diff --git "a/Data Collected/Kannada/MIT Manipal/Kannada-Scrapped-dta/\340\262\227\340\262\277\340\262\243\340\262\277\340\262\257_\340\262\270\340\262\276\340\262\225\340\263\215\340\262\267\340\262\277_.txt" "b/Data Collected/Kannada/MIT Manipal/Kannada-Scrapped-dta/\340\262\227\340\262\277\340\262\243\340\262\277\340\262\257_\340\262\270\340\262\276\340\262\225\340\263\215\340\262\267\340\262\277_.txt"
new file mode 100644
index 0000000000000000000000000000000000000000..78cc5f1ccf5a19b1c1ed7b549eaad9eb840dc390
--- /dev/null
+++ "b/Data Collected/Kannada/MIT Manipal/Kannada-Scrapped-dta/\340\262\227\340\262\277\340\262\243\340\262\277\340\262\257_\340\262\270\340\262\276\340\262\225\340\263\215\340\262\267\340\262\277_.txt"	
@@ -0,0 +1,91 @@
+ಹತ್ತಿರವಿದ್ದ ನೆರೆಹೊರೆಯ ಮನೆಯವರಿಗೆ ಗಿಣಿಯ ಕೀರಲು ಕಿರುಚಾಟ ಕೂಗಾಟ ಸತತವಾಗಿ ಕೇಳಿಬಂದಾಗ ಅವರು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಧಾವಿಸಿ ಬಂದಿದ್ದರು.
+ಗೌರಿಯು ಕಳೇಬರವಾಗಿ ಬಿದ್ದಿರುವುದು ನೋಡಿ ಅವರಿಗೆ ದಿಗ್ಭ್ರಾಂತಿಯಾಯಿತು. 
+ಅವಳ ಭುಜದ ಮೇಲೆ ಸದಾ ಸಂತಸದಿಂದ ಹರಟುತ್ತಿದ್ದ ಗಿಣಿ ಅವಳ ಎದೆಯ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತು ಕೀರಲು ಧ್ವನಿಯಲ್ಲಿ ರೋದನಗೈಯುತ್ತಿರುವುದು ಎಲ್ಲರ ಕರುಳನ್ನು ಕಲುಕುತಿತ್ತು.
+ಗೌರಿಗೆ ಮದುವೆಯಾಗಿ ಕೇವಲ ಒಂದು ವರ್ಷವಾಗಿತ್ತು. 
+ಅವಳ ಗಂಡ ಆಟೋ ಚಾಲಕನಾಗಿದ್ದು ಕೆಲವು ದುಶ್ಚಟಗಳಿಗೆ ಶರಣಾಗಿದ್ದ. 
+ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಗಯ್ಯಾಳಿ ಅತ್ತೆ, ದುರಾಶೆಯ ಮಾವ ಅವಳ ಬಾಳಿಗೆ ಎಲ್ಲವೂ ಅಸಹನೀಯವಾಗಿದ್ದವು.
+ದಿನ ಬೆಳಗಾದರೆ ಮನೆ ರಣರಂಗವಾಗುತ್ತಿತ್ತು. 
+ಜಗಳ ಕದನದ ಆಕ್ರೋಶದಲ್ಲಿ ಗೌರಿಯ ಹೋರಾಟ ಅಸಹಾಯಕವಾಗುತಿತ್ತು.
+“ನಿಮ್ಮ ಅಪ್ಪ ವರದಕ್ಷಿಣೆ ಕೊಡದೆ ನಿನ್ನ ದರಿದ್ರ ಗೌರಿಯಾಗಿ ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಕಳಿಸಿದ. 
+ನೀನು ನಮ್ಮ ಮನೆ, ಮನಗಳನ್ನು ತುಂಬಲಿಲ್ಲ. 
+ನೀನು ಮನೆ ಹೊಸಿಲೊಳಗೆ ಕಾಲಿಟ್ಟ ದಿನದಿಂದ ನಮಗೆ ದರಿದ್ರ ಲಕ್ಷ್ಮಿ ಮಾತ್ರ ಒಲಿದಿದ್ದಾಳೆ. 
+ಹೋಗೆ! ನಿಮ್ಮಪ್ಪನ ಹತ್ತಿರ ವರದಕ್ಷಿಣೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಬಾ” ಎಂದು ಕೂದಲೆಳೆದು ತಳ್ಳಿ ಮೂದಲಿಸುತ್ತಿದ್ದರು.
+ಮಾವ ಅದಕ್ಕೆ ತಮಟೆ ಬಾರಿಸುತ್ತಿದ್ದ, ಗಂಡ ಅವರ ಮಾತಿಗೆ ಕುಣಿದು ವರದಕ್ಷಿಣೆ ತರದಿದ್ದರೆ ನೀನು ನನ್ನ ಹೆಂಡತಿ ಅಲ್ಲ ಅನ್ನುತಿದ್ದ. 
+ಅವಳು ತವರು ಮನೆಯಿಂದ ಬರುವಾಗ ಅವಳ ಜೊತೆ ಬಂದಿದ್ದ ಅವಳ ಬಾಲ್ಯದ ಪ್ರೀತಿಯ ಆಸ್ತಿ ಎಂದರೆ ಅವಳು ಸಾಕಿಕೊಂಡ ಗಿಣಿ. 
+ಅದು ಸದಾ ಅವಳ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿರುತ್ತಿತ್ತು ಅವಳು ಅದಕ್ಕೆ ಮಾತನಾಡುವುದನ್ನು ಕಲಿಸಿದ್ದಳು. 
+ತನ್ನ ದುಃಖವನ್ನು ಅದಕ್ಕೆ ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುತಿದ್ದಳು. 
+ಅದು ಎಷ್ಟೋ ಬಾರಿ ಅವಳ ಭಾವನೆಗಳಿಗೆ ಸ್ಪಂದಿಸುತ್ತಿತ್ತು.
+ ಆಪ್ತ ಗೆಳತಿಯಂತೆ ಗಿಣಿ ಅವಳಿಗೆ ಸಹಾನುಭೂತಿ ತೋರಿಸುತ್ತಿತ್ತು. 
+ ಗೌರಿಯ ಗಯ್ಯಾಳಿ ಆತ್ತೆ ಗೌರಿಯ ಮೇಲೆ ಬೈಗಳನ್ನು ಸುರಿಸಿ ಕೈ ಮಾಡಲು ಬಂದಾಗ ಗಿಣಿ ಹಾರಿ ಹೋಗಿ ಅವಳ ಮುಖವನ್ನು ಪರಚಿ ದೂರ ಓಡಿಹೋಗುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಿತ್ತು.
+ಕತ್ತು ಹಿಸುಕುವ ದ್ವೇಷ ಅವಳಿಗೆ ತನ್ನ ಮೇಲೆ ಇದೆ ಎಂದು ಅರಿತು ಅದು ಹಾರಿ ಅವಳ ಕೈಗೆ ಸಿಕ್ಕದಂತೆ ನುಸುಳಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿತ್ತು.
+ಗೌರಿ ಗಿಣಿಗೆ ‘ಸ್ನೇಹಲತಾ’ ಎಂದು ಹೆಸರಿಟ್ಟು ಕರಿಯುತ್ತಿದ್ದಳು. 
+ಅದರ ಸ್ನೇಹ, ಸಹವಾಸ ಅವಳ ದುಸ್ತರ ಜೀವನಕ್ಕೆ ಸ್ನೇಹಸಿಂಚನ ಗೈಯುತಿತ್ತು.
+“ಸ್ನೇಹ! ನನಗೆ ಜೀವನ ಭಾರವಾಗಿದೆ ನಾನು ಮನೆಯವರ ಕಿರುಕುಳ ಸಹಿಸಲಾರೆ” ಎಂದು ಗೋಳಿಡುತ್ತಿದ್ದಳು.
+“ಅಕ್ಕಾ! ಅಳಬೇಡ, ಅಳಬೇಡ” ಎಂದು ಹೇಳಿ ಸಂತೈಸುತಿತ್ತು. 
+ಮನುಷ್ಯರ ಹೃದಯಗಳು ಕಲ್ಲಾದಾಗ ಗಿಣಿಯ ಪ್ರೀತಿ ಸೌಜನ್ಯ ಸ್ನೇಹ ಎಷ್ಟೋ ಮೇಲು ಅನಿಸಿದ್ದುಂಟು. 
+ಅದು ಅವಳ ಮನದ ಅಳಲನ್ನು ಅರಿತು ಸತತ ಸ್ಪಂದಿಸುತಿತ್ತು.
+ಅವಳು ಹದಿನೈದು ವರುಷದ ಹುಡುಗಿಯಾಗಿದ್ದಾಗ ಅವಳ ಅಪ್ಪ ಅವಳಿಗೆ ಗಿಣಿಯನ್ನು ತಂದು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದರು. 
+ಗೌರಿಯ ತಂದೆಗೆ ಸಣ್ಣದೊಂದು ಮಾವಿನ ತೋಪಿತ್ತು. 
+ಮಾವಿನ ಹಣ್ಣಿನ ಬೆಳೆ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಆದಾಗ ಸಂಸಾರಕ್ಕೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಆದಾಯ ಸಿಗುತ್ತಿತ್ತು. 
+ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಕಳೆ ಸಾಧಾರಣವಾಗಿದ್ದು ಅವರಿಗೆ ಕಷ್ಟ ನಷ್ಟಗಳು ಆಗುತ್ತಿದ್ದವು. 
+ಒಬ್ಬಳೇ ಮಗಳಾದ ಗೌರಿಯನ್ನು ಅವರ ಮತ್ತು ಅವರ ಪತ್ನಿ ಬಹಳ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದಲೇ ಬೆಳೆಸಿದ್ದರು. 
+ಅವಳಿಗೆ ಗೆಳೆತಿಯರು ಯಾರೂ ಇಲ್ಲವೆಂದು ಅವಳಿಗೆ ಜೊತೆಯಾಗಿದ್ದು ಸಂತಸ ನೀಡಲು ಗಿಣಿಯನ್ನು ತಂದು ಇಟ್ಟಿದ್ದರು.
+“ಅಪ್ಪಾಗಿಣಿಯನ್ನು ಎಲ್ಲಿಂದ ತಂದೆ?” ಎಂದು ಆಶ್ಚರ್ಯ ಸಂತಸದಿಂದ ಗೌರಿ ಕೇಳಿದ್ದಳು.
+“ಅಮ್ಮಾ! ಮಗಳೆ, ನಾನು ಅದನ್ನು ಬಲವಂತವಾಗಿ ಹಿಡಿದು ತಂದಿಲ್ಲ. 
+ಅದು ಕಾಲಿಗೆ ಪೆಟ್ಟು ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಮೇಲೆ ಮಾವಿನ ಮರಕ್ಕೆ ಹಾರಲಾರದೆ ಕೆಳಗೆ ಕುಂಟುತ್ತಾ ಓಡಾಡುತಿತ್ತು. 
+ಅದರ ಕಾಲಿಗೆ ಔಷಧಿ ಪಥ್ಯ ಮಾಡಿ ಸರಿಮಾಡೋಣ ಅಂತ ತಂದಿರುವೆ” ಎಂದಿದ್ದರು.
+ದಿನವೂ ಅದರ ಕಾಲಿನ ಆರೈಕೆ ಮಾಡಿದ ಗೌರಿಗೆ ಗಿಣಿ ‘ಸ್ನೇಹಲತೆ’ಯಾಗಿ ಹಬ್ಬಿಕೊಂಡಳು ಅವಳ ಒಲವಿಗೆ. 
+ಅವಳ ಮನೆಗೆ, ಸಂಸಾರದ ಪರಿಸರಲ್ಲಿ ಒಂದು ಮಗುವಂತೆ ಬೆಳೆದು ಗೌರಿಗೆ ಗೆಳತಿಯಾಗಿತ್ತು. 
+ಅವಳು ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದ ಟೊಮೇಟೋ, ಸೌತೇಕಾಯಿ, ಚೇಪೆಹಣ್ಣು, ಭತ್ತ, ಜೋಳ ಎಲ್ಲ ಅದಕ್ಕೆ ಬಹಳ ಪ್ರಿಯವಾಗುತಿತ್ತು. 
+ಗೌರಿಯ ಒಲವಿನ ಬಂಗಾರ ಪಂಜರ ಬಿಟ್ಟು ಗಿಣಿ ಎಲ್ಲಿಗೂ ಹಾರಿಹೋಗಲಿಲ್ಲ. 
+ಗೌರಿ ಮದುವೆಯಾಗಿ ಅತ್ತೆ ಮನೆಗೆ ಹೋಗುವಾಗ ಅವಳನ್ನೇ ಹಿಂಬಾಲಿಸಿತ್ತು ಅವಳ ನೆರಳಿನಂತಿದ್ದ ಗಿಣಿ.
+ಮನೆಗೆ ಬಂದ ಹೊಸದರಲ್ಲಿ ಗೌರಿಯನ್ನು ಗಿಣಿಯನ್ನು ಆಧರಿಸಿದ ಅತ್ತೆ, ಮಾವ, ಗಂಡ ಬರುಬರುತ್ತಾ ಕಟುಕರಂತಾಗತೊಡಗಿದರು. 
+ಅವರಿಗೆ ವರದಕ್ಷಿಣೆ ಭೂತ ಬೆನ್ನಟ್ಟಿತ್ತು. 
+ಗೌರಿಯ ಜೀವ ಹಿಂಡಿಯಾದರೂ ವರದಕ್ಷಿಣೆ ಪಡೆಯುವ ಗುರಿ ಅವರದಾಗಿತ್ತು. 
+ತನ್ನ ತಂದೆಯ ಬಡತನದಲ್ಲಿ ವರದಕ್ಷಿಣೆ ಕೊಡುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಇರಲಿಲ್ಲವೆಂದು ಗೌರಿಗೆ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಗೊತ್ತಿತ್ತು. 
+ಅವಳು ಅಸಾಹಯಕಳಾಗಿದ್ದಳು. 
+ಒಂದು ಕಡೆ ಅತ್ತೆ ಮಾವಂದಿರ ತೊಂದರೆ. 
+ಇನ್ನೊಂದು ಕಡೆ ಗಂಡನ ಕಿರುಕುಳ. 
+ಅವಳ ಬಾಳಿಗೆ ಯಾವ ನೇರ ದಾರಿಯೂ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ.
+“ನಾನು ರಾತ್ರಿ ಹನ್ನೆರಡರವರೆಗೂ ದುಡಿದು ಬರುತ್ತೇನೆ. 
+ಧಣಿಗೆ, ಆಟೋ ಬಾಡಿಗೆಗೆ ಮತ್ತು ಅವನ ಸಿಂಹದ ಪಾಲನ್ನು ಕೊಟ್ಟ ಮೇಲೆ ನಮ್ಮ ಸಂಸಾರಕ್ಕೆ ಉಳಿಯುವುದಾದರೂ ಏನು ಎಂಬುದರ ಪರಿವೆ ಕೂಡ ನಿನಗೆ ಇಲ್ಲ. 
+ನೀನು ವರದಕ್ಷಿಣೆ ತಂದರೆ ನಮ್ಮದೇ ಆಟೋ ಕೊಂಡುಕೊಳ್ಳಬಹುದಲ್ಲವೇ? ನಾ ದುಡಿದು ಸುಸ್ತಾಗಿ ಬರುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ ನೀ ಬಿದ್ದುಕೊಂಡಿದ್ದಿಯಾ? ಏಳು” ಅಂತ ಗೌರಿಯನ್ನು ದಬಾಯಿಸಿ ದಬ್ಬಾಳಿಕೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ.
+ಬಲಿಪಶುವಂತೆ ಗೌರಿ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಸಹಿಸಿಕೊಂಡು ಹಗಲು ರಾತ್ರಿಗಳನ್ನು ನೂಕುತ್ತಿದ್ದಳು. 
+ಇವಳ ದುಃಖದ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಜೊತೆಯಾಗಿರುತ್ತಿದ್ದ ಒಂದು ಜೀವ ಎಂದರೆ ಅವಳ ಗಿಣಿ ಅವಳ ವೇದನೆಗೆ ಮಿಡಿಯುತ್ತಿತ್ತು.
+ಅಂದು ಅತ್ತೆ ಮಾವ ಜಮೀನು ನೋಡಿಕೊಂಡು ಬರಲು ಹಳ್ಳಿಗೆ ಹೋಗಿದ್ದರು. 
+ಅಂದು ಮನೆಯಲ್ಲಿದ್ದವರು ಗೌರಿ ಮತ್ತು ಅವಳ ಗಂಡ ಹಾಗೂ ಗೌರಿಯ ಗಿಣಿ.
+ಬೆಳಗಿನ ಝಾವ ನೆರೆಹೊರೆಯವರಿಗೆ ಕೇಳಿಸಿದ್ದು ಗಿಣಿಯ ಗೋಳಿನ ಕಿರಿಚಾಟ.
+“ಗೌರಿ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದಾಳಂತೆ.”
+“ಅಲ್ಲಿ ನೋಡಿ ಅವಳ ಗಿಣಿ ಹೇಗೆ ಗೋಳಿಡುತ್ತಾ ಇದೆ.”
+“ಅವಳ ಗಂಡ ನೋಡು ಹೇಗೆ ಸುಮ್ಮನೆ ನಿಂತಿದ್ದಾನೆ.”
+“ಅಯ್ಯೋ! ಅವನೇ ನಮಗೆ ಹೇಳಿದ್ದು. 
+ಅವಳು ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದಾಳೆ” ಅಂತ ಇನ್ನೊಬ್ಬರು, ಮತ್ತೊಬ್ಬರು, ಸೇರಿದ ಜನ ಒಬ್ಬೊಬ್ಬರು ಒಂದು ಒಂದೊಂದು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರು.
+“ಅತ್ತೆ-ಮಾವ ಹಳ್ಳಿಗೆ ಹೋಗಿದಾರಂತೆ ಮತ್ತೆ ಗೌರಿ ಯಾಕೆ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡಳು?” ಅಂತ ಒಬ್ಬರು ತರ್ಕಿಸಲು,
+ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ವಿಚಾರಣೆಗೆಂದು ಅಲ್ಲಿ ಪೊಲೀಸರು ಬಂದರು. 
+ಮಾತನಾಡಲು ಬರುತ್ತಿದ್ದ ಗಿಣಿಯನ್ನು ನೋಡಿ ಅವರಿಗೆ ಆಶ್ಚರ್ಯವಾಯಿತು. 
+“ಅವನೇ ಕೊಂದ ಪಾಪ ಗೌರಿ ಅಕ್ಕ” ಅಂತ ಪದೇ ಪದೇ ಗಿಣಿ ಹೇಳುತಿತ್ತು.
+“ಯಾರು? ತೋರಿಸು ಗಿಣಿ” ಅಂತ ಪೊಲೀಸು ಕೇಳಿದಾಗ ಗಿಣಿ ಹೋಗಿ ಗೌರಿ ಗಂಡನ ಭುಜದ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತು “ಇವನೇ ಇವನೇ, ಪಾಪ ಗೌರಿ ಅಕ್ಕ” ಅನ್ನುತ್ತಿತ್ತು.
+“ಅಯ್ಯೋ! ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದಾಳೆ ಅಂತ ಗಂಡ ಹೇಳ್ತಾನೆ, ಗಿಣಿ ನೋಡಿದರೆ ಅವನೇ ಕೊಂದ ಅಂತ ಹೇಳುತ್ತೆ” ಅಂತ ಅಲ್ಲಿದ್ದ ಜನರಿಗೆ ಪೊಲೀಸರಿಗೆ ಅತ್ಯಾಶ್ಚರ್ಯವಾಯಿತು.
+ಅಂದು ರಾತ್ರಿ ಗಂಡ ಹೆಂಡತಿಗೆ ನಡೆದ ವರದಕ್ಷಿಣೆ ವಸೂಲಿಯ ಸಮರದಲ್ಲಿ ಮಾರಾಮಾರಿ ಯುದ್ಧ ನಡೆದಿತ್ತು. 
+ಗೌರಿ ಗಂಡನ ನಿಲುವನ್ನು ಪ್ರತಿಭಟಿಸಿದ್ದಳು. 
+ಗಂಡನನ್ನು ವಿರೋಧಿಸಿ ಗೌರಿ ತಂದೆ ತಾಯಿಯನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸಿದಾಗ ಅವನ ಕೋಪ ನೆತ್ತಿಗೇರಿ ಅವನು ಕಟುಕನಾಗಿ ಅವಳ ಕತ್ತು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಹಿಚುಕಿದ್ದ. 
+ಅವಳು ಕಿರುಚಲು ಆಗದೆ ಉಸುರು ಕಟ್ಟಿ ಪ್ರಾಣ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದಳು. 
+ಗಿಣಿ ಅವಳನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಲು ಮಾಡಿದ ಪ್ರಯತ್ನವೆಲ್ಲಾ ವ್ಯರ್ಥವಾಗಿತ್ತು. 
+ಗೌರಿ ಸತ್ತು ಬಿದ್ದೊಡನೆ ಅವಳ ಗಂಡ ಭಯಗ್ರಸ್ತನಾಗಿ ಮನೆಯಿಂದ ಹೊರಗೆ ಹೋಗಿ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದ. 
+ರಾತ್ರಿ ಎಲ್ಲಾ ಗಿಣಿ ಅವಳ ಎದೆಯ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತು ಅತ್ತು ಗೋಳಿಡುತಿತ್ತು. 
+ಅವಳಿಗೆ ಹೊದಿಕೆ ಎಳೆದು ಹೊದಿಸಿತ್ತು ಅವಳ ಕೂದಲನ್ನು ನೇವರಿಸಿತ್ತು ಅವಳ ಕೆನ್ನೆಗೆ ಮುದ್ದು ಕೊಡುತ್ತಿತ್ತು.
+ “ಅಕ್ಕಾ! ಅಕ್ಕಾ! ಗೌರಿ ಅಕ್ಕಾ!” ಎಂದು ರಾತ್ರಿ ಎಲ್ಲಾ ಸತತವಾಗಿ ಜಪಮಾಡಿತ್ತು. 
+ ಅವಳ ಪ್ರೀತಿಯ ಒಲವಿನ ಎದೆಯಿಂದ ಅತ್ತ ಇತ್ತ ಕದಲದೇ ಕುಳಿತಿತ್ತು. 
+ ‘ಅವಳು ಕಣ್ಣು ತೆರೆಯುತ್ತಾಳಾ? ಅವಳು ‘ಸ್ನೇಹಾ’ ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾಳಾ? ಅವಳು ಎದ್ದು ತನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ನೇವರಿಸುತ್ತಾಳಾ?’ ಎಂದು ಪರಿತಪಿಸಿ ಒದ್ದಾಡುತ್ತಿತ್ತು.
+  ಪೊಲೀಸರು ಗಿಣಿಯ ಸಾಕ್ಷಿ ಬರೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಹಿಂಜರಿದರು.
+“ಗಿಣಿ ಜೊತಿಷ್ಯ ಜನ ನಂಬುತ್ತಾರೆ. 
+ಗಿಣಿ ಹೇಳೋದನ್ನ ಪೊಲೀಸರು ನಂಬೋದು ತಾನೇ” ಎಂದು ಹೇಳಿ ಚರ್ಚಿಸುತ್ತಿದ್ದರು ಕೆಲವರು.
+“ಅಲ್ಲಾರಿ! ನಾಯಿ ವಾಸನೆ ಮೂಲಕ ಯಾರು ಕೊಲೆ ಮಾಡಿದ್ದು ಅಂತ ಹೇಳಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದಾಗ ಅದನ್ನು ಪೋಲಿಸರು ಗಣನೆಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. 
+ಆದರೆ ಗೌರಿಯ ಆಪ್ತ ಗೆಳತಿಯಾಗಿದ್ದ ಗಿಣಿ ಹೇಳಿದ್ದು ನೂರಕ್ಕೆ ನೂರು ನಿಜ ಅಂತ ತಿಳಿಯೋದು ತಾನೆ” ಅಂತ ಇನ್ನೊಬ್ಬರು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರು.
+“ಪ್ರಾಣಿಗಳು ತಮ್ಮ ಬುದ್ದಿವಂತಿಕೆಯಿಂದ ಮನುಷ್ಯನಿಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದರೂ ಅದರಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ವೈಜ್ಞಾನಿಕತೆ ಇದೆ ಎಂದು ಶಂಕಿಸುವುದೇ ಕಷ್ಟ?” ಅಂತ ಮತ್ತೊಬ್ಬ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದ.
+“ಅಯ್ಯೋ! ಸುಮ್ನಿರಪ್ಪ, ಮನುಷ್ಯರೇ ಸುಳ್ಳು ಹೇಳ್ತಾರೆ, ಮುಚ್ಚಿಡುತ್ತಾರೆ. 
+ಯಾವುದು ಸುಳ್ಳು, ಯಾವುದು ಅಪ್ಪಟ ನಿಜ ಅಂತ ತಿಳಿಯೋದು” ಅಂತ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ವಾದಿಸುತ್ತಿದ್ದ.
+ಗೌರಿಯ ಗಂಡನೇ ಕೊಲೆಗಡುಕ ಎಂದು ಪದೇ ಪದೇ ಕಿರಿಚಿ ಗಿಣಿ ಹೇಳುವ ಮಾತಿನ ಸಾಕ್ಷಿಯನ್ನು ಒಪ್ಪಬಹುದೇ?
+ಅದರ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಅವನನ್ನು ಬಂಧಿಸಿ ನ್ಯಾಯಾಲಯಕ್ಕೆ ಕರೆದೊಯ್ದರೆ ಗಿಣಿ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಅದೇ ಸಾಕ್ಷಿ ದೃಢೀಕರಿಸಬಲ್ಲುದೇ? ಇದನ್ನು ನ್ಯಾಯಾಲಯ ಸ್ವೀಕರಿಸೀತೇ? ಗೌರಿಯ ಆತ್ಮಕ್ಕೆ ಶಾಂತಿ ಸಿಗುವವರೆಗೂ ಗಿಣಿ ಮಾತ್ರ ಸುಮ್ಮನಿರಲಾರದೆಂದು ಜನ ಆಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು.
+ಗೌರಿಯ ಬಾಳು ಅಂತ್ಯವಾದ ಎಂಟು ದಿನಕ್ಕೆ ಮತ್ತೊಂದು ಪ್ರಾಣಪಕ್ಷಿ ಹಾರಿಹೋಯಿತು. 
+ಅದು ಅವಳ ಗೆಳತಿ ಗಿಣಿಯದಲ್ಲದೆ ಮತ್ಯಾರದಾದರು ಇರಲು ಸಾಧ್ಯವೇ?