diff --git a/Data Collected/Odia/IIIT-BH/Monolingual-corpora/odiasahitya.com/sent_odiasahitya_prabandha_2 b/Data Collected/Odia/IIIT-BH/Monolingual-corpora/odiasahitya.com/sent_odiasahitya_prabandha_2
new file mode 100644
index 0000000000000000000000000000000000000000..d37019ee3ccac77669e96bd065e6bb78eb8d345d
--- /dev/null
+++ b/Data Collected/Odia/IIIT-BH/Monolingual-corpora/odiasahitya.com/sent_odiasahitya_prabandha_2	
@@ -0,0 +1,87 @@
+ଚିତ୍ର ପ୍ରତିମା ପ୍ରାୟ ଦିଶୁ ସୁନ୍ଦର…
+- ଶ୍ୟାମସୁନ୍ଦର ଅଗ୍ରୱାଲା
+ତା: ମାର୍ଚ୍ଚ୍ ୨୭, ୨୦୧୨  
+ମୂଳ ପୃଷ୍ଠା → ପ୍ରବନ୍ଧ →
+ଏହା ଏକ ଚିରନ୍ତନ ସତ୍ୟ ଯେ, ପ୍ରତିଟି ସୁଖ ଭିତରେ ଦୁଃଖଟିଏ ଲୁଚିକରି ରହିଥାଏ ।
+ଅଜ୍ଞାନ ମନୁଷ୍ୟ ସେଇଟିକୁ ଦେଖି ନପାରି କ୍ଷଣିକ ସୁଖରେ ଭୋଳ ହୋଇଯାଇଥାଏ ଏବଂ ଯେଉଁଦିନ ସେଇ ସତ୍ୟଟିକୁ ସାମ୍ନା କରିଥାଏ ସେଦିନ ସେ ଦୁଃଖରେ ଭାଙ୍ଗି ପଡ଼ିଥାଏ ।
+ମୁଁ ଏହାର ସମସ୍ତେ ଉଣା ଅଧିକେ ଅଙ୍ଗେ ନିଭେଇଥିବା ଉଦାହରଣ ଦୁଇଟି ଦେବାକୁ ଚାହୁଁଛି ।
+ଗୋଟିଏ ବାପର ଜୀବନରେ ସବୁଠୁ ସୁଖମୟ ଦିନ ହେଉଛି ଯେଉଁଦିନ ତା’ର ପୁଅଟି ଚାକିରି କି ବେପାର କରି ପ୍ରଥମ ଉପାର୍ଜନ ଟଙ୍କା ଘରକୁ ଆଣି ତାକୁ ଦେଇଥାଏ ।
+ସେଦିନ ବାପର ଗୋଡ଼ ହାତ ତଳେ ଲାଗି ନଥାଏ ।
+ସାଇ ପଡ଼ିଶା, ବନ୍ଧୁବାନ୍ଧବ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ସେ ସେଇ କଥାଟି ବାରମ୍ବାର କହୁଥାଏ ।
+ଶୁଣିଲଣି, ମୋ ପୁଅ ଚାକିରି ପାଇଗଲା ।
+ମାସକୁ ଦରମା ଏତେ’ କହି ତା’ ଛାତିକୁ କୁଣ୍ଢେ ମୋଟ କରିଦେଇଥାଏ ।
+କିନ୍ତୁ ସେତେବେଳକୁ ବାପଟି ବୁଝିପାରୁନି ଯେ, ଏଇଟା ହିଁ ତା’ର ଦୁଃଖମୟ ଜୀବନର ପ୍ରଥମ ଦିନ ।
+ଦିନକୁ ଦିନ ପୁଅ ଯେତେ ଅଧିକା ରୋଜଗାର କରୁଥାଏ, ସେତିକି ସେ ବାପାଠୁ ଦୂର ହୋଇ ଯାଉଥାଏ ।
+ଯେଉଁଦିନ ପୁଅର ରୋଜଗାର ତା’ର ଶୀର୍ଷ ସ୍ଥାନରେ ପହଞ୍ଚିଯାଏ ଓ ବାପାର ସର୍ବନିମ୍ନ ହୋଇଯାଏ, ସେଇଦିନ ସେମାନଙ୍କ ସମ୍ପର୍କ ପ୍ରାୟ ଛିନ୍ନ ହୋଇଯାଇଥାଏ ।
+ତା’ପରେ ତାକୁ ପୁଅ ପାଖରେ ଟଙ୍କା ଶହେଟି ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ହାତ ପତେଇବାକୁ ପଡ଼ିଥାଏ ଏବଂ ଏହି ଶହେଟି ଟଙ୍କା ଦେବା ନ ଦେବା ପୁଅର ମର୍ଜି ଉପରେ ନିର୍ଭର କରିଥାଏ ।
+ଥରେ ଭାବନ୍ତୁ ତ, ପୁଅର ଯେଉଁ ଟଙ୍କା ପ୍ରଥମ ଦିନ ଆପଣଙ୍କୁ ଏତେ ସୁଖ ଦେଉଥିଲା ସେ ଆପଣଙ୍କ କ’ଣ କାମରେ ଆସିଲା ? ଯେଉଁଦିନ ଏଥିପାଇଁ ଆପଣ ଖୁସିରେ ଆତ୍ମହରା ହୋଇପଡ଼ିଥିଲେ ସେଦିନ ଗଲା କୁଆଡ଼େ ? ଯାହାକୁ ଆପଣ ସବୁଠୁ ବେଶୀ ସୁଖ ବୋଲି ଭାବିଥିଲେ ସେ ଆପଣଙ୍କୁ ସବୁଠୁ ବେଶୀ ଦୁଃଖ ଦେଲା ନାହିଁ କି ?
+ମୋର ଜଣେ ବନ୍ଧୁଙ୍କ ପୁଅବୋହୂ ବିଦେଶରେ ଅଛନ୍ତି ।
+ବିଦେଶୀ ମୁଦ୍ରାର ଆକର୍ଷଣରେ ଦିନେ ବାପା ମା’ ଖୁସିରେ ନାଚି ଉଠିଥିଲେ ।
+ଆଜି କିନ୍ତୁ ଘରେ ବୁଢ଼ାବୁଢ଼ୀ ଦୁଇଜଣ ।
+ଦେହ ପା’ କ’ଣ ହେଲେ କେହି ଟିକେ ଦେଖିବାକୁ ନାହାଁନ୍ତି ।
+ପୁଅ କିନ୍ତୁ କହୁଛି ଯେ, ମୁଁ ବିଦେଶରେ ଥାଇ ମଧ୍ୟ ବାପା ମା’ଙ୍କର ସବୁ ବ୍ୟବସ୍ଥା କରିଦେଇଛି ।
+ସେମାନଙ୍କର ଯଦି ଅକସ୍ମାତ କିଛି ହୋଇଯାଏ ତେବେ ଇନସ୍ୟୁରାନ୍ସ କମ୍ପାନୀ ତାଙ୍କର ଶବଦାହ ସମେତ ସମସ୍ତ ଶୁଦ୍ଧକର୍ମ କରି ପୁଅ ପାଖକୁ ତା’ର ବିଲ୍‌ ପଠେଇ ଦେବ ।
+ବାପା ମା’ ଯଦି ଚାହାନ୍ତି ତେବେ ତାଙ୍କ ଅସ୍ଥି ମଧ୍ୟ ଗଙ୍ଗାରେ ବିସର୍ଜନ କରି ବ୍ରାହ୍ମଣମାନଙ୍କୁ ଖୁଆଇପିଆଇ ସେ ବାବଦ ସମସ୍ତ ଖର୍ଚ୍ଚର ବିବରଣୀ ସହିତ ବିଲ୍‌ ପଠେଇଦେଲେ ତା’ ମଧ୍ୟ ପୈଠ ହୋଇଯିବ ।
+ବଞ୍ଚିଥିବା ଯାକ ସବୁ ଖର୍ଚ୍ଚ ପାଇଁ ଦୁଇ ତିନିଟା କ୍ରେଡ଼ିଟ୍‌ କାର୍ଡ଼ ମଧ୍ୟ ବାପା ମା’ଙ୍କ ହାତରେ ଧରେଇ ଦେଇଛନ୍ତି ।
+ ଥରେ ନିଜକୁ ପ୍ରଶ୍ନ କରନ୍ତୁ, ପୁଅ ଯେଉଁଦିନ ବିଦେଶ ଗସ୍ତ ପାଇଁ ଘର ଛାଡ଼ିଥିଲା, ସେଦିନ ଆପଣ କ’ଣ ଏଇୟା ଚାହିଁଥିଲେ କି ?
+ବାପାଙ୍କ ପରେ ଦ୍ବିତୀୟ ଉଦାହରଣଟି ହେଉଛି ‘ମା’ ।
+ଗୋଟିଏ ମା’ର ସବୁଠୁ ସୁଖମୟ ଦିନ ହେଉଛି ଯେଉଁଦିନ ତା’ର ପୁଅ ବାହାହୋଇ ସୁନାନାକୀ ବୋହୂଟିଏ ଘରକୁ ଆଣିଥାଏ ।
+ସେଦିନ ମା’ର ଗୋଡ଼, ହାତ ତଳେ ଲାଗି ନଥାଏ ।
+ସାଇପଡ଼ିଶା, ବନ୍ଧୁବାନ୍ଧବ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ନେଇ ବୋହୂଟିକୁ ଦେଖେଇବା ପରେ ତା’ ଛାତି ଗର୍ବରେ ଫାଟି ପଡୁଥାଏ ।
+“ମୋ’ ବୋହୂ ଗୋଟିଏ ଚାଉଳରେ ଗଢ଼ା ।
+ମୋ’ ବୋହୂ ଆମ ଗାଁର ସବୁଠୁ ସୁନ୍ଦର ବୋହୂ ।
+ମୋ’ ବୋହୂ ୟା’ ଆଣିଛି, ମୋ ବୋହୂ ତା’ ଆଣିଛି ।
+ମୋ’ ବୋହୂଟି !” ମା’ କିନ୍ତୁ ଜାଣିପାରୁନି ଯେ, ତା’ର ସମସ୍ତ ସୁଖ ଓ ଆନନ୍ଦର ଉତ୍ସ ବୋହୂଟି ଭିତରେ ହିଁ ତା’ ଜୀବନର ସବୁଠୁ ଦୁଃଖମୟ କାହାଣୀଟି ଲୁଚି ରହିଛି ।
+ଯେଉଁ ବୋହୂକୁ ମା’ ଦିନେ ମୁଣ୍ଡ ଉପରେ ବସେଇ ବୁଲଉଥିଲା ସେଇ ବୋହୂ ହିଁ ପରେ ତାକୁ ଛେକରା ନାକରା କହି ନାକ ଟେକୁଛି ଆଉ ଆପଣ ଅସହାୟ ହୋଇ ଖାଲି ଚାହିଁ ରହୁଛନ୍ତି ।
+ଦୁନିଆରେ ପ୍ରତିଦିନ ଏମିତି ଘଟଣା ଘଟିବାରେ ଲାଗିଛି ।
+ଗୋଟିଏ ମା’ ତା’ର ଚାରୋଟିଯାକ ପୁଅକୁ ଏକୁଟିଆ ପାଳି ପାରୁଛି ଅଥଚ ଚାରୋଟିଯାକ ପୁଅ ମିଶି ମା’କୁ ପାଳି ପାରୁନାହାଁନ୍ତି ।
+ଶେଷକୁ ମା’ ବାଣ୍ଟି ହୋଇଯାଉଛି ।
+ଆଜି ଏ ପୁଅ ଘରେ ତ କାଲି ସେ ପୁଅ ଘରେ ।
+ଜଣେ ପୁଅ ଯଦି ମା’କୁ ଏକୁଟିଆ ରଖିବାକୁ ରାଜି ବି ହୋଇଯାଏ ତେବେ ଏଇ ବୋହୂଟି ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ଚିତ୍କାର କରି କହିବ “କାହିଁକି ? ମା’ କ’ଣ ତୁମକୁ ଏକଲା ଜନମ କରିଥିଲା କି ? ହେଇଟି କାନ ଖୋଲିକି ଶୁଣ, ସେ ଶ୍ରବଣ କୁମାର ଡ୍ରାମା ଗୁଡ଼ାକ ମୋ’ ପାଖରେ ବଳିବନି ।
+ମୁଁ ବର୍ଷକୁ ତିନିମାସରୁ ଅଧିକା ରଖି ପାରିବ ନାହିଁ ।
+” ତା’ପରେ ଆପଣଙ୍କର ଥୋମଣୀ ଚୁପ୍‌ ।
+ଅନେକ ପୁଅଝିଅ ସେମାନଙ୍କର ଅସହାୟତା ସ୍ବୀକାର କରି ଯୁକ୍ତି କରନ୍ତି ଯେ, ଯେହେତୁ ଆଧୁନିକ ଜୀବନ ଅତି ବ୍ୟସ୍ତ ଓ ଏହାର ଗତି ଅତ୍ୟନ୍ତ ତୀବ୍ର, ଅନେକ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଏହିପରି ଘଟଣା ବାଧ୍ୟ ବାଧକତାରେ ଘଟିଥାଏ ।
+ମୋର ଏଠି ଏତିକି କହିବା କଥା ଯେ, ଆଧୁନିକ ଜୀବନ ଅତି ବ୍ୟସ୍ତ ହୋଇପାରେ ଏବଂ ଏହାର ଗତି ମଧ୍ୟ ଅତ୍ୟନ୍ତ ତୀବ୍ର ହୋଇପାରେ କିନ୍ତୁ ତା’ ସହିତ ମା’ବାପାଙ୍କର ସୁଖ, ଦୁଃଖର କିଛିଟା ତାଳମେଳ ରହିବା ଆବଶ୍ୟକ ।
+ନଚେତ୍‌ ଏହି ସମ୍ପର୍କରେ ଏକ ବିରାଟ ଦୁର୍ଘଟଣା ଘଟିଥାଏ ଯାହାର ଅନୁଶୋଚନା ଆପଣଙ୍କର ଭବିଷ୍ୟତ ଜୀବନକୁ ଦୁର୍ବିସହ କରିପକାଏ ।
+ରାସ୍ତା ଉପରେ ବୁଢ଼ାବୁଢ଼ୀ ଦୁଇଜଣ ଯାଉଥିଲେ ।
+ଅଚାନକ ବୁଢ଼ୀଟି ଝୁଣ୍ଟିପଡ଼ି ପାଖରେ ଥିବା ନଳା ଭିତରେ ପଡ଼ିଗଲା ।
+ଦୁର୍ବଳ ବୁଢ଼ାଟି ବୁଢ଼ୀକୁ ଉଦ୍ଧାର କରିବାକୁ ବହୁତ ଚେଷ୍ଟା କଲା, କିନ୍ତୁ ପାରିଲା ନାହିଁ ।
+ରାସ୍ତା ଉପରେ ଗାଡ଼ିମଟର ସବୁ ସାଇଁ ସାଇଁ ଚାଲିଛି ।
+ବୁଢ଼ାଟା ଛିଡ଼ା ହୋଇ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଅଟକେଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲା ।
+କିଏ କାହିଁକି ରହିବ ? ପବନ ପ୍ରାୟ ଉଡ଼ି ଯାଉଥିବା ଗାଡ଼ିଗୁଡ଼ିକ ରହିବାର ନାଁ ଗନ୍ଧ ନେଉ ନଥାନ୍ତି ।
+ବୁଢ଼ା ଅତ୍ୟନ୍ତ ବ୍ୟସ୍ତ ହୋଇପଡ଼ିଲା ।
+କ’ଣ କରିବ କିଛି ଜାଣିପାରିଲା ନାହିଁ ।
+ବୁଢ଼ୀଟି ଅଧାମଲା ଅବସ୍ଥାରେ ନଳା ଭିତରୁ ତାକୁ ଉଦ୍ଧାର କରିବାକୁ ଚିତ୍କାର କରୁଥାଏ ।
+ବୁଢ଼ା ସେଠୁ କ’ଣ କଲା ନା, ରାସ୍ତା ଉପରୁ ଗୋଟେ ମାଙ୍କଡ଼ା ପଥର ଉଠେଇ ଆଗରୁ ତୀବ୍ର ଗତିରେ ମାଡ଼ି ଆସୁଥିବା ଗୋଟେ ଲମ୍ବା ଗାଡ଼ି ଉପରକୁ ଖୁବ୍‌ ଜୋରରେ ଫିଙ୍ଗି ଦେଲା ।
+ଅଚାନକ ପଥର ମାଡ଼ ଖାଇ ଡ୍ରାଇଭର ବ୍ରେକ୍‌ କଷି ଦେବାରୁ ଗାଡ଼ିଟି ଘଷି ହୋଇଯାଇ କିଛି ବାଟରେ ରହିଗଲା ।
+ଗାଡ଼ି ଭିତରୁ ଜଣେ ସୁଟ୍‌ବୁଟ୍‌ ପିନ୍ଧା ମଧ୍ୟବୟସ୍କ ବ୍ୟକ୍ତି ରାଗରେ ତମ ତମ ହୋଇ ବୁଢ଼ା ଆଡ଼କୁ ମାଡ଼ି ଆସିଲେ ।
+ବୁଢ଼ା ତାଙ୍କୁ ନଳା ଆଡ଼କୁ ହାତ କରି ବୁଢ଼ୀକୁ ଦେଖେଇବାରୁ ଭଦ୍ରବ୍ୟକ୍ତି ଜଣକ ଟିକେ ନରମିଗଲେ ଓ ତା’ ସହିତ ମିଶି ବୁଢ଼ୀକୁ ଆସନ୍ନ ମୃତ୍ୟମୁଖରୁ ଉଦ୍ଧାର କଲେ ।
+ବୁଢ଼ାବୁଢ଼ୀ ଦି’ଜଣ କାନ୍ଦି କାନ୍ଦି ତାଙ୍କୁ କ୍ଷମାପ୍ରାର୍ଥନା କରିବାରୁ ଭଦ୍ରବ୍ୟକ୍ତି ଜଣକ ବୁଢ଼ାକୁ କହିଲେ “ମଉସା, ଆଜି ମୁଁ ଜୀବନରେ ଗୋଟିଏ କଥା ଶିଖିଲି ।
+ଜୀବନ ବ୍ୟସ୍ତ ଓ ଏହାର ଗତି ଅବଶ୍ୟ ତୀବ୍ର କିନ୍ତୁ ୟାକୁ ଏତେ ବ୍ୟସ୍ତ ଓ ତୀବ୍ର କରନାହିଁ ଯେ ତା’ ଭିତରେ ଅନ୍ୟ ସମସ୍ତେ ହଜିଯିବେ ।
+ଆଜି ଜାଣିଲି ଯେ, ତୀବ୍ର ଗତିରେ ଗାଡ଼ି ଚାଲୁଥିଲେ ମନୁଷ୍ୟ ଏତେ ଉତ୍ତେଜିତ ହୋଇରହିଥାଏ ଯେ, ତାକୁ ଆଖପାଖର ଘଟଣା ଆଦୌ ଦୃଶ୍ୟ ହୁଏନାହିଁ ।
+ଲକ୍ଷ୍ୟରେ ପହଞ୍ଚିବାକୁ ହେଲେ ଲକ୍ଷ୍ୟ ପଥରେ ଯେଉଁମାନେ ମିଳିଥାନ୍ତି ସେମାନଙ୍କୁ ଯଦି ଆପଣ ଦେଖିପାରିବେ ନାହିଁ ତେବେ ସେ ଲକ୍ଷ୍ୟରେ ପହଞ୍ଚି ଲାଭ କ’ଣ ? ଏଭଳି ଲକ୍ଷ୍ୟପ୍ରାପ୍ତି ସୁଖ ଅପେକ୍ଷା ଅଧିକ ଦୁଃଖ ଦେଇଥାଏ ।”
+ବନ୍ଧୁଗଣ, ଜୀବନର ତୀବ୍ର ଗତି ଦେଇ ଆଜି ଆପଣ ଲକ୍ଷ୍ୟର ଶୀର୍ଷ ସ୍ଥାନରେ ପହଞ୍ଚିଛନ୍ତି ।
+କେତେ ସୁନ୍ଦର ଆପଣଙ୍କର ଘର ! ସାମ୍ନାରେ ସବୁଜ ଲନ୍‌ ଓ ତା’ଭିତରେ ରଙ୍ଗବେରଙ୍ଗ ଫୁଲର ସମାହାର ।
+ବଡ଼ ବଡ଼ ରୁମ୍‌ ସବୁ ଶୀତତାପ ନିୟନ୍ତ୍ରିତ ।
+ଶଙ୍ଖମର୍ମର ମାର୍ବଲ ଚଟାଣ ଉପରେ ଶାଗୁଆନ୍‌ ଖଟ, ଖଟ ପରେ ଡନ୍‌ଲପ୍‌ ଗଦି, କିନ୍ତୁ ଆଖିରେ ଟିକିଏ ନିଦ ନାହିଁ ।
+ଏତେ ସୁଖ ଭିତରେ ଏହି ଦୁଃଖଟି ଆପଣଙ୍କୁ ଖାଇ ଗୋଡ଼ଉଛି ।
+ଆପଣଙ୍କର ବାଥ୍‌ରୁମ୍‌ ଦେଖନ୍ତୁ ।
+ଚାରିପଟେ ଗ୍ଲେଜଡ୍‌ ଟାଇଲ୍‌ ଲାଗିଛି ।
+ଥଣ୍ଡା ଓ ଉଷୁମ୍‌ ପାଣିର ବ୍ୟବସ୍ଥା ରହିଛି ।
+ଗ୍ରାନାଇଟ୍‌ ଟେବୁଲ୍‌ ଟପ୍‌ ଦର୍ପଣ ଚକ୍‌ ଚକ୍‌ ମାରୁଛି ।
+ଥରେ ଦର୍ପଣରେ ଆପଣଙ୍କ ମୁହଁକୁ ଟିକେ ଦେଖନ୍ତୁ ।
+କୁନ୍ଥନର ପ୍ରଭାବରେ ଏହା ବିକୃତ ଦିଶୁଛି ।
+କିନ୍ତୁ ମୂଳାଧାର ଚକ୍ରରେ ମଳରେ କୌଣସି ସୂଚନା ନାହିଁ ।
+ଏତେ ସୁଖ ଭିତରେ ଏ ଦୁଃଖଟି ଆପଣଙ୍କୁ ଜାବୁଡ଼ିକି ଧରି ରଖିଛି ।
+ଆପଣଙ୍କ ପୋର୍ଟିକୋରେ ଛିଡ଼ା ହୋଇଥିବା ସୌଖୀନ ଗାଡ଼ିଟିକୁ ଦେଖନ୍ତୁ ।
+ଦେଶର ସର୍ବଶ୍ରେଷ୍ଠ ମର୍ଯ୍ୟାଦାପୂର୍ଣ୍ଣ ଗାଡ଼ି ।
+ଲାମିନେଟେଡ୍‌ ଡ୍ୟାସ୍‌ ବୋର୍ଡ଼ ଭିତରୁ ସଙ୍ଗୀତର ମଧୁର ମୂର୍ଚ୍ଛନା ଭାସି ଆସୁଛି ।
+ପାୱାର ଷ୍ଟିଅରିଂ ସହିତ ଅଟୋ ଗିଅରରେ ଗାଡ଼ି ମନକୁ ମନ ଚାଲୁଛି ।
+କିନ୍ତୁ କେବେ ଭାବିଛନ୍ତି, ଏହି ମର୍ଯ୍ୟାଦାପୂର୍ଣ୍ଣ ଗାଡ଼ି ଭିତରେ ଗୋଟେ ମର୍ମନ୍ତୁଦ ଦୁର୍ଘଟଣାଟିଏ ଲୁଚିକି ରହିଛି ।
+ତେଣୁ ୟାକୁ ଟିକେ ଧୀରେ ଧୀରେ ଚଲାନ୍ତୁ ।
+ସାମନ୍ୟ ଏପଟ ସେପଟ ହୋଇଗଲେ ଦୁର୍ଘଟଣାଟିଏ ବାହାରିପଡ଼ି ତା’ର ଏମିତି ରୂପ ଦେଖେଇବ ଯେ, ତା’କୁ ଦେଖିବାକୁ ହୁଏତ ଆପଣ ନଥିବେ ।
+ଗୋଟେ ସୁଆଦିଆ ରସଗୋଲା କଥା ଭାବନ୍ତୁ ।
+ପାଟିରେ ମିଳେଇ ଗଲା ବେଳେ କି ଆନନ୍ଦ ! କିନ୍ତୁ ଲକ୍ଷ୍ୟ କରନ୍ତୁ ତା’ଭିତରେ ଜଣେ ମଧୁମେହ ବାବୁ କେମିତି ଲୁଚିକି ବସିଛନ୍ତି ।
+ଲୁଣିଆ ଆମ୍ବିଳା ପାଣି ଦେଇ ଗୁପ୍‌ଚୁପ୍‌ ଗଣ୍ଡେ ପାଟିରେ ପକେଇ ଆଖି ବୁଜି ଦେଲା ବେଳେ ଦେଖନ୍ତୁ ରକ୍ତଚାପ ମହାଶୟ ଭିତରେ ରହି କେମିତି ଟାକରା ମାରୁଛନ୍ତି ।
+ମୁହଁରେ ପାଉଡ଼ର ଆଉ ଓଠରେ ଲିପଷ୍ଟିକ୍‌ ଲଗେଇ ଦର୍ପଣ ସାମ୍ନାରେ ଛିଡ଼ାହୋଇ ଭାବୁଛନ୍ତି ‘ଆହା ମୁଁ କେତେ ସୁନ୍ଦର ଦିଶୁଛି ।
+’ କିନ୍ତୁ ଏ ଚିତ୍ର ପ୍ରତିମା ପ୍ରାୟ ସୁନ୍ଦର ଦେହକୁ କେବେ ଚିରିକରି ଭିତରକୁ ଦେଖିଛନ୍ତି କି ? ଓଃ, କି ନାରଖାର ସେ ଦୃଶ୍ୟ !