From 421042868c3fd85bce036a044034b2b123817f66 Mon Sep 17 00:00:00 2001
From: Nayan Ranjan Paul <nayan.paul@gmail.com>
Date: Sat, 17 Sep 2022 12:51:33 +0530
Subject: [PATCH] Upload New File

---
 .../odiasahitya.com/sent_odiasahitya_lekha_2  | 135 ++++++++++++++++++
 1 file changed, 135 insertions(+)
 create mode 100644 Data Collected/Odia/IIIT-BH/Monolingual-corpora/odiasahitya.com/sent_odiasahitya_lekha_2

diff --git a/Data Collected/Odia/IIIT-BH/Monolingual-corpora/odiasahitya.com/sent_odiasahitya_lekha_2 b/Data Collected/Odia/IIIT-BH/Monolingual-corpora/odiasahitya.com/sent_odiasahitya_lekha_2
new file mode 100644
index 0000000..1032791
--- /dev/null
+++ b/Data Collected/Odia/IIIT-BH/Monolingual-corpora/odiasahitya.com/sent_odiasahitya_lekha_2	
@@ -0,0 +1,135 @@
+ବୋତଲ ଅଧିବେଶନ
+ସୁନୀଲ ମିଶ୍ର
+ତା: ଅଗଷ୍ଟ୍ ୧୪, ୨୦୧୯  
+ମୂଳ ପୃଷ୍ଠା → ସ୍ମରଣୀୟ ଲେଖା → ଗଳ୍ପ →
+ଉଚ୍ଚ ଉଚ୍ଚ କାନ୍ଥଦିଆ ଘରେ ବି ଚୋର ଭୟ ଥାଏ ।
+ସେଇ ଉଚ୍ଚ କାନ୍ଥରେ ଭଙ୍ଗାକାଚ ଦେଇ ମାଲିକ ନାକରେ ଶୋରିଷ ତେଲ ପକାଇ ଶୁଏ ।
+ସେଇ କାଚ ଯୋଗାଇ ଥାଏ ଭଙ୍ଗାକାଚ ବ୍ୟବସାୟୀ ।
+ସେ ଯୋଗାଡ଼ କରେ ଏଇ ଭଙ୍ଗାକାଚ, ଏଣୁତେଣୁ କିନ୍ତୁ ବ୍ୟବସାୟୀ କହେ ବାରଦାଣ୍ଡ ଶୁଣ୍ଢିପିଣ୍ଡା ହେବାଠୁଁ ‘ମଦଭକ୍ତା ଯନ୍ତ୍ର ଗାବନ୍ତି’ ସେଇଠି ଏହି କଞ୍ଚାମାଲର ଖଣି ପରା ଥାଏ ।
+ଏମିତି ଗୋଟିଏ ଭଙ୍ଗାକାଚ ବ୍ୟବସାୟୀର ଘର ସାମ୍ନାରେ ଅନେକ କାଚ ଶିଶି ବୋତଲକୁ ମୁଁ ଏକ ନିଝୁମ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ଦେଖିଥିଲି ।
+ସହକାର ବୃକ୍ଷରେ ସେତେବେଳେ ପେଚକ ସୁମଧୁର ସ୍ୱରରେ ବସନ୍ତ ବିରହ ଗାଉଥିଲେ ।
+ତୁମକୁ ମିଛ ମତେ ସତ ସେମାନେ କଥାବାର୍ତ୍ତା କରୁଥିଲେ, ମୁଁ ବେତାଲ ସାଧିନି ଯେ ପଶୁପକ୍ଷୀଙ୍କ କଥା ବୁଝିପାରିବି କିନ୍ତୁ ତମ ରାଣ ପାଠକେ, ମୁଁ ବୋତଲ ସାଧିଛି ତେଣୁ ତାଙ୍କ କଥା ବୁଝିପାରେଁ ।
+କହିଲ ପରା ବୋତଲ ଓ ବୋତଲିଆ ଦୁହେଁ ପରା ବନ୍ଧୁତାରେ ଗୋଳିପାଣି ଓ କିମ୍ଭୀର ପରିକା ।
+ଶୁଣିବ?
+ବନ୍ଧୁହେ ଅଭ୍ୟାସ ଯଦି ନାହିଁ ତେବେ ଶୁଣ, ଅଭ୍ୟାସ ଥିଲେ ତୁମକୁ ପାଠକ କିଏ କହିବ ।
+
+ଗଭୀର ରାତ୍ରି
+ଗୋଟିଏ ପତର କୁଡ଼ିଆ ।
+ତାହାରି ଆଗରେ ଜମା ହୋଇ ରହିଚି ନାନା ପ୍ରକାର, ନାନା ଜାତିର ବୋତଲ, ଠିକ୍‌ ଆମ ରିପବ୍‌ଲିକର ଜନତା ପରି ।
+ହଠାତ୍‌ ଗୋଟିଏ ଲମ୍ବ ମୁହଁ ନେଳୀରଙ୍ଗର ବୋତଲଟି ଦୀର୍ଘ ନିଃଶ୍ୱାସ ପକାଇ କହିଲା-
+‘‘ ଭାଇମାନେ କାଲି ସକାଲେ ତ ଆମକୁ ବୋତଲ ନୀଳା ସମ୍ବରଣ କରିବାକୁ ହେବ, ତେବେ ଆପଣମାନେ ଯଦି ଏକମତ ହୁଅନ୍ତି ତାହା ହେଲେ ମୁଁ ମୋର ଜୀବନୀ କହିବି ।’’
+ଶବ୍ଦ ଦ୍ୱାରା ସମ୍ମତି ଜଣାଇଲେ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ବୋତଲଗଣ ।
+ ଲମ୍ବ ବୋତଲ ଆରମ୍ଭ କଲେ…
+ମୁଁ ଥିଲି ଗୋଟାଏ ଶୁଣ୍ଢି ଦୋକାନରେ ।
+ଆସନ୍ନ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ହଠାତ୍‌ ଦିନେ ଗୋଟାଏ ଦିନ ମଜୁରିଆ ଆସି ମୋତେ କିଣି ନେଲା ।
+ମୋ ଭିତରେ ଥିଲା ମଦ ।
+ମୋତେ ଲୋକଟା ପିଇ ତା’ର କି ଆନନ୍ଦ, ଏଇ ଗୀତ ଗାଉଛି, ଏଇ ନାଚୁଛି, ଏଇ ତାଳି ମାରୁଛି ।
+ଏଇ ଚାଲୁଛି, ଏଇ ପଡ଼ିଯାଉଛି, ମାଟିରେ ଗୁରୁଣ୍ଡୁଛି ।
+ଥରେ ବଡ଼ ପାଟିରେ କହି ଉଠିଲା, ‘‘ ଏ କେ ଅଛ, ଆସ ମୁଁ ଦିଲ୍ଲୀ ବିକି ଦେବି, କିଏ କିଣିବ; ଆସ ଆସ ଅତି ଶସ୍ତା ଦରରେ ବିକୁଛି ଯେ ଆସ ।’’
+ପାଟି ଶୁଣି ଗୋଟାଏ ପୋଲିସ ଧାଇଁ ଆସିଲା ।
+ ପୋଲିସଟା ପଚାରିଲା-
+‘‘ପିଇଛୁ? ଥାନାକୁ ଯିବୁ ନା ଏଇଠି ଫଇସଲା ହେବ ।’’
+ଲୋକଟି କହିଲା, ‘‘ ଆଜ୍ଞା ପିଇଥିଲି କିନ୍ତୁ ଆପଣଙ୍କର ଲାଲ ପଗଡ଼ି ଦେଖିଲା ମାତ୍ରକେ ମୋର ସବୁ ନିଶା ଉଭେଇ ଗଲା ।
+ଆଜ୍ଞା ମୋ କଥାଟା ଏଇଠି ବୁଝି ଦିଅନ୍ତୁ ଆଠଅଣା ପଇସା ମୋ ପାଖରେ ଅଛି ।’’
+ପୋଲିସ ବାବୁଟି ଚାଲିଗଲେ ।
+ଲୋକଟି ପୁଣି ଗାଇବାକୁ ଆରମ୍ଭ କଲା ।
+ସେ ଘରେ ପହଞ୍ଚିଲା ।
+ମଦ ପିଇ ଥିବାର ଜାଣିପାରି ସ୍ତ୍ରୀଟା ଟିକିଏ ଗାଳି ଦେଲା ।
+ମରଦପୁଅ, ପୁଣି ପିଇଛି, ସହେ କେତେକ, ସ୍ତ୍ରୀକୁ ଟାଙ୍କେ ଛେଚିଲା ।
+ଲମ୍ବାମୁହଁ ଥିବା ବୋତଲଟି ହସିହସି କହିଲା ‘‘ମଦ ଅଳ୍ପ ଯୋଗାଣ ହେତୁ ଶୁଣ୍ଢି ପାଣିରେ ମଦ ମିଶାଇ ବିକେ କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ଏଇ ଦିନମଜୁରିଆକୁ ଶୁଣ୍ଢି ମଦ ବିକିଲା, ପାଣିରେ ମଦ ମିଶାଇବାକୁ ଭୁଲି ଯାଇଥିଲା ।’’
+‘ରବିଶ୍‌’ କହି ଉଠିଲେ ଶ୍ରୀ ଡ୍ରାଇଜିନ୍‌ ବୋତଲ ।
+ମୋର ଏଇ ଦିନମଜୁରିଆଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ କେବେ ଦେଖା ହୁଏ ନାହିଁ ।
+ଯିଏ ମୋତେ କିଣିଲା ସେ ମଦ ଖାଇବା ଦୂରେ ଥାଉ ମଦ ନାଆଁ ଶୁଣିଲେ ଗାଧୋଇ ଯାଏ ।
+ମତେ କିଣିଲେ ସହରର ବଡ଼ ଧନୀ କରୋଡ଼ି ମଲ ।
+ଡାକବଙ୍ଗଳାରେ ଥାଆନ୍ତି ପ୍ରଦେଶର ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଇନ୍‌ଜିନିଅର, ଯିଏ ଠିକା ଦେବା ନେବା କରନ୍ତି ।
+ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ବାହାରେ ଡକ୍‌ ଚେୟାର୍‌ରେ ବସି ହାୱା ଖାଉଥିଲେ ଇନ୍‌ଜିନିଅର ବାବୁ ।
+କରୋଡ଼ି ମଲ ଦୁଇ ହାତ ରଗଡ଼ିରଗଡ଼ି କହିଲେ, ‘ ଆପଣ ଆଇଲା ଆର ହାମ୍‌କୁ ପଢ଼ା ବି ଦେଲେ ନାହିଁ ।’ 
+ଇନ୍‌ଜିନିଅର ସାହେବ ହସିହସି କହିଲେ, ‘‘ଏଇତ ପହଞ୍ଚିଲି ଦୂରତାଜନିତ କ୍ଳାନ୍ତିର ଅବସାନ ବି ହୋଇ ନାହିଁ ।’’
+‘‘ ହାଁ ହାଁ ମୁଁ ଦବାଇ ଆଣିଛି ସାହିବ ।’’ 
+କରଯୋଡ଼ି ମଥାନତ କରି କରୋଡ଼ି ମଲ କହିଲେ-ଇନ୍‌ଜିନିଅର ସାହେବଙ୍କ ମୁହଁରେ ହସ ଫୁଟିଉଠିଲା, ପକେଟରୁ ବାହାର କରି ମତେ ଇନ୍‌ଜିନିଅର ସାହେବଙ୍କୁ ପାଣିରେ ଦେଇ ଗ୍ରହଣ କରିବାକୁ କହିଲେ ।
+ଇନ୍‌ଜିନିଅର ସାହେବ କହିଲେ ‘‘ ଆପଣଙ୍କୁ ଠିକାଟା ଦିଆଯିବ ଆଉ…?’’
+‘‘ହାଁ ହାଁ ବାବୁ ମୋତେ କି ବେଇମାନ ଭାବିଲେ ।
+ଇମିଲିବାଈ ବି ଆପଣଙ୍କର ଚରଣ ସେବା କରିବାକୁ ଆସିଛି, ଆଉ ଏଇ ରଖନ୍ତୁ ଆପଣଙ୍କର ଜଲପାନି କା ବାସ୍ତେ ଏକହଜାର ଏକଟଙ୍କା ।’’
+ଇନ୍‌ଜିନିଅର ସାହେବ ହସିଲେ ।
+କରୋଡ଼ି ମଲ ଚାଲିଗଲେ ।
+ଇମିଲିବାଈ?
+ଇମିଲିବାଈ ବଡ଼ ଲଜ୍ଜାଶୀଳା ।
+ସାହେବଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କରି କହିଲେ ଘରର ସବୁ ଆଲୁଅ ନ ଲିଭାଇଦେଲେ ସେ ସାହେବଙ୍କ ଚରଣ ସେବା କରିପାରିବେ ନାହିଁ ।
+ସବୁ ଆଲୁଅ ଲିଭିଗଲା ।
+ଡ୍ରାଇଜିନ ବୋତଲ କହିଲେ ‘‘ଧୀରେଧୀରେ ମୁଁ ବି ସରି ଆସିଲି ।
+ମଧ୍ୟରାତ୍ରିରେ ଇମିଲିବାଈ କହିଲେ, ‘ସାହେବ ମୁଁ ବର୍ତ୍ତମାନ ଯିବି, ଆପଣଙ୍କର ଇଜ୍ଜତ ଅଛି ।’’
+ସାହେବଙ୍କ ନିଶା ଭାଙ୍ଗି ନଥାଏ-
+ଇମିଲିବାଈ କହିଲେ ‘‘ମୋର ବକ୍‌ସିସ୍‌ ।’’
+ସାହେବଙ୍କ ଦେହ ଅଳସ ଯୋଗୁଁ ନିଦେ ନ ଉଠି କହିଲେ ‘‘ ଡ୍ରୟରରେ ଅନେକ ଟଙ୍କା ଅଛି ଯେତେ ଇଚ୍ଛା ନେଇଯାଇପାର କ୍ଳିଓପେଟ୍ରା ।’’
+ଇମିଲିବାଈ ଏତେ ଖୁସିରେ ଏମିତି ହସଟିଏ ହସିଲେ ଯେ, ତାଙ୍କର ମୁହଁ ଉପରେ ଥିବା କୃତ୍ରିମ ଦନ୍ତପଂକ୍ତି ଫିଟି ତଳେ ପଡ଼ିଗଲା ।
+ଇମିଲିବାଈ ବିନା ବକ୍‌ସିସ୍‌ରେ ଡାକବଙ୍ଗଳା ପରିତ୍ୟାଗ କଲେ ।
+ହସି ଉଠିଲା ରମ୍‌ ବୋତଲ ।
+ଡ୍ରାଇଜିନ୍‌ ପ୍ରଶ୍ନ କଲେ ‘‘ହସିଲ ଯେ ।’’
+ଶ୍ରୀ ରମ୍‌ କହିଲେ ‘‘ ମୋର ନିଜ କଥା ମନେପଡ଼ିଲା ।’’
+ରମ୍‌ ଆରମ୍ଭ କଲେ-‘‘ମୋର ମାଲିକ ମତେ ପ୍ରାୟ ଆଦର କରନ୍ତି, ତେଣୁ ମତେ ଭଲ ଆଖିରେ ଦେଖିପାରନ୍ତି ନାହିଁ ମୋର ମାଲିକାଣୀ; ବହୁତ ଚେଷ୍ଟାକରି ମଧ୍ୟ ମୋଠୁଁ ମୋର ମାଲିକଙ୍କୁ ଦୂରେଇ ରଖିପାରିଲେ ନାହିଁ ।’’
+ଦିନକ ଘଟଣା-
+ସେ ଦିନ ଟଳିଟଳି ମୋ ମାଲିକ ଘରେ ପହଞ୍ଚିଲେ ।
+ମାଲିକାଣୀ ଆସି ମୋ ମାଲିକଙ୍କୁ ଘରକୁ ନେଇଗଲେ ।
+ମୋ ମାଲିକ ଗାଉଥାଆନ୍ତି-
+‘‘କି କରିବି ସଜନୀ ନ ଆସିଲେ ବାଲମ ।’’ 
+ମାଲିକାଣୀ ରମ୍‌ର ତୀବ୍ର ଗନ୍ଧ ଯୋଗୁଁ ନାକରେ ଲୁଗା ଦେଲେ ।
+ତା’ପରେ ମାଲିକଙ୍କ ଦେହରୁ କୋଟ, କମିଜ, ବନିୟନ ସବୁ ଉତ୍ତାରି ପକାଇଲେ ।
+ଗଳାରେ ନେକଟାଇଟା ଝୁଲୁଥାଏ ।
+କୋଟ୍‌ ପକେଟରେ ମୁଁ ଥାଏଁ ।
+ମାଲିକାଣୀ ମୋତେ କୋଟ୍‌ ପକେଟରୁ ଆଣି ଗୋଟିଏ ଛୋଟ ଗିଲାସରେ ବାକିତକ ରମ୍‌ ଢାଳି ମୋ ମାଲିକ ଆଡ଼େ ବଢ଼ାଇ ଦେଲେ ।
+ମୋ ମାଲିକ କହିଲେ ‘‘ ଏକ ପାତ୍ର ସୁରା ଓ ତୁମେ-’’
+ମାଲିକାଣୀ ଓଠ କାମୁଡ଼ିଲେ ।
+ମାଲିକାଣୀ ମୋ ମାଲିକଙ୍କୁ ଛିଡ଼ା ହେବାପାଇଁ କହିଲେ ।
+ମୋ ମାଲିକ ‘‘ ଯେ ଆଜ୍ଞା’’ କହି ଛିଡ଼ାହେଲେ ।
+ତା’ପରେ ମାଲିକାଣୀ ଗଳାରେ ଝୁଲୁଥିବା ନେକଟାଇଟାକୁ ଧରି ଯେଉଁ ମାଡ଼, ଯେଉଁ ମାଡ଼, ଯେଉଁ ମାଡ଼ ଦେଲେ ଯେ ମାଲିକଙ୍କ ନିଶା ଫାଟିଯିବା ଉପରେ ।
+ଠିକ୍‌ ଏଇ ସମୟରେ ପୁଣିଥରେ ମାଲିକାଣୀ ମୋ ମାଲିକଙ୍କୁ ଆଉ ଟିକିଏ ରମ୍‌ ପିଆଇ ଦେଇ ପୁଣି ବାଡ଼ାଇଲେ ।
+ଆରଦିନ ମୋ ମାଲିକ ସମ୍ବାଦପତ୍ରରେ ‘‘ମଦ ଓ ମାଡ଼’’ ବୋଲି ଗୋଟାଏ ବିବୃତି ଦେଲେ ।
+ବିବୃତିର ସାରାଂଶ ହେଉଛି ।
+‘ପୁରୁଷମାନେ ମଦ ଖାଇ ମାତାଲ ହୋଇ ସ୍ତ୍ରୀ ଅବଳାମାନଙ୍କୁ ମାଡ଼ ଦିଅନ୍ତି ତେଣୁ ପାରିବାରିକ ସୁଖରେ ବ୍ୟାଘାତ ଘଟୁଛି ।’
+ଶ୍ରୀମାନ ହୁଇସ୍‌କି ହସି ଉଠିଲେ ।
+ତାଙ୍କ ଆଡ଼କୁ ସମସ୍ତଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟି ଆକର୍ଷିତ ହେଲା ।
+ହୁଇସକି କହିଲେ ‘‘ ମୋର ବନ୍ଧୁ ଜଣେ ଡାକ୍ତର ।
+ତାଙ୍କର ପ୍ରାୟ ରାତ୍ରି ଡିଉଟି ପଡ଼େ ।’’
+ଦିନକର ଘଟଣା-ଡାକ୍ତରଖାନାକୁ ବାପ ପୁଅ ଦି’ଜଣ ଆସନ୍ତି ।
+ପୁଅ ଥିଲା ରୋଗୀ ।
+ବାପ ପୁଅ ସାଥିରେ ଆସିଥିଲା ।
+ଡାକ୍ତର ପଚାରିଲେ- ‘‘କଅଣ ହୋଇଛି ।’’
+ବାପ କହିଲା-‘‘ଆଜ୍ଞା ଏ ରୋଗ ମୋର ଅଜାଙ୍କର ଥିଲା, ମୋର ବାପାଙ୍କର ଥିଲା, ମୋର ଅଛି ଓ ବର୍ତ୍ତମାନ ମୁଁ ଲକ୍ଷ୍ୟ କରୁଛି ମୋର ପୁଅର ବି ସେ ରୋଗ ହେବାର ଆରମ୍ଭ କରୁଛି ।’’
+ଡାକ୍ତର ଚିନ୍ତାକରି କହିଲେ-‘‘ଓଃ ହେରିଡେଟେରି ରୋଗ ।’’
+‘‘ରୋଗଟା କଅଣ?’’ ଡାକ୍ତର ପଚାରିଲେ-‘‘ଆଜ୍ଞା ପାଗଳାମି ।’’
+ଓଃ ତେବେ ଆପଣଙ୍କ ପୁଅକୁ ଆପଣ ଘରକୁ ପଠାଇ ଦିଅନ୍ତୁ ।
+ମୁଁ ଆଶା କରେଁ, ରୋଗ ଯେତେବେଳେ ହେରିଡିଟେରୀ ଆପଣଙ୍କୁ ଚିକିତ୍ସା କଲେ ଆପଣଙ୍କ ପୁଅ ଭଲ ହୋଇଯିବ ।
+ପୁଅ ଚାଲିଗଲା ।
+ସିଭିଲ ସାର୍ଜନ (ଯେ କି ମୋର ଜଣେ ପରିଚିତ ବନ୍ଧୁ) ସେ ରୋଗୀର ସମସ୍ତ ହାଲ ଶୁଣି କହିଲେ ‘‘ବାପକୁ ବି ଡିସଚାର୍ଯ କରଦିଅ ଆଉ ପୁଅର ଅଜାକୁ ଡାକ୍ତରଖାନାରେ ଭର୍ତ୍ତିକରି ତାକୁ ଚିକିତ୍ସା କର ।’’
+ବାପ ବି ହାସପାତାଲ ଛାଡ଼ି ଚାଲିଆସିଲେ ।
+ସୁଖର କଥା ପୁଅର ଅଜା ଇହଧାମରେ ନାହାନ୍ତି ।
+ମିଷ୍ଟର ବ୍ରାଣ୍ଡି ହସି ଉଠିଲେ ।
+ସେ କହିଲେ ମୋର ଜଣେ ପରିଚିତ ବନ୍ଧୁ ଅଛନ୍ତି ଯେ କି ଜଣେ ମନ୍ତ୍ରୀ ।
+ସେ ଯେତେବେଳେ କୌଣସି ଗସ୍ତରେ ଯାଆନ୍ତି ମୋତେ ପ୍ରାୟ ସାଙ୍ଗରେ ନେଇକରି ଯାଆନ୍ତି ।
+ଦିନକର ଘଟଣା-
+କେଉଁ ଏକ ଅଖ୍ୟାତ ପଲ୍ଲୀରେ ଥିବା ସାରକିଟ୍‌ ହାଉସରେ ମନ୍ତ୍ରୀ ଆପଣେ ବିଜେ ହୋଇଥିଲେ ।
+ମନ୍ତ୍ରୀ ଆସିଥିବା ଜାଣିପାରି ଗାଁର ଓ ଅନ୍ୟ ଦୂରଦୂରାନ୍ତ ଗ୍ରାମରୁ ଅନେକ ପଲ୍ଲୀବାସୀ ଆସି ତାଙ୍କୁ ନିଜର ହାରିଗୁହାରି ଶୁଣାଇବା ପାଇଁ ସାରକିଟ୍‌ ହାଉସରେ ରୁଣ୍ଡ ହେଲେ ।
+ମନ୍ତ୍ରୀ ବାହାର ବରଣ୍ଡାକୁ ବିଜେ ହେବା ବେଳକୁ ମୋତେ ଅଧେ ସାରି ଦେଇଥାଆନ୍ତି ।
+ମନ୍ତ୍ରୀ ନିଜ ଷ୍ଟେନୋକୁ ଡକାଇ ପାଖରେ ବସାଇଲେ ।
+ଜଣେ ଗ୍ରାମବାସୀ କହିଲେ-‘‘ ଆଜ୍ଞା ମୋ ପୁଅ ମେଟ୍ରିକ୍‌ ପାସ କରିଛି ।
+ଖଣ୍ଡିଏ ଚାକିରି… ।’’
+ମନ୍ତ୍ରୀ କହିଲେ ‘‘ପୁଅକୁ ସବଡେପୁଟି ଚାକିରିଟାଏ ଦିଆଯିବ ।
+ଷ୍ଟେନୋ ନୋଟ କରନ୍ତୁ ।’’
+ଆଉ ଜଣେ ଗ୍ରାମବାସୀ କହିଲେ- ‘‘ ଆଜ୍ଞା ଗାଁରେ ଭୀଷଣ ଜଳ କଷ୍ଟ ।’’
+ମନ୍ତ୍ରୀ ପଚାରିଲେ- ‘‘ଗାଁରେ କୌଣସି ନଦୀ ଅଛି ।’’
+ଗ୍ରାମବାସୀ ଉତ୍ତର ଦେଲେ- ‘‘ଆଜ୍ଞା ଗୋଟିଏ ନାଳ ଅଛି ଯାହା ବର୍ଷକେ ଆଠମାସ ଶୁଖିଲା ରହେ ।’’
+ମନ୍ତ୍ରୀ କହିଲେ- ‘‘ଷାଠିଏ କୋଟି ଟଙ୍କା ମଞ୍ଜୁର କଲୁଁ ।
+ସେଇ ନାଳ ଉପରେ ଗୋଟିଏ ବନ୍ଧ ହେବ, ପାଣି ଓ ବିଜୁଳି ତମ ଗାଁ ଲୋକେ ପାଇବେ ।’’
+ଆଉ ଜଣେ ଗ୍ରାମବାସୀ କହିଲେ- ‘‘ ଆଜ୍ଞା ଗାଁରେ ଗୋଟିଏ ଡାକ୍ତରଖାନାଟିଏ ହେଉ ।’’
+ମନ୍ତ୍ରୀ କହିଲେ- ‘‘ଗାଁରେ ଗୋଟିଏ ମେଡ଼ିକେଲ କଲେଜ ହେବାପାଇଁ ଶହେ କୋଟି ଟଙ୍କା ମଞ୍ଜୁର କଲୁଁ ।’’
+ଆଉ ଜଣେ ଗ୍ରାମବାସୀ କହିଲେ- ‘‘ଆଜ୍ଞା ଘରେ ଅନେକ ପିଲାଛୁଆ, କିଛି ଅର୍ଥ ସାହାଯ୍ୟ କଲେ ଉପକୃତ ହେବି ।’’
+ମନ୍ତ୍ରୀ କହିଲେ- ‘‘ ଗ୍ରାମରେ ଗୋଟାଏ ପରିବାର ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କେନ୍ଦ୍ର ଖୋଲା ଯିବାପାଇଁ ଆଦେଶ ଦେଲୁଁ ।’’
+ଆଉ ଜଣେ ଗ୍ରାମବାସୀ କହିଲେ- ‘‘ ଆଜ୍ଞା ଗ୍ରାମ ସାଥିରେ ସହରର ସଂଯୋଗ ସ୍ଥାପନ କରିବା ପାଇଁ ଗ୍ରାମରେ ରାସ୍ତା ତିଆରି ହେଉ ।’’
+ମନ୍ତ୍ରୀ କହିଲେ- ‘‘ ରେଳ ସଡ଼ଖ ଦ୍ୱାରା ତୁମ୍ଭ ଗ୍ରାମକୁ ଯୋଗ କରିବା ପାଇଁ ଶହେ କୋଟି ଟଙ୍କା ମଞ୍ଜୁର କଲୁଁ ।’’
+ଷ୍ଟେନୋ ସବୁ ନୋଟ କରୁଥାଆନ୍ତି ।
+ଅନ୍ୟ ଦିନ ଷ୍ଟେନୋ ଯେତେବେଳେ ଉପରୋକ୍ତ ପ୍ରସ୍ତାବମାନ ମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ଆଗରେ ଉପସ୍ଥାପିତ କଲେ, ମନ୍ତ୍ରୀ ନୋଟ ଦେଲେ ।
+‘‘ମୋର ଷ୍ଟେନୋର ମସ୍ତିଷ୍କ ବିକୃତିର ଲକ୍ଷଣ ସବୁ ଦେଖାଯାଉଅଛି ।
+ଷ୍ଟେନୋକୁ କିଛିଦିନ ରାଞ୍ଚିକୁ ପଠାଇ ତାଙ୍କର ଗତିବିଧି ଲକ୍ଷ୍ୟ କରିବା ପାଇଁ ଅନୁମତି ଦେଲୁଁ ଓ ସେ ଯେତେଦିନ ଯାଏ ସୁସ୍ଥ ହୋଇ ନାହାନ୍ତି ସେତେ ଦିନ ତାଙ୍କୁ ମେଡ଼ିକେଲ ଛୁଟି ମଞ୍ଜୁର କଲୁଁ ।’’
+ପ୍ରକାଶ ଥାଉକି ଏହି ମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କର ପାରସନେଲ ଆସିସ୍‌ଟେଣ୍ଟ ବର୍ତ୍ତମାନ ସୁଦ୍ଧା ସୁସ୍ଥ ଶରୀରେ ରାଞ୍ଚିରେ ଅଛନ୍ତି ।
+ସକାଳ ପାଇଗଲା ।
+ବୋତଲ ଅଧିବେଶନ ବି ଭାଙ୍ଗିଗଲା ।
-- 
GitLab