ ।
+ଚୈତ୍ର ମାସର ପଖାଳଖିଆ ନିଦ ମୋର ଭାଙ୍ଗିଦେଇ, କେତେ ଅଳିକରେ; କେତେ ଝଗଡା ପରେ, ମୁଁ ରାଜି ହୁଏ ତା କଥାରେ, ବାଜିଏ ଖେଳିବାକୁ ।
+ବାଜି ରହେ ସିନେମା ଯିବା ନ ହେଲେ ଆଇସ୍କ୍ରିମ ଖୋଇବା ।
+ସେ ନିଏ ଲାଲ ମୋର ନୀଳ, ସେ ଆଗ ବାହାରେ ମୋ ଘରକୁ ଚାଲିଆସେ, ଆସି ବାଟ ଜଗେ ।
+ମୋର ଘରୁ ବାହାରିବାକୁ ଅପେକ୍ଷା କରେ ।
+ମୁଁ କିନ୍ତୁ ଏତେ ଜଲ୍‌ଦି ବହାର ପାରେନା ।
+ତା’ର ଗୋଟିକ ପରେ ଗୋଟିଏ ପାଚିଯାଏ ।
+ମୁଁ ତାର ବାଟ ଜଗେ, ଯୁଗ ବସାଏ, ହଇରାଣ କରେ ।
+ସେ ତଥାପି ମାନେନି ।
+ଲାଗିଯାଏ ଯୋକ ପରିକା, ମିଛିମିଛିକା ରାଗେ ।
+ମୁଁ ଛାଡ଼ି ଦିଏ ତା ରାସ୍ତା, ସେ ଚାଲିଯାଏ ସହଜରେ ।
+ଠିକ ଶେଷ ସାରଟି ପାଚିବା ବେଳକୁ, ତା’ର ଦାନା ପଡ଼େନି ଭଲ ।
+ସେ ବିବ୍ରତ ହୁଏ ।
+ମୁଁ ଖେଳ କମ୍‌ ତାକୁ ବେଶି ଦେଖୁଥାଏ ।
+ମୁଁ ଜାଣିଜାଣି ହାରିବା ଆଗରୁ ଉଠିଯାଏ ।
+ସେ କିନ୍ତୁ ଛାଡ଼େନି ।
+ଜୀବନଟା ଆମର ବି ଏମିତି ଅବିକଳ ଲୁଡୁ ଖେଳପରି ।
+କେବେ ସେ ଆଗରେ ତ, କେବେ ମୁଁ ଆଗରେ ।
+ମୋତେ କିନ୍ତୁ ଆଗରେ ରହିବାକୁ ଭଲ ଲାଗେନି ।
+କାରଣ ଆଗରେ ରହିଲେ ମୁଁ ଏକା ପଡ଼ିଯାଏ ।
+ଏକା ରହିବାକୁ କ’ଣ କାହାକୁ ଭଲଲାଗେ? ବେଳେବେଳେ ଠିକ୍ ଦାନ ପଡ଼େନି, ବେଳେବେଳେ ସାର ଭୁଲ୍‌ ଚଲାହୁଏ ।
+ଆଉ ପଛକୁ ଫେରିବାର ନାହିଁ ।
+ଦଣ୍ଡ ଭୋଗିବାକୁ ବି ପଡ଼େ ।
+ଦୋଛକିର ନିଷ୍ପତ୍ତି କେତେ ଠିକ, ଭାଗ୍ୟ ଉପରେ କଥା ।
+ଖେଳ ଚାଲିଥାଏ, ପରିଣାମର ମୁହଁ ଦେଖିବାକୁ ସମୟର ହାତ ଧରି ।
+ଶେଷରେ ଜିତେ ସିଏ ।
+ଖୁସିରେ ତାଳିମାରି, ଝୁମିଯାଏ ।
+ମୁଁ ମିଛିମିଛିକା ରାଗେ, ସେ କିନ୍ତୁ ଜାଣିଦିଏ ।
+ଆଲମାରୀରୁ ପର୍ସଟା ନେଇଆସେ ।
+ତା ଭିତରୁ ସବୁ ନେଇଯାଇ ଖାଲି ପର୍ସଟା ଧରେଇଦିଏ ।
+ପର୍ସଟା ଖାଲି ନ ରଖିବାକୁ ଦୟାରେ ଅଳ୍ପ ନୋଟ ରଖିଦିଏ ।
+ମୁଁ ଚୁପ୍‌ଚାପ୍‌ ଦର୍ଶକଟିଏ ହୋଇ ସବୁ ଦେଖୁଥାଏ ।
+ତା ହସ, ତା ଖୁସି ଆଗରେ ଏଇ କାଗଜ ଟୁକୁଡ଼ାଗୁଡିକ ମୂଲ୍ୟହୀନ ଲାଗେ ।
+ସତରେ, ଜାଣିଶୁଣି ହାରିବାର ଖୁସିଟା ବୁଝାପଡ଼େ ।
+କିଏ ଜାଣିଥିଲା ଏମିତି ହେବ? ବାଜି ଜିତି ସେ ଚାଲିଯିବ, କଥା କ’ଣ ଏମିତି ସରେ କି? ମିଛିମିଛିକା ହାରୁ ହାରୁ ମୁଁ ସତରେ ହାରିଯାଏ ।
+ସେ ମୋତେ ଠକି ଚାଲିଯାଏ ।
+ଆଉ ଜୀବନର ସାର ସବୁ ସେମିତି ପଡ଼ିଥାଏ, ଅଧବାଟରେ, ଅଧଖଣ୍ଡିଆ ହେଇ ।
+ଦୂରରେ ଠିଆ ସେ ମୋତେ ଚିଡ଼ାଏ, ଜିଭ କାଢ଼ି ଖତେଇ ହୁଏ ।
+ ଆଉ କହେ….
+“ମୁଁ ପୁଣି ଆସିବି ଖରାବେଳକୁ,
+ଏଥର ତୁମକୁ ସାଙ୍ଗରେ ନେବାକୁ”
+ଅନୁଭୂତି ହିଁ ଯୋଗାଏ ପ୍ରେରଣା, ମନରେ ଅନେକ କଥା ଆସେ ପୁଣି ଚାଲିଯାଏ, ସମୁଦ୍ର ର ଲହଡି ପରି, ତାକୁ ସାଇତି ନ ରଖିଲେ କ’ଣ ଆଉ ପାଇହୁଏ? ଜାଣିନି କେତେ ଛୁଇଁବ କାହାକୁ , ଗାଳି ହେଉ କି ଆଦର ଯାହା ଦେଲେ ଚଳିବ ।
+bpssamanta@gmail.com ରେ ଜଣେଇବେ ।