diff --git a/Data Collected/Odia/IIIT-BH/Monolingual-corpora/odiasahitya.com/sent_odiasahitya_sakhyatkar_5 b/Data Collected/Odia/IIIT-BH/Monolingual-corpora/odiasahitya.com/sent_odiasahitya_sakhyatkar_5
new file mode 100644
index 0000000000000000000000000000000000000000..9096f3a52a549d6a4dee31aa1939708538f800e4
--- /dev/null
+++ b/Data Collected/Odia/IIIT-BH/Monolingual-corpora/odiasahitya.com/sent_odiasahitya_sakhyatkar_5	
@@ -0,0 +1,109 @@
+ଗାଳ୍ପିକା ଓ ଅନୁବାଦିକା ଅଳକା ଚାନ୍ଦଙ୍କ ସହ ସାକ୍ଷାତକାର
+- ଓଡ଼ିଆସାହିତ୍ୟ ପ୍ରେସ୍‌
+ତା: ମାର୍ଚ୍ଚ୍ ୩୦, ୨୦୧୨  
+ମୂଳ ପୃଷ୍ଠା → ପ୍ରଚ୍ଛଦ →
+ଅଳକା ଚାନ୍ଦଙ୍କ ସୃଷ୍ଟି
+ଗଳ୍ପ ସଙ୍କଳନ : ଧୁମାଳ(୧୯୭୭), କହଇ ମନ ଆରେ(୧୯୮୯), ମୁଁ ନୁହେଁ କମଳେଶ୍‌ କହୁଛି(୧୯୮୯), ସେତୁର ନାମ କାଜ୍‌ରୀ(୧୯୯୬), ସ୍ଥିର ନକ୍ଷତ୍ର(୨୦୦୦), ଭାରତ ଫେରୁଛି(୨୦୦୨), ଶାଶୁ ଘର ଗାଁ(୨୦୦୪), ଡାକଘର ଓ ଜହ୍ନ(୨୦୦୮), ନିଃସର୍ତ୍ତ ସମ୍ପର୍କ(୨୦୧୦)
+ଉପନ୍ୟାସ :- ସାଆନ୍ତେ ଥିଲେ ବୋଲି (୧୯୯୦), ଡାଲିମ୍‌ ବୋଲି ଝିଅଟିଏ(୨୦୦୧)
+ଅନୁବାଦ :-ମାନବ ଭୂମି -୨୦୦୨ (ଶୀର୍ଷେନ୍ଦୁ ମୁଖୋପାଧ୍ୟାୟଙ୍କ ମାନବ ଜମିନ୍‌), ଅନୁଭବ-୨୦୦୬ (ଦ୍ବିବେନ୍ଦୁ ପାଲିତଙ୍କ ଅନୁଭବ), ମୈମନ ସିଂ ଗୀତିକା, କନକ ଲତା (ସୁନୀଲ ଗଙ୍ଗୋପାଧ୍ୟାୟଙ୍କ ମୂଳ ଲେଖା)
+ପ୍ରବନ୍ଧ ସଙ୍କଳନ :- ଆରଣ୍ୟକର ଇତିବୃତ(ସମ୍ପାଦନା)
+ଏହା ବ୍ୟତୀତ ଲେଖିକା କେନ୍ଦ୍ର ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡ଼େମୀ ଦ୍ବାରା ପ୍ରକାଶିତ ଏବଂ ନିଜର କେତେକ କୃତିକୁ ମଧ୍ୟ ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ କରିଛନ୍ତି ।
+ପୁରସ୍କାର ଓ ସମ୍ମାନ :- ଓଡ଼ିଶା ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡ଼େମୀ (୨୦୦୨) ଏବଂ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଅନେକ ପୁରସ୍କାର ଓ ସମ୍ମାନ
+୧) ଆପଣଙ୍କ ରଚିତ ପ୍ରଥମ କ୍ଷୁଦ୍ରଗଳ୍ପ କେଉଁଟି? ତାହା ପ୍ରକାଶ ପାଇବା ପରେ କଣ ଆପଣଙ୍କ ଅନୁଭବ ଥିଲା ?
+ଉ-“ଶବ୍ଦ ତରଙ୍ଗ” ମୋର ପ୍ରଥମ ଗଳ୍ପ ।
+ଏହା ଝଙ୍କାରରେ ୧୯୭୧ ମସିହାରେ ଯେଉଁଦିନ ପ୍ରକାଶ ପାଇଲା ସେହିଦିନ ମୁଁ ଖୁବ୍‌ ଆନନ୍ଦିତ ହୋଇଥିଲି ।
+ପାଠକମାନେ ଯେ ମୋତେ ଗ୍ରହଣ କରିବେ ଏଇ ସ୍ବପ୍ନ ମୋରି ଭିତରେ ତିଆରି ହୋଇଥିଲା ।
+ବିଶେଷ କରି ହରେକୃଷ୍ଣ ମହତାବଙ୍କ ଉପରେ ମୁଁ ବେଶି ଖୁସି ହୋଇ ଯାଇଥିଲି ।
+ପରେ ତାଙ୍କ ସହ ସାକ୍ଷାତ୍‌ ହେବାରୁ ମୁଁ ତାଙ୍କର ଆଶୀର୍ବାଦ ଭିକ୍ଷା କରିଥିଲି ।
+୨) “ଧୂମାଳ” କ୍ଷୁଦ୍ରଗଳ୍ପ ସଙ୍କଳନରୁ ଆପଣଙ୍କର ଓଡ଼ିଆ ଗଳ୍ପ ସାହିତ୍ୟରେ ପ୍ରବେଶ ।
+ “ଧୂମାଳ” କ୍ଷୁଦ୍ରଗଳ୍ପ ସଙ୍କଳନ ସମ୍ପର୍କରେ ଆପଣ ଅଭିମତ ପ୍ରଦାନ କରନ୍ତୁ?
+ଉ-ତା”ପରେ ମୋର ଅନେକ ଗଳ୍ପ “ଝଙ୍କାର”, “ନବଲିପି” ଓ ଇତ୍ୟାଦି ବହୁ ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ ପତ୍ରିକାର ପ୍ରକାଶ ପାଇଲା ।
+ଫ୍ରେଣ୍ଡସ୍ ପବ୍ଲିଶର୍ସର ମୁଖ୍ୟ ସହଦେବ ପ୍ରଧାନ ସ୍କୁଲମାନଙ୍କୁ ବହି ଯୋଗାଇବା ପାଇଁ ରାଉରକେଲା ଆସିଥାନ୍ତି ।
+ସେତେବେଳେ ମୁଁ ଶିକ୍ଷକତା ପେଶାରେ ଚାକିରି କରୁଥାଏ ।
+ମୋର ସ୍ବାମୀ ଇସ୍ପାତ ଜେନେରାଲ ହସ୍ପିଟାଲ୍‌ରେ ଡାକ୍ତର ଥାଆନ୍ତି ।
+ସେହି ସମୟରେ ମୋର ଭେଟ ହୁଏ ସହଦେବ ପ୍ରଧାନଙ୍କ ସହିତ ।
+ତାଙ୍କୁ ମୁଁ ଅନୁରୋଧ କଲି ଏବଂ ସେ “ଧୁମାଳ”କୁ ପ୍ରକାଶିତ କରିବାର ଦାୟିତ୍ବ ନେଲେ ଓ ପ୍ରକାଶ କଲେ ।
+ତା’ପରେ ଦ୍ବିତୀୟ ସଙ୍କଳନ “କହଇ ମନ ଆରେ” ପ୍ରକାଶ କଲେ ।
+ସହଦେବ ବାବୁ ମୋ ଉପରେ ଟିକିଏ ଆନନ୍ଦିତ ହେବାରୁ ମୁଁ ଅଧିକ ଉତ୍ସାହିତ ହେଲି ।
+କ୍ରମାଗତ ଭାବରେ ସେ ମୋର ୭ ଖଣ୍ଡ କ୍ଷୁଦ୍ରଗଳ୍ପ ସଙ୍କଳନ ଏବଂ “ସାଆନ୍ତେ ଥିଲେ ବୋଲି” ଉପନ୍ୟାସକୁ ୧୯୯୦ ମସିହାରେ ପ୍ରକାଶ କଲେ ।
+ପ୍ରକାଶକ ଭାବେ ମୋର ତାଙ୍କ ପ୍ରତି ଗଭୀର କୃତଜ୍ଞତା ରହିଛି ।
+ସାହିତ୍ୟ କ୍ଷେତ୍ରରେ ବଢ଼ିବା ପାଇଁ ସେ ମୋତେ ପ୍ରୋତ୍ସାହନ ଦେଇଛନ୍ତି ।
+ଏତେ ଦୂରରେ ଥାଇ ମଧ୍ୟ ଆଗକୁ ବଢ଼େଇ ନେବାରେ ତାଙ୍କର ସହଯୋଗ ଭୁଲିବାର ନାହିଁ ।
+୩) “ଶାଶୂଘର ଗାଁ” କ୍ଷୁଦ୍ରଗଳ୍ପ ସଙ୍କଳନ ସମ୍ପର୍କରେ ଅଭିମତ ପ୍ରକାଶ କରନ୍ତୁ ?
+ଉ- ଜଣେ ବୁଢ଼ୀ ତା ଶାଶୂଘରକୁ କେତେ ଭଲ ପାଏ ସେହି କଥାବସ୍ତୁ ଉପରେ “ଶାଶୂଘର ଗାଁ” ସଙ୍କଳନ ଆଧାରିତ ।
+ଗାଁ ଛାଡି ଜଣେ ବର୍ଷିୟାନ ବୁଢ଼ୀ ନିଜ ଝିଅ ଘରେ ରହିଛି ।
+ସବୁ ପ୍ରକାର ସ୍ନେହ, ଯତ୍ନ ସତ୍ତ୍ବେବି ତାରି ପରିପୂର୍ଣ୍ଣତା ଆସୁନାହିଁ ।
+ଗାଁରେ ଛାଡ଼ି ଆସିଥିବା ଉଇଖିଆ ଶାଶୂଘରକୁ ସେ ଜମା ଭୁଲିପାରୁନାହିଁ ।
+ଯଥେଷ୍ଟ ଯତ୍ନ ଓ ସହରର ସମସ୍ତ ଆଧୁନିକ ବ୍ୟବସ୍ଥା ତା ମନକୁ ବାନ୍ଧି ପାରୁନାହିଁ ।
+ସେ ଅସୁସ୍ଥତା ହେତୁ ଇସ୍ପାତ ଜେନେରାଲ୍‌ ହସ୍ପିଟାଲରେ ଭର୍ତ୍ତି ହୁଏ ।
+କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ସେ ପଦାକୁ ବାହାରି ଆସେ ସେତେବେଳେ ତା‘ର ମନେ ପଡ଼େ ଗାଁର ପବିତ୍ର ମାଟି, ତା’ ଜୀବନର ଗଙ୍ଗା ତା ବାଡ଼ି ପୋଖରୀ ଓ ଗାଁ ପବନ, ଏ ସମସ୍ତ ତା ପ୍ରାଣରେ ଝଙ୍କୃତ ହୁଏ ।
+ସେ ଅନୁନୟ କରେ ଶାଶୂଘରକୁ ଫେରିଯିବାକୁ ।
+ଏଇ କଥାବସ୍ତୁ ଉପରେ “ଶାଶୂଘର ଗାଁ” ଗଳ୍ପ ଲିଖିତ ।
+୪) ଆଜିର ଓଡ଼ିଆ କ୍ଷୁଦ୍ରଗଳ୍ପ ପାଠକର କେତେ ନିକଟତର ବୋଲି ଆପଣ ଭାବୁଛନ୍ତି ?
+ଉ- ଆଜିର କେତେକ ଓଡ଼ିଆ କ୍ଷୁଦ୍ରଗଳ୍ପ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ।
+କିନ୍ତୁ ଅଧିକାଂଶ ଗଳ୍ପ ନିଷ୍ପ୍ରାଣ, ଗତିବିହୀନ ବା ଜୀବନ ସହିତ ସମ୍ପର୍କ ନଥିବା ପ୍ଲଟ୍‌ ଉପରେ ଆଧାରିତ ନକାରାତ୍ମକ ଗଳ୍ପ ।
+କହିବାକୁ ଗଲେ ନକାରାତ୍ମକ ଭାବ ପୋଷଣ କରୁଥିବା ଯାହା ଗଳ୍ପ ପାଠକଙ୍କୁ ସ୍ପନ୍ଦିତ କରେ ନାହିଁ ।
+ଯେପରି ଫକୀର ମୋହନ, ସୁରେନ୍ଦ୍ର ମହାନ୍ତି, ମନୋଜ ଦାସ, ଶାନ୍ତନୁ ଆଚାର୍ଯ୍ୟ, ବୀଣାପାଣି ମହାନ୍ତି ଏଇ ମାନଙ୍କୁ ପଢ଼ିଲେ ମନେ ହୁଏ, ଏ ଚରିତ୍ର ସବୁ ଆମ ଗାଁର, ଆମ ଓଡ଼ିଶାର, ଆମ ମାଟି ପବନର ବା ଆମ ପରିବାରର ସ୍ବାଭାବିକ କଥା ।
+ସେମାନଙ୍କ ସାହିତ୍ୟ କାଳଜୟୀ ।
+ଗଳ୍ପର ମନସ୍ତାତ୍ତ୍ବିକ ଦିଗଟି ଏଇମାନଙ୍କ କଥାରେ ଯଥେଷ୍ଟ ପ୍ରଭାବଶାଳୀ ।
+୫) ପ୍ରଥମେ ଗଳ୍ପ ରଚନା କରିବା ପାଇଁ ଆପଣ କାହାଠାରୁ ପ୍ରେରଣା ଲାଭ କରିଥିଲେ ?
+ଉ- ପ୍ରକୃତରେ ମୁଁ ଜଣେ ସଙ୍ଗୀତ ଶିଳ୍ପୀ ।
+ରାଉରକେଲା ଆସିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୁଁ ଗାଉଥିଲି ଓ କବିତା ଲେଖୁଥିଲି ।
+ମୋର ଛୋଟ ଛୋଟ କବିତା ଓ ଗଳ୍ପ “ସମାଜ” ଓ “ପ୍ରଜାତନ୍ତ୍ର”ରେ ପ୍ରକାଶ ପାଉଥିଲା ।
+ରାଉରକେଲାରେ ଶିକ୍ଷକତା କରିବା ପରେ (ଚତୁର୍ଭୁଜ ନନ୍ଦୀ, ଔପନାସିକ ଶଶିଭୁଷଣ ମହାପାତ୍ର, ଏଇ ମାନଙ୍କ ସହ ମୋର ପ୍ରତ୍ୟେକ ଦିନ ସାକ୍ଷାତ୍‌ ହେଲା ଇସ୍ପାତ ବିଦ୍ୟାଳୟ ପରିସରରେ ।
+ସେମାନେ ମଧ୍ୟ ଶିକ୍ଷକତା କରୁଥିଲେ ସେହି ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ।
+ସେମାନେ ଉଭୟ ଉଚ୍ଚମାନର ସାହିତ୍ୟିକ ଥିଲେ ।
+ସେମାନଙ୍କ ସହ ଆଲୋଚନା କରିବା, ଆଲୋଚନା ଶୁଣିବା- ଏ ସବୁ ଥିଲା ମୋ ପ୍ରୋତ୍ସାହନର ଆଦ୍ୟ ଓଁକାର ।
+ତା’ପରେ ରାଉରକେଲାର ସବୁଜିମା, ପାହାଡ଼, ପର୍ବତ, ବ୍ରାହ୍ମଣୀର ଉତ୍ପତ୍ତି ସ୍ଥଳ ତ୍ରିବେଣୀ ସଙ୍ଗମ ବେଦବ୍ୟାସ ଆଦି ମୋ କବି ପ୍ରାଣକୁ ଉଦ୍‌ବେଳିତ କରୁଥିଲା ।
+ଏହି ସମୟରେ ସଙ୍ଗୀତ ଶିଳ୍ପୀ ଭାବରେ ମଧ୍ୟ ମୁଁ ସ୍ବୀକୃତି ଲାଭକଲି ।
+ଝଙ୍କାର ପରି ପତ୍ରିକାରେ ମୋର ଗଳ୍ପ ସ୍ଥାନିତ ହେବା ସହିତ “ଧୁମାଳ” ପ୍ରକାଶିତ ହେବା ମୋତେ ସାହିତ୍ୟ ଓ ସଙ୍ଗୀତ ସୃଷ୍ଟି ପାଇଁ ପ୍ରୋତ୍ସାହିତ କଲା ।
+୧୯୭୬ ରେ ମୁଁ ଆଲାହାବାଦ ବନାରସ୍ ମ୍ୟୁଜିକ୍ ସର୍କଲରେ ସଙ୍ଗୀତ ଦେଖିବା ଓ ଶୁଣିବାର ସୁଯୋଗ ପାଇଥିଲି ।
+ପରେ ଇଂଲଣ୍ଡ ଭ୍ରମଣରେ ଗଲି ଓ ସେଠାରେ LOYAL COLLEGE OF MUSIC ଭ୍ରମଣ କରି ଫେରିବା ପରେ ମୋ ଭିତରେ ନୂଆ ଉଦ୍ଦୀପନା ସଞ୍ଚରିତ ହେଲା ।
+ଇତି ମଧ୍ୟରେ ରାଉରକେଲାଠାରେ ନୃତ୍ୟ ସଙ୍ଗୀତ ମହାବିଦ୍ୟାଳୟ ପ୍ରତିଷ୍ଠାର ୩୪ ବର୍ଷ ପୂରଣ ହୋଇଛି ।
+ଓଡ଼ିଶା ସରକାର, କେତେକ ଶିଳ୍ପପତି ଓ ଶିଳ୍ପ ଅନୁଷ୍ଠାନ ସହିତ ବିଧାୟକ ଓ ସାଂସଦ, ମନ୍ତ୍ରୀ ତଥା ଇସ୍ପାତ କାରଖାନାର ସହଯୋଗରେ ଏକ ଆଖିଦୃଷ୍ଟିଆ ସଙ୍ଗୀତ ଅନୁଷ୍ଠାନ “ମ୍ୟୁଜିକ୍ ସର୍କଲ୍” ସ୍ଥାପନା ଓ ପରିଚାଳନା ସମ୍ଭବ ହୋଇପାରିଛି ।
+୬) ଆପଣଙ୍କ ସାହିତ୍ୟିକ ଜୀବନର ଆଦର୍ଶ କିଏ ?
+ଉ- ଔପନ୍ୟାସିକ ଶୀର୍ଷେନ୍ଦୁ ମୁଖୋପାଧ୍ୟାୟ ।
+ତାଙ୍କ ସାହିତ୍ୟର ସ୍ବତନ୍ତ୍ରତା ମୋତେ ତାଙ୍କ ସାହିତ୍ୟକୁ ଅନୁବାଦ କରିବା ପାଇଁ ଉଦ୍‌ବୁଦ୍ଧ କଲା ।
+ତାଙ୍କ ସାହିତ୍ୟରେ ଜୀବନର କଥା ଓ ଦରଦୀ ପଣିଆ ଅଛି ।
+ସେଥିପାଇଁ ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ମୋ ସାହିତ୍ୟ ଜୀବନର ଆଦର୍ଶ ଭାବେ ଗ୍ରହଣ କରେ ।
+୭) ସାହିତ୍ୟିକମାନଙ୍କର ସାମାଜିକ ଅଙ୍ଗୀକାରବଦ୍ଧତା ରହିବା ଉଚିତ୍ କି ନାହିଁ ?
+ଉ- ନିହାତି ଆବଶ୍ୟକ ।
+ସାହିତ୍ୟିକ ଯଦି ତା କଥା କହିବ ତେବେ ସମାଜଠାରୁ ତା ସାହିତ୍ୟ ଖୁବ୍ ଦୂରରେ ଥିବ ।
+ଯେଉଁ ସାହିତ୍ୟରେ ଖାଲି ଗୁଡ଼ିଏ ନକାରାତ୍ମକ ବା ଆଜେବାଜେ କଥା ଥିବ ପାଠକ ସେହି ସାହିତ୍ୟ ପ୍ରତି ବିମୁଖ ହେବା ସାର ହେବ ।
+୮) ଅନୁବାଦ “ମାନବଭୂମି ପାଇଁ” ଆପଣ ରାଜ୍ୟ ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡ଼େମୀ ପୁରସ୍କାର ପ୍ରାପ୍ତ ।
+ ତେବେ କୁହନ୍ତୁ ଜଣେ ଅନୁବାଦକ କେଉଁ ଦିଗ ପ୍ରତି ଅଧିକ ଯତ୍ନବାନ୍ ହେବା ଉଚିତ୍ ?
+ଉ- ପ୍ରଥମେ ଭାଷା ଓ ଶୈଳୀର ମୌଳିକତା ରକ୍ଷା କରିବା, ମୂଳ ଲେଖକର ମାନସିକତା ପ୍ରତି ଯତ୍ନଶୀଳ ହେବା ।
+ଯେମିତିକି ଅନୁବାଦକୁ ନେଇ ମୂଳ ଲେଖକ କ୍ଷୁବ୍ଧ ନହୁଏ ବା ଦୁଃଖ ନପାଏ ।
+ତା’ର ମୂଳ ଲେଖା ପରିବର୍ତ୍ତିତ ନହେବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରିବା ଉଚିତ୍ ।
+ମୂଳ ଲେଖାରେ ଥିବା ସଂସ୍କୃତି ଓ ସ୍ଥାନର ଭୌଗୋଳିକ ଅବସ୍ଥିତି ସମ୍ପର୍କରେ ଅନୁବାଦକର ଧାରଣା ଥିବା ଦରକାର ।
+୯) “ମାନବ ଜମିନ୍” ଅନୁବାଦ କରିବା ପାଇଁ କାହିଁକି ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଲେ?
+ଉ- କେନ୍ଦ୍ର ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡ଼େମୀ କର୍ତ୍ତୃପକ୍ଷଙ୍କ ଅନୁରୋଧରେ ମୁଁ ତାହା କରିଛି ।
+ଏଥିପାଇଁ ମୋତେ ଅଢ଼େଇ ବର୍ଷ ଲାଗିଥିଲା ।
+ଏହି ଅନୁବାଦକୁ ଲେଖିଲା ବେଳେ ମୁଁ ବହୁତ କାନ୍ଦିଛି ।
+୧୦) ନିକଟରେ ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡ଼େମୀ ଓ କେନ୍ଦ୍ର ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡ଼େମୀର ପୁରସ୍କାର ନେଇ ବାଦାନୁବାଦ ପରିସ୍ଥିତି ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଛି ।
+ ଏ ସମ୍ପର୍କରେ ଆପଣଙ୍କର ଅଭିମତ ପ୍ରଦାନ କରନ୍ତୁ?
+ଉ- ଏ ବାବଦରେ ମୋର କିଛି କହିବାର ନାହିଁ ।
+୧୧) ଜଗତୀକରଣ ପ୍ରକ୍ରିୟାରେ ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟର ଭବିଷ୍ୟତ କ’ଣ ବୋଲି ଆପଣ ଭାବୁଛନ୍ତି ?
+ଉ- ଆମେ ପରିଶ୍ରମକାତର ଅଟୁ ।
+ଆମ ଦେଶରେ ନିଷ୍ଠାର ଅଭାବ ।
+ଅନ୍ୟ ଦେଶ ଯଦି ଆଗେଇ ପାରୁଛି ଆମେ କାହିଁକି ଆଗେଇ ପାରିବାନି ।
+ଭାବପ୍ରବଣତା ଥିଲେ ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟ ବଢ଼ିବ ।
+୧୨) ସାହିତ୍ୟିକମାନେ କେଉଁ ଆଦର୍ଶରେ ପରିଚାଳିତ ହେବା ଉଚିତ୍?
+ଉ- ବିଭିନ୍ନ ପରିପେକ୍ଷୀରେ ବିଭିନ୍ନ ଆଦର୍ଶ ।
+ଗୋଟିଏ ଆଦର୍ଶରେ ଚଳିବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ ।
+ମାନବବାଦ ମୂଳ ଆଦର୍ଶ ହେବା ଉଚିତ୍ ।
+ଯେପରି ଶୀର୍ଷେନ୍ଦୁ ତାଙ୍କ ଲେଖାରେ ଅପରାଧୀମାନଙ୍କୁ କ୍ଷମା ଦେଇଛନ୍ତି ।
+୧୩) ଆପଣଙ୍କ ପରବର୍ତ୍ତୀ ସୃଷ୍ଟି କଣ?
+ଉ- କ୍ଷୁଦ୍ରଗଳ୍ପ ସଙ୍କଳନ (ଅନୁଚ୍ଚାରିତ ପ୍ରେମର ସିନୋପସିସ୍) ପ୍ରକାଶ ପାଇବା ଅପେକ୍ଷାରେ ।
+ଏହା ବ୍ୟତୀତ “ମା‘ ମୋର ଚାଲିଗଲା” କବିତା ସଙ୍କଳନ ମଧ୍ୟ ପ୍ରକାଶ ପାଇବା ଅପେକ୍ଷାରେ ।
+୧୪) କେଉଁଥିରେ ଆପଣ ଅଧିକ ଆତ୍ମତୃପ୍ତି ପାଆନ୍ତି? ସାହିତ୍ୟରେ ନା ସଙ୍ଗୀତ ସାଧନାରେ ?
+ଉ- ଉଭୟ ସାଧନା ମୋର ଅତି ପ୍ରିୟ ।
+ଓଡ଼ିଶା ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡ଼େମୀ ପୁରସ୍କାର ପାଇବା ପରେ ସାହିତ୍ୟରେ ଆଗେଇଲି ।
+ନାଟକ, ସାହିତ୍ୟ ଓ ସଙ୍ଗୀତ ତ୍ରିବେଣୀ ସଙ୍ଗମ ହେଉଛି ମୁଁ ସ୍ଥାପନା କରିଥିବା ଅନୁଷ୍ଠାନ “ମ୍ୟୁଜିକ୍ ସର୍କଲ୍” ।
+୧୫) ସଙ୍ଗୀତ ସାଧନା ପାଇଁ ରାଉରକେଲାରେ ଆପଣ ସ୍ଥାପନ କରିଛନ୍ତି ମ୍ୟୁଜିକ୍ ସର୍କଲ୍‌ ।
+ ଏହି ବୃହତ୍ତର ଅନୁଷ୍ଠାନର ମୂଳ ଲକ୍ଷ୍ୟ କଣ?
+ଉ- ଏହା ମାଧ୍ୟମରେ ରାଉରକେଲା ଓ ପାଖାପାଖି ଅଞ୍ଚଳରେ ରହୁଥିବା ଛୋଟ ଛୋଟ ପିଲାମାନଙ୍କର ରୁଚି ଓ ଇଚ୍ଛାକୁ ପ୍ରୋତ୍ସାହନ ଦେବା ସହ ଉତ୍ତମ ପ୍ରଶିକ୍ଷକଙ୍କ ଦ୍ବାରା ସେମାନଙ୍କୁ ଏ ବାବଦରେ ଅଧିକ ପ୍ରଶିକ୍ଷଣ ଦେବା ।
+ଏହା ବ୍ୟତୀତ ବିଭିନ୍ନ ସମୟରେ ଆଞ୍ଚଳିକ ଓ ରାଜ୍ୟସ୍ତରର ନୃତ୍ୟ, ସଙ୍ଗୀତ ଓ ସାହିତ୍ୟ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ଆୟୋଜନ କରିବା ହେଉଛି ଅନ୍ୟ ଏକ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ।
+୧୬) ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟ ଡଟ୍ କମ୍ ପାଇଁ ଆପଣଙ୍କ ବାର୍ତ୍ତା ?
+ଉ- ସାମ୍ପ୍ରତିକ ସମୟରେ ଏହା ସ୍ବାଗତଯୋଗ୍ୟ ପଦକ୍ଷେପ ।
+ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟ ଡଟ୍‌ କମ୍‌ ପକ୍ଷରୁ ଏହାର ସଂଯୋଜକ ଉମାକାନ୍ତ ମିଶ୍ରଙ୍କ ଦ୍ବାରା ‘ମ୍ୟୁଜିକ୍‌ ସର୍କଲ୍‌, ରାଉରକେଲା’ ପରିସରରେ ଫେବୃଆରୀ-୨୦୧୨ ରେ ଉପରୋକ୍ତ ସାକ୍ଷାତକାରଟି ନିଆଯାଇଥିଲା ।