From 5dffb596e1febe8bede8122c2cfcab970fd2d3c9 Mon Sep 17 00:00:00 2001
From: Narendra VG <narendra.vg@manipal.edu>
Date: Mon, 17 Apr 2023 15:44:51 +0530
Subject: [PATCH] Upload New File

---
 .../\340\262\254\340\262\262\340\262\277.txt" | 223 ++++++++++++++++++
 1 file changed, 223 insertions(+)
 create mode 100644 "Data Collected/Kannada/MIT Manipal/Kannada-Scrapped-dta/\340\262\254\340\262\262\340\262\277.txt"

diff --git "a/Data Collected/Kannada/MIT Manipal/Kannada-Scrapped-dta/\340\262\254\340\262\262\340\262\277.txt" "b/Data Collected/Kannada/MIT Manipal/Kannada-Scrapped-dta/\340\262\254\340\262\262\340\262\277.txt"
new file mode 100644
index 0000000..590bf19
--- /dev/null
+++ "b/Data Collected/Kannada/MIT Manipal/Kannada-Scrapped-dta/\340\262\254\340\262\262\340\262\277.txt"	
@@ -0,0 +1,223 @@
+ಅವಳು ಭಾಗಶಃ ಚಟ್ಟೆಯಾದ ಕಪ್ಪು ಬಣ್ಣಕ್ಕೆ ತಿರುಗಿದ ಅಲ್ಯೂಮೀನಿಯಂ ತಟ್ಟೆಯೊಳಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಹಾಲು ಸುರಿದು ಅದಕ್ಕೆ ಸ್ವಲ್ಪ ನೀರನ್ನು ಬೆರೆಸಿ, ಒಲೆಯ ಮೇಲಿಟ್ಟು ಮುಚ್ಚಳ ಮುಚ್ಚಿದಳು.
+ಒಲೆಯ ಬದಿಯಲ್ಲಿದ್ದ ಬೂದಿರಾಶಿಯ ಪಕ್ಕದಿಂದ ಗರಗಸದ ಹುಡಿಯನ್ನು ಕೈಯಿಂದ ತೆಗೆದು ಒಲೆಯ ಒಳಗೆ ಹಾಕಿದಳು.
+ಗರಗಸದ ಹುಡಿಯ ಮೇಲೆ ಚಿಮಿಣಿಯೆಣ್ಣೆಯನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ಸುರಿದು ಕಡ್ಡಿ ಗೀರಿ ಬೆಂಕಿ ಹಚ್ಚಿದಳು.
+ಬೆಂಕಿ ಹೊತ್ತುತಿದ್ದಂತೆ ಒಲೆಯ ಹಿಂಬದಿಯಲ್ಲಿದ್ದ ಕಟ್ಟಿಗೆಯ ತುಂಡುಗಳನ್ನು ತೆಗೆದು ಗರಗಸದ ಹುಡಿಯ ಮೇಲೆ ಇಟ್ಟಳು.
+ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಉರಿದ ಕಟ್ಟಿಗೆ ನಂದ ತೊಡಗಿದಂತೆ ಅವಳು ಊದುಕೊಳವೆಯನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಊದತೊಡಗಿದಳು.
+ಕೆಂಡ ಜಾಸ್ತಿ ಕೆಂಪಗಾಗುತಿತ್ತೇ ಹೊರತು ಬೆಂಕಿ ಹಿಡಿಯಲಿಲ್ಲ.
+ಅಲ್ಲಿಯೇ ರಾಶಿ ಹಾಕಿದ್ದ ಒಣ ತರಗೆಲೆಗಳನ್ನು ತೆಗೆದು ಕೆಂಡದ ಮೇಲೆ ಹಾಕಿ ಮತ್ತೂ ಜೋರಾಗಿ ಊದತೊಡಗಿದಳು.
+ಉಸಿರಿನ ರಭಸಕ್ಕೆ ಕೆಂಡದ ಮೇಲಿನ ಬೂದಿ ಹಾಗೂ ಗರಗಸದ ಹುಡಿಯು ಹಾರಿ ಅವಳ ತಲೆಕೂದಲು, ಕಣ್ಣು, ಮೂಗು ಹಾಗೂ ಕೆನ್ನೆಯ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತುಕೊಂಡವು.
+ಊದಿದಷ್ಟೂ ಹೊಗೆಯೇ ಬರತೊಡಗಿ ಆ ಹೊಗೆಯು ಇಡೀ ಅಡುಗೆ ಕೋಣೆಯನ್ನು ಆವರಿಸಿ ಅವಳಿಗೆ ದಮ್ಮು ಕಟ್ಟಿದಂತಾಯಿತು.
+ಊದುಕೊಳವೆಯನ್ನು ಅಲ್ಲಿಯೇ ಬಿಸಾಡಿ ಕೆಮ್ಮುತ್ತಾ ಅವಳು ಬಾಗಿಲ ಹತ್ತಿರ ಬಂದು ಅಂಗಳವನ್ನು ದೃಷ್ಟಿಸಿದಳು.
+“ಯಾಕೋ ಮಗಾ, ಆ ಹೇಂಟೆಯನ್ನು ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ಹಿಂಸೆ ಕೊಡುತ್ತೀಯಾ?
+ಬಿಟ್ಟು ಬಿಡು ಅದನ್ನು” ಅವಳು ಜೋರಾಗಿ ಕೂಗಿ ಹೇಳಿದಳು.
+ “ಇಲ್ಲಮ್ಮಾ ನಾನು ಬಿಡೋಲ್ಲ, ಆ ಕೆಂಪು ಹುಂಜಕ್ಕೆ ಎಷ್ಟು ಕೊಬ್ಬು ನೋಡು.
+ನಮ್ಮ ಹೇಂಟೆಯನ್ನು ಬೆನ್ನಟ್ಟಿ ಕಚ್ಚುತ್ತಾನೆ.
+ನಾನು ಬಿಡೋಲ್ಲ” ಹೀಗೆ ಹೇಳುತ್ತಾ ಆ ಹುಡುಗ ಸಣ್ಣ ಸಣ್ಣ ಕಲ್ಲುಗಳನ್ನು ಹೆಕ್ಕಿಕೊಂಡು ಹುಂಜಕ್ಕೆ ಎಸೆಯತೊಡಗಿದ.
+ಆದರೂ ಹುಂಜ ಅವನ ಸುತ್ತು ತಿರುಗುವುದು ನಿಲ್ಲಿಸಲಿಲ್ಲ.
+ಅಡುಗೆ ಕೋಣೆಯ ಹೊಗೆ ಕಡಿಮೆಯಾದಂತೆ ಅವಳು ಪುನಃ ಒಲೆಯ ಬದಿಗೆ ಬಂದಳು.
+ಸ್ವಲ್ಪ ಸೀಮೆಯೆಣ್ಣೆಯನ್ನು ಕಟ್ಟಿಗೆಯ ಮೇಲೆ ಜಾಸ್ತಿ ಸುರಿದಳು.
+ಕಡ್ಡಿಗೀರಿ ಬೆಂಕಿ ಹೊತ್ತಿಸಿ ಅದು ನಂದನಂತೆ ಆಗಾಗ್ಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಸ್ವಲ್ಪವೇ ತರಗೆಲೆಯನ್ನು ಹಾಕಿ ಬೆಂಕಿಯು ಕಟ್ಟಿಗೆಯನ್ನು ಆವರಿಸುವಂತೆ ಮಾಡಿದಳು.
+ಬೆಂಕಿಯು ಕಟ್ಟಿಗೆಯನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣ ಆವರಿಸಿದಂತೆ ಅವಳು ನಿರಾಳಲಾದಳು.
+ಹಾಲು ಕುದಿಯುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಪಾತ್ರೆಯನ್ನು ಒಲೆಯಿಂದ ಕೆಳಗಿಳಿಸಿ ಸಕ್ಕರೆ ಹಾಕಿ ಎರಡು ಗ್ಲಾಸಿಗೆ ಸುರಿದಳು.
+ತಿನ್ನಲು ಏನಾದರೂ ಇದೆಯೆ?ಎಂದು ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿದ್ದ ಹಲಗೆಯ ಸೆಲ್ಫ್ ಮೇಲೆ ಕೈಯಾಡಿಸಿದಳು.
+ಒಂದು ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಪೊಟ್ಟಣ ಕೈಗೆ ಸಿಕ್ಕಿತು.
+ಅದರಲ್ಲಿದ್ದ ರಸ್ಕ್, ತುಂಡುಗಳನ್ನು ಕೈಹಾಕಿ ಹೊರಗೆ ತೆಗೆದಳು.
+ಆದರೆ ಸಣ್ಣ ಸಣ್ಣ ಇರುವೆಗಳು ರಸ್ಕಿನ ತುಂಡುಗಳನ್ನು ಮುತ್ತಿಕೊಂಡಿದ್ದು ಅವುಗಳು ಅವಳ ಕೈಗೂ ಹರಡಿಕೊಂಡಿತು.
+ರಸ್ಕಿನ ತುಂಡುಗಳನ್ನು ಒಮ್ಮೆ ಜೋರಾಗಿ ನೆಲಕ್ಕೆ ಕೊಡವಿಕೊಂಡಳು.
+ಇರುವೆಗಳು ಚದುರಿಹೋದ ಮೇಲೆ ಅವಳು ರಸ್ಕ್‌ಗಳನ್ನು ಹೆಕ್ಕಿಕೊಂಡಳು.
+“ಬಾ ಮಗೂ ಬಾ.
+ಹಾಲು ಕುಡಿದು ಆಮೇಲೆ ಆಡುವಿಯಂತೆ”.
+ಅವಳು ಜೋರಾಗಿ ಕೂಗಿ ಮಗನನ್ನು ಕರೆದಳು.
+ತಾಯಿಯ ಕರೆ ಕೇಳಿದ ಕೂಡಲೇ ಹುಡುಗ ಕೈಯಲ್ಲಿದ್ದ ಹೇಂಟೆಯನ್ನು ಅಲ್ಲಿಯೇ ಬಿಸಾಡಿ ಅಡುಗೆ ಕೋಣೆಗೆ ಓಡಿಬಂದು ಅವಳ ಹತ್ತಿರ ಕುಳಿತನು.
+ರಸ್ಕಿನ ತುಂಡುಗಳನ್ನು ಹಾಲಿಗೆ ಮುಳುಗಿಸಿ ಅವನು ಗಬ ಗಬ ತಿನ್ನುವುದನ್ನೇ ಅವಳು ತದೇಕಚಿತ್ತದಿಂದ ನೋಡುತಿದ್ದಳು.
+ಅವನ ಗ್ಲಾಸಿನ ಹಾಲು ಮುಗಿಯುತಿದ್ದಂತೆ ಅವಳು ತನ್ನ ಗ್ಲಾಸಿನ ಹಾಲನ್ನು ಕೂಡಾ ಅವನ ಗ್ಲಾಸಿಗೆ ಸುರಿದು ತಾನು ಹಾಲು ಕುಡಿದಂತೆ ಅನುಕರಣೆ ಮಾಡಿದಳು.
+“ಮಗಾ, ಇನ್ನು ಆಟ ಆಡಬೇಡ.
+ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿಸುತ್ತೇನೆ.
+ನಾಳೇ ಹಬ್ಬ.
+ನಾನು ಒಳ್ಳೆಯ ಮದರಂಗಿ ತಂದಿದ್ದೇನೆ ನೋಡು.
+ನಿನ್ನ ಕೈ ತುಂಬಾ ಚಿತ್ರ ಬಿಡಿಸುತ್ತೇನೆ.
+ನಾಳೆ ಬೆಳಗ್ಗೆ ನೋಡುವಿಯಂತೆ.” 
+ನಿನ್ನ ಕೈಯ ಮದರಂಗಿ ಜಾಸ್ತಿ ಕೆಂಪು ಆದರೆ ನೀನು ತುಂಬಾ ಅದೃಷ್ಟವಂತನು ಎಂದು ಅರ್ಥ.
+ಅವಳು ಮಗುವನ್ನು ಆಲಂಗಿಸುತ್ತಾ ಹೇಳಿದಳು.
+“ಹಾಗಾದರೆ ನೀನು ಕೂಡಾ ಮದರಂಗಿ ಇಡಮ್ಮಾ.
+ನೋಡುವ, ಯಾರ ಕೈ ಜಾಸ್ತಿ ಕೆಂಪಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಯಾರು ಹೆಚ್ಚು ಅದೃಷ್ಟವಂತರು ಎಂದು” ಹುಡುಗ ತಾಯಿಯ ಸೆರಗನ್ನು ಎಳೆಯುತ್ತಾ ಹೇಳಿದ.
+“ಇಲ್ಲ ಮಗೂ ನಾನು ಆ ಅದೃಷ್ಪ ಪಡಕೊಂಡು ಬಂದಿಲ್ಲ”ಉಮ್ಮಳಿಸಿ ಬರುವ ದುಃಖವನ್ನು ತಡೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಅವಳು ಎದ್ದು ನಿಂತಳು.
+ಹುಡುಗ ಆಂಗಳಕ್ಕೋಡಿದ.
+ಅವಳು ಅಡುಗೆ ಕೋಣೆ ಸೇರಿದಳು.
+ಬಹಳ ಕಷ್ಟದಿಂದ ಆ ಒಲೆಯೊಂದಿಗೆ ಹೋರಾಡಿ ಒಂದಿಷ್ಟು ಅನ್ನ ಬೇಯಿಸಿದಳು.
+ನಾಳೆ ಹಬ್ಬವಾದರೂ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಪದಾರ್ಥಕ್ಕೆ ಬೇಕಾದ ಸಾಮಾಗ್ರಿ ಇರಲಿಲ್ಲ.
+ಅಳಿದುಳಿದ ಒಂದಿಷ್ಟು ಒಣ ಮೀನಿನ ತುಂಡುಗಳನ್ನು ಸುಟ್ಟು ತಿಂದರಾಯಿತು ಎಂದುಕೊಂಡಳು.
+ಕತ್ತಲಾದೊಡನೆ ಒಳಗೋಡಿ ಬಂದ ಮಗನನ್ನು ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿಸಿ ಊಟ ಬಡಿಸಿ ಮದರಂಗಿ ಇಡಲು ಮಲಗುವ ಕೋಣೆಗೆ ಕರಕೊಂಡು ಹೋದಳು.
+ಮಗನಿಗೆ ಇಪ್ಟವಾದಂತೆ ಅವನು ಹೇಳಿದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಅವನ ಎರಡೂ ಕೈಗಳಿಗೆ ಮದರಂಗಿಯಿಂದ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಬಿಡಿಸಿದಳು.
+ಹುಡುಗ ತನ್ನ ಕೈಗಳು ಬಟ್ಟೆ ಬರೆಗಳಿಗೆ ತಾಗದಂತೆ ಬಹಳ ಜಾಗ್ರತೆ ವಹಿಸಿ ಅಂಗಾತ ಮಲಗಿ ನಿದ್ರೆ ಹೋದನು.
+ಜಗತ್ತಿನ ಕಪಟವನ್ನರಿಯದ ತನ್ನ ಮಗುವಿನ ಮುಗ್ದ ಮುಖವನ್ನು ಅವಳು ಎವೆಯಿಕ್ಕದೆ ನೋಡಿದಳು.
+ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಿನ ನಂತರ ಅವಳಿಗೆ ಏನೋ ಅಲೋಚೆನೆ ಬಂತು.
+ತನ್ನ ಎರಡೂ ಕೈಗಳನ್ನು ನೋಡಿಕೊಂಡಳು.
+ಕಪ್ಪು ಬಣ್ಣಕ್ಕೆ ತಿರುಗಿದ ಗಾಜಿನ ಬಳೆಗಳನ್ನು ತೊಟ್ಟುಕೊಂಡ ಹಾಲು ಬಣ್ಣದ ದುಂಡಗಿನ ತನ್ನ ಸುಂದರ ಬಿಳಿ ಕೈಗಳನ್ನು ಜೋಡಿಸಿಕೊಂಡು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ನೋಡಿಕೊಂಡಳು.
+ಅವುಗಳ ಸೌಂದರ್ಯಕ್ಕೆ ತಾನೇ ಮಾರು ಹೋದಳು.
+ಈ ಸುಂದರ ಕೈಗಳ ಮೇಲೆ ಮದರಂಗಿಯ ಚಿತ್ತಾರ ಬಿಡಿಸಲು ಅವಳಿಗೆ ಮನಸ್ಸಾಯಿತು.
+ಅವಳು ಮದರಂಗಿಯ ಟ್ಯೂಬನ್ನು ಕೈಗೆತ್ತಿಕೊಂಡಳು.
+ಆದರೆ ಯಾಕೋ?ಅವಳ ಕಣ್ಣುಗಳು ಹನಿಗೂಡಿದವು.
+ಕೈಗಳು ನಡುಗತೊಡಗಿದವು.
+ಟ್ಯೂಬನ್ನು ದೂರ ಬಿಸಾಡಿ ಮಗುವಿನ ಪಕ್ಕ ಬೋರಲಾಗಿ ಮಲಗಿಕೊಂಡಳು.
+ಬೆಳಗ್ಗಿನ ಜಾವ ಹದವಾಗಿ ಕೊರೆಯುತ್ತಿರುವ ಚಳಿಗೆ ಅವಳಿಗೆ ಎಚ್ಚರವಾಯಿತು.
+ಲೋಕದ ಪರಿವೆಯಿಲ್ಲದೆ ಮಲಗಿದ ಮಗುವಿನ ಮೈಮೇಲೆ ಅಲ್ಲಿಯೇ ಹಗ್ಗದಲ್ಲಿ ನೇತುಹಾಕಿದ ತನ್ನ ಹಳೆಯ ಸೀರೆಯನ್ನು ಹೊದಿಸಿದಳು.
+ರಾತ್ರಿ ಸುಮಾರು ಹೊತ್ತಿನವರೆಗೂ ನಿದ್ರೆ ಬಾರದಿದ್ದುದರಿಂದ ಅವಳ ಕಣ್ಣುಗಳು ಉರಿಯುತಿದ್ದುವು.
+ಹಣೆ ಸಿಡಿಯುತಿತ್ತು.
+ಬೆಳಗ್ಗಿನ ಫಲಹಾರ ಮುಗಿಯಿತು.
+ಅವಳು ಮಗುವನ್ನು ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿಸಿ ತಾನು ವಾರದ ಸಂತೆಯ ದಿನ ರಸ್ತೆ ಬದಿಯಲ್ಲಿ ರಾಶಿ ಹಾಕಿ ಬಟ್ಟೆ ಬರೆ ಮಾರುವವನಿಂದ ಚೌಕಾಶಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಮಗನಿಗೆ ಒಂದು ಚಡ್ಡಿ ಹಾಗೂ ಟೀ ಶರ್ಟ್‌ ಖರೀದಿಸಿದ್ದಳು.
+ಅದನ್ನು ಮಗನಿಗೆ ತೋರಿಸದೆ ಒಮ್ಮೆಲೇ ಖುಷಿ ಮಾಡಿಸಲು ಅಡಗಿಸಿಟ್ಟಿದ್ದಳು.
+ಇವತ್ತು ಅದನ್ನು ತನ್ನ ಹಳೆಯ ಬಟ್ಟೆ ಕಟ್ಟಿನಿಂದ ಹೊರತೆಗೆದು ಮಗನಿಗೆ ತೋರಿಸಿದಳು.
+ಹುಡುಗನ ಸಂತೋಷಕ್ಕೆ ಪಾರವೇಯಿರಲಿಲ್ಲ.
+ಅವನು ಬೇಗ ಬೇಗನೆ ಹೊಸ ಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಧರಿಸಿ ಕುಣಿದಾಡಿದ.
+ಏಕೋ ಅವನ ಮುಖ ಒಮ್ಮೆಲೆ ಸಣ್ಣಗಾಯಿತು.
+“ಅಮ್ಮಾ, ನಿನಗೆ ಹೊಸ ಬಟ್ಟೆ ಇಲ್ಲವೇನಮ್ಮಾ”?
+ಅವಳು ಉತ್ತರಕ್ಕಾಗಿ ತಡವರಿಸಿದಳು.
+ಮತ್ತು ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಅಲೋಚನೆಯಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದಳು.
+“ಇದೆ ಮಗು.
+ನನಗೆ ತುಂಬಾ ಬಟ್ಟೆ ಬರೆಯಿದೆ.
+ಅದರಲ್ಲಿ ಒಂದನ್ನು ಉಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ.
+ಇವತ್ತು ಹಬ್ಬ ತಾನೇ…. . ನೀನೀಗ ಮಸೀದಿಗೆ ಹೋಗು ಹಿಂದೆ ಬರುವಾಗ ನಾನು ರೆಡಿಯಾಗಿರುತ್ತೇನೆ”.
+ಅವಳು ನಗೆಯ ಮುಖವಾಡ ತೋರಿಸಿದಳು.
+“ಇಲ್ಲಮ್ಮಾ ನಾನು ಮಸೀದಿಗೆ ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ.
+ಎಲ್ಲರೂ ಅವರವರ ತಂದೆ, ಅಣ್ಣ, ತಮ್ಮ, ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ, ದೊಡ್ಡಪ್ಪರೊಂದಿಗೆ ಮಸೀದಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ.
+ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಹೋಗುವಾಗ ಅವರ ನಗೆ- ತಮಾಷೆ ನನಗೆ ಹೊಟ್ಟೆಕಿಚ್ಚು ತರಿಸುತ್ತದೆ.
+ನನಗೆ ಯಾರಿದ್ದಾರಮ್ಮಾ?
+ನಾನು ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ”.
+ಅವನು ಅಳತೊಡಗಿದನು.
+ಅವಳು ಒಮ್ಮೆ ಅಧೀರಳಾದಳು.
+ಒತ್ತಿ ಬರುವ ಕಣ್ಣೀರನ್ನು ತಡೆದುಕೊಂಡಳು.
+ಮಗನನ್ನು ತನ್ನ ಬಳಿ ಸೆಳೆದುಕೊಂಡು ಅವನ ತಲೆಕೂದಲ ಮೇಲೆ ಕೈಯನ್ನಾಡಿಸಿದಳು.
+ಮುಖವನ್ನು ಮುದ್ದಿಸಿದಳು.
+ತೇವಗೊಂಡ ಕಣ್ಣಿಂದ ಮಗುವಿನ ಕೆನ್ನೆ ತೋಯಿಸಿದಳು.
+ಹುಡುಗ ತಾಯಿಯನ್ನು ದಿಟ್ಟಿಸಿ ನೋಡಿದ.
+ಅವನು ಗಟ್ಟಿ ಸ್ವರದಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದ.
+“ನೀನು ಅಳಬೇಡಮ್ಮಾ.
+ನಾನು ಒಬ್ಬನೇ ಮಸೀದಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತೇನೆ.
+ಒಬ್ಬನೇ ನನಗೆ ಯಾರೂ ಬೇಡ” ಹುಡುಗ ತಾಯಿಯನ್ನು ಅಪ್ಪಿ ಹಿಡಿದನು.
+“ನೀನು ಒಬ್ಬನಲ್ಲ ಮಗೂ.
+ನಿನಗೆ ದೇವರಿದ್ದಾನೆ.
+ನಿನ್ನ ಎಡಬಲಕ್ಕೆ ಮಲಕುಗಳಿವೆ.
+ನಿನಗೆ ಅವರ ರಕ್ಷಣೆಯಿದೆ.
+ನೀನು ಹೋಗು ಮಗೂ” ಅವಳು ಗದ್ಗದಿತ ಕಂಠದಿಂದ ಹೇಳಿದಳು.
+ಹುಡುಗನ ಕೈ ಹಿಡಿದು ರಸ್ತೆವರೆಗೂ ಬಂದಳು.
+ಅವಳ ಕೈ ನಡುಗುತಿತ್ತು.
+ರಸ್ತೆ ಬದಿಯ ಲೈಟ್ ಕಂಬದ ಮರೆಯಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಮಗುವನ್ನು ಕಳುಹಿಸಿಕೊಟ್ಟಳು.
+ಹುಡುಗ ತಲೆತಗ್ಗಿಸಿಕೊಂಡು ಒಬ್ಬ ನಡೆದು ಹೋಗುತಿದ್ದುದ್ದನ್ನು ಅವಳು ಬಹಳ ಹೊತ್ತು ನೋಡುತ್ತಾ ನಿಂತಳು.
+ಇದುವರೆಗೂ ಒತ್ತಿ ಹಿಡಿದ ಕಣ್ಣೀರು ಧಾರಾಕಾರವಾಗಿ ಹರಿಯತೊಡಗಿತು.
+ರಸ್ತೆಯ ಎರಡೂ ಬದಿಗಳಲ್ಲಿ ಜಮಾತಿನವರು ಗುಂಪು ಗುಂಪಾಗಿ ಮಸೀದಿಗೆ ನಡೆದು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದರು.
+ಹೊಸ ಹೊಸ ಕಲರ್ ಕಲರ್ ಬಟ್ಟೆಗಳು!
+ಶೂ ಚಪ್ಪಲಿಗಳು!
+ವಿವಿಧ ಆಕಾರದ ಟೊಪ್ಪಿಗಳು!
+ಕೆಲವರು ಜೋಕ್ಸ್ ಕಟ್ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ನಗಾಡುತ್ತಾ ಹೋಗುತಿದ್ದರೆ ಇನ್ನು ಕೆಲವರು ಹೆಗಲಿಗೆ ಕೈಹಾಕಿಕೊಂಡು ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ನಂತರದ ಸಿನಿಮಾ ಪ್ರೋಗ್ರಾಂ ಬಗ್ಗೆ ಚರ್ಚಿಸುತ್ತಾ ಹೋಗುತಿದ್ದರು.
+ಸೆಂಟಿನ ಪರಿಮಳ ಅವಳ ಮೈಮನಕ್ಕೆ ಪುಳಕ ನೀಡುತಿತ್ತು.
+ಕೆಲವು ಚಿಗುರು ಮೀಸೆಯ ಪುಂಡ ಹುಡುಗರು ಕೈ ಬೀಸಿಕೊಂಡು, ನಗಾಡುತ್ತಾ ನಡೆದು ಹೋಗುವಾಗ ಅವಳು ಅವರನ್ನು ಕದ್ದು ಕದ್ದು ನೋಡಿದಳು.
+ಅವಳಿಗೆ ತನ್ನ ಹಿಂದಿನ ನೆನಪಾಯಿತು.
+ಯಾಕೋ?ಮನಸ್ಸು ಸ್ಥಿಮಿತ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುವುದನ್ನು ತಡೆಯಲು ಅವಳು ಸೀರೆಯ ಸೆರಗನ್ನು ತಲೆಗೆ ಎಳೆದುಕೊಂಡು ಮನೆಯ ಕಡೆಗೆ ಓಡಿದಳು.
+ಮನೆಯ ಒಳಗೆ ಬಂದು ಮುಂಬಾಗಿಲು ಭದ್ರ ಪಡಿಸಿ ಹಾಸಿಗೆಯ ಮೇಲೆ ಬೋರಲು ಬಿದ್ದುಕೊಂಡಳು ಜೋರಾಗುತ್ತಿರುವ ಎದೆಯ ಬಡಿತವನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸಲು ಅವಳು ಎದ್ದು ಬಚ್ಚಲು ಕೋಣೆಗೆ ಹೋಗಿ ಮುಖಕ್ಕೆ ತಣ್ಣೀರು ಚಿಮುಕಿಸಿಕೊಂಡಳು.
+ಎಷ್ಟೋ ಹೊತ್ತಿನ ನಂತರ ಅವಳ ಮನಸ್ಸು ಸ್ಥಿಮಿತಕ್ಕೆ ಬಂತು.
+ಹಾಗೆಯೇ ಅವಳು ಮುಂಬಾಗಿಲು ತೆರೆದು ಅಂಗಳಕ್ಕೆ ಬಂದಳು.
+ಅಂಗಳದಲ್ಲಿ ಹಿಂದಿನ ದಿನವೂ ಬಂದ ಆ ಕೆಂಪು ಹುಂಜ ಹಲವು ಹೇಂಟೆಗಳೊಂದಿಗೆ ಚಕ್ಕಂದವಾಡುತ್ತಾ ಕಾಳುಗಳನ್ನು ಹೆಕ್ಕಿ ತಿನ್ನುತಿದ್ದುವು.
+ಅವಳಿಗೆ ಅ ಹುಂಜವನ್ನು ನೋಡುವಾಗ ರೋಷ ನೆತ್ತಿಗೇರಿತು.
+“ಹಾಳು-ಮುಂಡೇವು” ಅವಳು ಶಪಿಸುತ್ತಾ ಅಂಗಳದಿಂದ ಒಳಬಂದು ಮುಂಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ನಿಂತಳು.
+ದೂರದಲ್ಲಿ ನೆರೆಮನೆಯ ಅಜ್ಜಿ ತನ್ನ ಮನೆಯ ಕಡೆಗೆ ಬರುವುದು ಕಾಣಿಸಿತು.
+ಅಜ್ಜಿ ಮನೆಯಂಗಳ ತುಳಿಯುತಿದ್ದಂತೆ ಅವಳು ನಗುತ್ತಾ ಅಜ್ಜಿಯನ್ನು ಸ್ವಾಗತಿಸಿದಳು.
+“ಈಗ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯ ಸಮಯ ಮಗೂ.
+ಇವತ್ತು ಬಲಿದಾನದ ಹಬ್ಬ.
+ಹೀಗೆಲ್ಲಾ ಮೆಟ್ಟಿಲಲ್ಲಿ ನಿಂತುಕೊಂಡು ಅಲೋಚಿಸಬಾರದು.
+ಒಳಗೆ ಬಾ ಮಗಳೇ”.
+ಅಜ್ಜಿ ಅವಳ ಉತ್ತರಕ್ಕೂ ಕಾಯದೆ ಒಳಗೆ ಹೋದಳು.
+ಅವಳು ಕೂಡಾ ಏನೂ ಉತ್ತರಿಸದೆ ಅಜ್ಜಿಯನ್ನು ಹಿಂಬಾಲಿಸದಳು.
+ಅಜ್ಜಿ ತನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿದ್ದ ಪಾತ್ರೆಯನ್ನು ಅವಳಲ್ಲಿ ಕೊಟ್ಟಳು.
+“ಇದರಲ್ಲಿ ಬಿಸಿ ಬಿಸಿ ಎಟ್ಟಿ ಬಿರಿಯಾನಿ ಇದೆ ಮಗಳೇ.
+ಹಾಗೆಯೇ ಸ್ವಲ್ಪ ಕೋಸಂಬರಿ ಕೂಡಾ ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ.
+ಮಗುವಿಗೆ ಎಟ್ಟಿ ಬಿರಿಯಾನಿ ಇಷ್ಟ ತಾನೇ?
+ಉಳಿದರೆ ರಾತ್ರಿ ಬಿಸಿ ಮಾಡಿ ತಿಂದು ಬಿಡು.
+ಅಜ್ಜಿ ಅವಳ ಉತ್ತರಕ್ಕೂ ಕಾಯದೆ ಹೊರಟು ನಿಂತಳು.
+ಅವಳಿಗೆ ಅಜ್ಜಿಯ ಮುಖ ನೋಡಿದೊಡನೆ ಅಳು ತಡೆಯಲಾಗಲಿಲ್ಲ.
+ಅಜ್ಜಿಯ ಭುಜಕ್ಕೆ ಒರಗಿ ಗಳಗಳನ ಅತ್ತು ಬಿಟ್ಟಳು.
+“ಅಳ್ಬೇಡ ಮಗಳೇ, ದೇವರು ಪರೀಕ್ಷಿಸಲು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ನಮಗೆ ಈ ರೀತಿ ಕಷ್ಟ ಕೊಡುತ್ತಾನೆ, ಎದುರಿಸಬೇಕು.
+ಕತ್ತಲೆಯ ಹಿಂದೆ ಬೆಳಕಿದೆ.
+ಹೋಗು ಸ್ನಾನ ಮಾಡು, ಹೊಸ ಬಟ್ಟೆ ಬರೆ ಉಟ್ಟುಕೋ.
+ಇವತ್ತು ಒಳ್ಳೆಯ ದಿನ.
+ಶುದ್ಧ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ದೇವರನ್ನು ಬೇಡಿಕೋ.
+ನಮ್ಮ ಬೇಡಿಕೆಗಳು ಖಂಡಿತ ಈಡೇರುತ್ತದೆ.
+ಅವನು ಎಲ್ಲರ ಬೇಡಿಕೆಗಳನ್ನು ಈಡೇರಿಸುತ್ತಾನೆ.
+ಇದರಲ್ಲಿ ಸಂಶಯಬೇಡ ಮಗಳೇ” ಅವಳು ಅಜ್ಜಿಯನ್ನು ದೃಷ್ಟಿಸಿ ನೋಡಿದಳು.
+ನನ್ನನ್ನು ಸಮಾಧಾನ ಪಡಿಸಲು ಈ ಅಜ್ಜಿ ಎಷ್ಟು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಈ ರೀತಿ ಮಾತಾಡುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ!
+ಎಷ್ಟು ಹಬ್ಬಗಳು ಹಾದು ಹೋದವು! ಅಜ್ಜಿಯ ನಂಬಿಕೆಯನ್ನು ಈ ವರ್ಷವಾದರೂ ಈಡೇರಿಸು ದೇವರೇ” ಅವಳು ಮನದಲ್ಲೇ ದೇವರನ್ನು ಬೇಡಿಕೊಂಡಳು.
+ಅಜ್ಜಿ ಹೊರಟು ಹೋದ ಕೂಡಲೇ ಅವಳು ಲವಲವಿಕೆಯಿಂದ ಸ್ನಾನ ಮುಗಿಸಿ ಬಂದಳು.
+ಬಟ್ಟೆಯ ಕಟ್ಟು ಬಿಚ್ಚಿ, ಅದರಲ್ಲಿದ್ದ ಸೀರೆಗಳಲ್ಲಿ ಅವಳಿಗೆ ಇಷ್ಟವಾದ ಹಾಗೂ ಅವನಿಗೂ ಇಷ್ಟವಾದ ಸೀರೆಯೊಂದನ್ನು ಆರಿಸಿ, ಉಟ್ಟುಕೊಂಡಳು.
+ಎಣ್ಣೆ ಹಾಕಿ ತಲೆ ಬಾಚಿಕೊಂಡಳು.
+“ಓ ದೇವರೇ, ಈ ವರ್ಷವಾದರೂ ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಕೃಪೆದೋರು.
+ನನ್ನ ಮಗನನ್ನು ಅನಾಥನನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಬೇಡಪ್ಪಾ…. . ” ಅವಳು ಅಳುತ್ತಾ ದೇವರನ್ನು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸಿಕೊಂಡಳು.
+ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಜಮಾತಿನವರು ಪ್ರಾರ್ಥನೆ ಮುಗಿಸಿ ಗುಂಪು ಗುಂಪಾಗಿ ಮಾತಾಡಿಕೊಂಡು, ನಗಾಡಿಕೊಂಡು ಮನೆಯ ಕಡೆಗೆ ಹೋಗುವುದನ್ನು ಕೇಳಿಸಿಕೊಂಡಳು.
+ಇನ್ನೇನು!ಮಗ ಬರುವ ಹೊತ್ತಾಯಿತು.
+ತಾನು ಅತ್ತದ್ದು ಮಗನಿಗೆ ಗೊತ್ತಾಗದಿರಲೆಂದು ಅವಳು ಪುನಃ ಮುಖ ತೊಳದುಕೊಂಡು ಮಗನ ಬರವನ್ನು ನಿರೀಕ್ಷಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು.
+ಮನೆಗೆ ಬಂದ ಮಗ ನಗು-ನಗುತ್ತಾ ಊಟ ಮುಗಿಸಿ ತನ್ನ ಹೊಸ ಬಟ್ಟೆ ಬರೆ ತೋರಿಸಲು ನೆರೆಮನೆಗೆ ಓಡಿದನು.
+ಎಟ್ಟಿ ಬಿರಿಯಾನಿಗೆ ಕೈಯಿಕ್ಕಿದ ಅವಳಿಗೆ ಊಟ ಮಾಡಲಾಗಲಿಲ್ಲ.
+ಅಜ್ಜಿಯ ಮಾತು ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ಗುಣುಗುಟ್ಟುತಿತ್ತು.
+“ಕತ್ತಲೆಯ ಹಿಂದೆ ಬೆಳಕಿದೆ ಮಗಳೇ.
+ಇವತ್ತು ಪವಿತ್ರ ದಿನ.
+ನಿನ್ನ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಗಳು ಈಡೇರುತ್ತವೆ” ಅವಳಿಗೆ ಯಾವುದೋ ಹುರುಪು ಮೈ ಮೇಲೆ ಬಂದ ಹಾಗಾಯಿತು.
+ಅವಳು ಊಟ ಮಾಡದೆ ಕೈ ತೊಳೆದು ಕೊಂಡಳು.
+ಪ್ರತೀ ಕ್ಷಣ, ಪ್ರತೀ ಹೊತ್ತೂ ಅವಳು ದೇವರೊಡನೆ ಪ್ರಾರ್ಥಿಸಿಕೊಂಡಳು.
+ನೆರಮನೆಯವರು ಜೋರಾಗಿ ಟೇಪ್ ರೆಕಾರ್ಡರ್ ಹಾಕಿದ್ದು ಹಳೆಯ ಹಿಂದಿ ಸಿನಿಮಾ ಹಾಡು ಅಲೆ-ಅಲೆಯಾಗಿ ತೇಲಿ ಬರುತ್ತಿತ್ತು.
+ಇವತ್ತು ಯಾಕೋ ಆ ಹಾಡು ಅವಳಿಗೆ ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟವಾಯಿತು.
+ಅವಳು ಕಿವಿ ಅಗಲಿಸಿಕೊಂಡು ಹಾಡನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದಳು.
+ “ಅಯೆಗಾ…. ಅಯೆಗಾ…. ಅಯೆಗಾ…. ಅಯೆಗಾ ಅನೇವಾಲಾ…. . ಅಯೆಗಾ…. ಅಯೆಗಾ…. ”ಹುಡುಗ ಹೇಂಟೆಯನ್ನು ಎತ್ತಿ ಕೊಂಡು ಅವಳ ಭುಜಕ್ಕೆ ತಾಗಿಸುವವರೆಗೂ ಅವಳು ಹಾಡು ಕೇಳುವುದರಲ್ಲಿ ತಲ್ಲೀನಳಾಗಿದ್ದಳು.
+ಬೆಳಕು ಕರಗಿ ಕತ್ತಲೆ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಭೂಮಿಯನ್ನು ಆವರಿಸುತ್ತಿತ್ತು.
+“ಬಿಟ್ಟು ಬಿಡು ಮಗಾ ಆ ಹೇಂಟೆಯನ್ನು.
+ಯಾಕೆ ಅದಕ್ಕೆ ಹಿಂಸೆ ಕೊಡುತ್ತೀಯಾ…. . ” ಅವಳು ಮಗನಿಗೆ ಗದರಿಸುವ ಧ್ವನಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದಳು.
+“ಇಲ್ಲಮ್ಮಾ, ನಾನು ಬಿಡಲ್ಲ.
+ಆ ಕೆಂಪು ಹುಂಜ ಬೇರೆ ಹೇಂಟೆಗಳನ್ನಲ್ಲದೆ, ನಮ್ಮ ಹೇಂಟೆಯನ್ನೂ ಬೆನ್ನಟ್ಟಿ ಕಚ್ಚುತ್ತದೆ.
+ನಾನು ಬಿಡಲ್ಲ.
+ಇವತ್ತು ಅ ಹುಂಜಕ್ಕೆ ಬುದ್ದಿ ಕಲಿಸುತ್ತೇನೆ”.
+ಹುಡುಗ ತಾಯಿಯ ಉತ್ತರವನ್ನೂ ಕಾಯದೇ ಹೇಂಟೆಯೊಂದಿಗೆ ಅಂಗಳಕ್ಕಿಳಿದ.
+ಅಂಗಳದ ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ಹರಿದ ಬೆತ್ತದ ಬುಟ್ಟಿಯನ್ನು ತಂದು ಹೇಂಟೆಯನ್ನು ಅದರೊಳಗೆ ಮುಚ್ಚಿಟ್ಟ.
+ಬುಟ್ಟಿಯ ಮೇಲೆ ಮರದ ಮಣೆಯನ್ನು ಬೋರಲು ಹಾಕಿದ.
+ಬುಟ್ಟಿಯೊಳಗಿಂದ ಹೇಂಟೆ ಹೊರಬರಲು “ಕುಟು…. . ಕುಟು” ಶಬ್ಧ ಮಾಡುತ್ತಿತ್ತು.
+ಅ ಕೆಂಪು ಹುಂಜ ತನ್ನ ಗೆಳತಿಯರೊಂದಿಗೆ ಬುಟ್ಟಿಗೆ ಪ್ರದಕ್ಷಿಣೆ ಬರುತ್ತಿತ್ತು.
+“ಹಾಗೇ ಸಾಯುತ್ತಿರು” ಅವನು ಹುಂಜವನ್ನು ಓರೆಗಣ್ಣಿನಿಂದ ನೋಡುತ್ತಾ ಹಲ್ಲು ಮಸದುಕೊಂಡು ಮನೆಯೊಳಗೆ ಬಂದ.
+ರಾತ್ರಿ ಸುಮಾರು ಹೊತ್ತಿನವರೆಗೂ ಹುಡುಗನಿಗೆ ಕಥೆ ಹೇಳುತ್ತಾ ಆಟ ಆಡಿಸುತ್ತಾ ಅವಳು ಸಮಯ ಕಳೆದಳು.
+ಅದರೂ ಅವಳ ಕಿವಿಯೆಲ್ಲಾ ಬಾಗಿಲ ಕಡೆಗೇ ಇತ್ತು.
+ಅವಳು ಮೈಯೆಲ್ಲಾ ಕಣ್ಣಾಗಿಸಿಕೊಂಡು ಕಾಯುತ್ತಾ ಇದ್ದಳು.
+ಇವತ್ತು ಅವರು ಬಂದೇ ಬರುತ್ತಾರೆ.
+ಹೌದು, ಅವರಿಗೆ ಖಂಡಿತ ಇಂದು ನನ್ನ ನೆನಪಾಗುತ್ತದೆ.
+ನನ್ನ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯನ್ನು ದೇವರು ಖಂಡಿತ ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತಾನೆ.
+ಕಥೆ ಕೇಳುತ್ತಾ ನಿದ್ದೆ ಹೋದ ಮಗುವನ್ನು ಒಮ್ಮೆ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ನೋಡಿ, ಅವನ ಹಾಲುಗೆನ್ನೆಗೆ ಬಾಗಿ ಮುತ್ತಿಕ್ಕಿದಳು.
+ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಎದ್ದು ಕಿಟಕಿ ತೆರೆದು ಹೊರಗೆ ನೋಡಿದಳು.
+ತಂಪಗಿನ ಗಾಳಿ ಬೀಸಿ ಬರುತ್ತಿತ್ತು.
+ಚಂದಿರನ ಬೆಳಕಿತ್ತು.
+ಅವಳು ಅಧೀರಳಾಗಲಿಲ್ಲ.
+ಕತ್ತಲೆಯ ಹಿಂದೆ ಬೆಳಕಿದೆ, ಖಂಡಿತ ಬೆಳಕಿದೆ.
+ಅವಳಿಗೆ ಏನೋ ನೆನಪಾಯಿತು.
+ಅವಳು ನಾಚಿದಳು, ಆ ಕತ್ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಅವಳ ಮೈಯಲ್ಲಿ ಸಣ್ಣಗೆ ನಡುಕ ಉಂಟಾಯಿತು.
+ಮೊದಲ ರಾತ್ರಿಯ ಸುಂದರ ನೆನಪು!
+ತನ್ನ ಕೈ ಹಿಡಿದು ಹತ್ತಿರ ಸೆಳೆದ ಅವರು ಅವಳಿಗೆ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಪೊಟ್ಟಣ ಉಡುಗೊರೆ ನೀಡಿದ್ದರು.
+“ಏನದು”?ನಾಚಿಕೆ ಹೆದರಿಕೆ ಎಲ್ಲಾ ಮಿಶ್ರವಾಗಿತ್ತು ಅವಳ ಸ್ವರದಲ್ಲಿ.
+“ಇದು ಸೆಂಟು.
+ಬಹಳ ಪರಿಮಳದ ಸೆಂಟು.
+ಇದರ ಹೆಸರು ಜನ್ನತುಲ್ ಪಿರ್ದೌಸು” ಅವರು ಸೆಂಟು ಬಾಟಲಿಯ ಮುಚ್ಚಳ ತೆಗೆದು ಬೆರಳಿಗೆ ಸೆಂಟು ತಾಗಿಸಿ ಅವರ ಹಾಗೂ ನನ್ನ ಬಟ್ಟೆಗಳ ಮೇಲೆ ಒರಸಿದರು.
+ಒಮ್ಮೆಯಲ್ಲ ಹಲವು ಬಾರಿ.
+ಆ ಪರಿಮಳ ಹಾಗೂ ಅವರ ಹಿತವಾದ ಅಪ್ಪುಗೆ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಮರೆಸಿತ್ತು.
+ನೆನಪುಗಳು ಮರುಕಳಿಸಿದಾಗ ಅವಳು ಎದ್ದು ಸೀದಾ ಮಲಗುವ ಕೋಣೆಯತ್ತ ತೆರಳಿದಳು.
+ಸೆಲ್ಪಿನ ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ಅದೇ ಸೆಂಟು ಬಾಟಲಿ ಧೂಳು ಹಿಡಿದು ಹಾಗೆಯೆ ಇತ್ತು.
+ಅವಳು ಬಾಟಲಿಯನ್ನು ಕೈಗೆತ್ತಿಕೊಂಡು ಸೆಂಟನ್ನು ತನ್ನ ಉಟ್ಟುಕೊಂಡ ಬಟ್ಟೆಯ ಮೇಲೆ ಒರೆಸಿಕೊಂಡಳು ರೂಮೆಲ್ಲಾ ತುಂಬಿದ ಸೆಂಟಿನ ಪರಿಮಳದಿಂದ ಅವಳಿಗೆ ನಿದ್ರೆ ಅವರಿಸಿದ್ದು ಎಚ್ಚರವಾದಾಗ ಬೆಳಗಾಗಿತ್ತು.
+ಅವಳು ಎದ್ದು ಅಡುಗೆ ಕೋಣೆಗೆ ಹೋದಳು.
+ಎಟ್ಟಿ ಬಿರಿಯಾನಿ ಹಾಗೆಯೇ ಇತ್ತು.
+ಪಾತ್ರೆಯತ್ತಿ ಮೂಸಿ ನೋಡಿದಳು.
+ಅನ್ನ ಹಳಸಿ ಹೋಗಿತ್ತು.
+ಅವಳು ಅದನ್ನು ತನ್ನ ಹೇಂಟೆಗೆ ಹಾಕಲು ಅಂಗಳಕ್ಕೆ ಬಂದಳು.
+ಬುಟ್ಟಿಯೊಳಗಿಂದ ಹೇಂಟೆ “ಕುಟು…ಕುಟು” ಶಬ್ಧ ಮಾಡುತ್ತಿತ್ತು.
+“ಅಯ್ಯೋ ದೇವರೇ!
+ಈ ಹುಡುಗ ಯಾಕೆ ಹೀಗೆ ತ್ರಾಸ ಕೊಡುತ್ತಾನೆ.
+ಈ ಹೇಂಟೆ ನಿನ್ನ ಮಧ್ಯಾಹ್ನದಿಂದ ಏನೂ ತಿಂದಿಲ್ಲ.
+ಪಾಪ ತುಂಬಾ ಹಸಿದಿರಬಹುದು”.
+ಅವಳು ತನ್ನಷ್ಟಕ್ಕೇ ಗುಣುಗುಟ್ಟುತ್ತಾ ಬುಟ್ಟಿ ತಂದು ಅನ್ನವನ್ನು ಹೇಂಟೆಯ ಎದುರು ಚೆಲ್ಲಿದಳು.
+ಹಸಿವಿನಿಂದ ಕಂಗಾಲಾಗಿದ್ದ ಹೇಂಟೆ ಅನ್ನವನ್ನು ಒಂದೇ ಸಮನೆ ತಿನ್ನತೊಡಗಿತು.
+ಅನತಿ ದೂರದಲ್ಲಿ ಹಲವು ಬಿನ್ನಾಣಗಿತ್ತಿಯರ ಮಧ್ಯೆ ಇದ್ದ ಅ ಕೆಂಪು ಹುಂಜ ಅವಳ ಹೇಂಟೆಯನ್ನು ಕಂಡೊಡನೆ ಹೊಸ ಹುರುಪಿನಿಂದ ತನ್ನ ರೆಕ್ಕೆಗಳನ್ನು ಬಿಚ್ಚಿಕೊಂಡು ಓಡಿ ಬರತೊಡಗಿತು.
+“ಥೂ… ಹಲ್ಕಾ…. ಶೂವರ್. ” ಅವಳು ಬಾಗಿ ಕಲ್ಲು ಹೆಕ್ಕಿ ಬೀಸಿದಳು.
+ಅದಾವುದರ ಪರಿವೆಯಿಲ್ಲದ ಆ ಹುಂಜ ಮತ್ತೂ ಧಾವಿಸಿ ಬರುತ್ತಿತ್ತು.
+ಹೆದರಿದ ಅವಳ ಹೇಂಟೆ ಅನ್ನ ತಿನ್ನುವುದನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಓಡತೊಡಗಿತು.
+ಆದರೂ ಆ ಕೆಂಪು ಹುಂಜ ಅದನ್ನು ಬೆನ್ನಟ್ಟಿಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ತನ್ನ ಕೊಕ್ಕಿನಿಂದ ಅದರ ನೆತ್ತಿಯನ್ನು ಕಚ್ಚಿ ಹಿಡಿಯಿತು ಅವಳು ಮುಖ ಬೇರೆ ಕಡೆ ತಿರುಗಿಸಿದಳು.
-- 
GitLab