From 4046d5f8901b551fe2dbee582c6cda6602b55635 Mon Sep 17 00:00:00 2001
From: Nayan Ranjan Paul <nayan.paul@gmail.com>
Date: Mon, 19 Sep 2022 23:00:01 +0530
Subject: [PATCH] Upload New File

---
 .../sentence_odisha.gov.in_odia_3             | 91 +++++++++++++++++++
 1 file changed, 91 insertions(+)
 create mode 100644 Data Collected/Odia/IIIT-BH/Monolingual-corpora/odisha.gov.in/sentence_odisha.gov.in_odia_3

diff --git a/Data Collected/Odia/IIIT-BH/Monolingual-corpora/odisha.gov.in/sentence_odisha.gov.in_odia_3 b/Data Collected/Odia/IIIT-BH/Monolingual-corpora/odisha.gov.in/sentence_odisha.gov.in_odia_3
new file mode 100644
index 0000000..89ecf46
--- /dev/null
+++ b/Data Collected/Odia/IIIT-BH/Monolingual-corpora/odisha.gov.in/sentence_odisha.gov.in_odia_3	
@@ -0,0 +1,91 @@
+ବଙ୍ଗୋପସାଗର ଉପକୂଳରେ ଅବସ୍ଥିତ ଓଡ଼ିଶା ଏହାର ପ୍ରାଚୀନ ଗୌରବ ଏବଂ ଆଧୁନିକ ପ୍ରୟାସ ପାଇଁ ଦଣ୍ଡାୟମାନ ।
+ଓଡ଼ିଶା କୁମାରୀ ବେଳାଭୂମି, ସର୍ପିଳ ନଦୀ, ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଝରଣା, ସମୃଦ୍ଧ ବନ୍ୟଜନ୍ତୁ ସହିତ ପୂର୍ବାଞ୍ଚଳ ଘାଟର ଜଙ୍ଗଲ ବେଷ୍ଟିତ ନୀଳ ପାହାଡ ଘେରା ପ୍ରକୃତିର ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ, ଅତି ସୁନ୍ଦର ମନ୍ଦିର, ଐତିହାସିକ ସ୍ମାରକୀ ଏବଂ ଆଧୁନିକ ଇଞ୍ଜିନିୟରିଂ ସହିତ ଜଡିତ ରହିଛି ।
+ଏହି ଭୂମି, ଏହାର ଗୌରବ ବଜାୟ ରଖିବା ସହିତ, ପରିଦର୍ଶକମାନଙ୍କୁ ଆଧୁନିକ ସୁବିଧା ମଧ୍ୟ ପ୍ରଦାନ କରେ ।
+ଏହାର ସୁନ୍ଦର ସବୁଜ ଗ୍ରାମାଞ୍ଚଳ ଏବଂ ଉର୍ବର ସମତଳ ଭୂମି, ଖଜୁରୀ, ନଡ଼ିଆ ଏବଂ ଆମ୍ବ ଗଛ ସହିତ ଛୋଟ ଛୋଟ ଗାଁ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟର ଚମତ୍କାରିତା ପ୍ରଦାନ କରୁଥିବାବେଳେ ସହରରେ, ବିଶେଷ ଭାବରେ ଚାରୋଟି ସହର, ଆଧୁନିକ ଜ୍ଞାନ କୌଶଳ ଆରାମଦାୟକ ରହିବା ପାଇଁ ଆବଶ୍ୟକୀୟ ସୁବିଧା ଯୋଗାଇଥାଏ ।
+ ଚିତ୍ତାକର୍ଷକ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟର ଏହି ଅଦ୍ଭୁତ ଦେଶ ବର୍ଷସାରା ରଙ୍ଗୀନ ପର୍ବଗୁଡ଼ିକ ପାଇଁ ଗର୍ବ କରେ ।
+ଓଡ଼ିଶା ମଧ୍ୟ ଅନନ୍ୟ ହସ୍ତତନ୍ତ ଏବଂ ଅନ୍ନ୍ୟ ଉତ୍କୃଷ୍ଟ କଳା ଏବଂ ହସ୍ତଶିଳ୍ପର ଦେଶ ଅଟେ ।
+ଦୁଇ ହଜାର ବର୍ଷରୁ ଅଧିକ ପୁରୁଣା ଏକ ସମୃଦ୍ଧ ଐତିହ୍ୟ ସହିତ ଓଡ଼ିଶାର ନିଜସ୍ୱ ଗୌରବମୟ ଇତିହାସ ରହିଛି ।
+ବିଭିନ୍ନ ଅବଧିରେ ଏହା ବିଭିନ୍ନ ନାମରେ ଜଣାଶୁଣା ଥିଲା: କଳିଙ୍ଗ, ଉତ୍କଳ କିମ୍ବା ଓଡ୍ରଦେଶ ।
+ଖ୍ରୀଷ୍ଟପୂର୍ବ ୪ର୍ଥ ଏବଂ ୫ମ ଶତାବ୍ଦୀରେ ସମୁଦ୍ର ବନ୍ଦରଗୁଡ଼ିକ ବୃଦ୍ଧି ପାଇଲା, ଯେତେବେଳେ ସାଧବମାନେ, ଓଡ଼ିଶାର ସମୁଦ୍ରକୂଳ ବ୍ୟବସାୟୀମାନେ ଜାଭା, ସୁମାତ୍ରା, ବୋର୍ନୋ ଏବଂ ବାଲି ଦ୍ୱୀପପୁଞ୍ଜକୁ ସେମାନଙ୍କ ବାଣିଜ୍ୟ ସହିତ ଯାଇଥିଲେ ।
+ସେମାନେ କେବଳ ଘରର ଧନ ଏବଂ ସମୃଦ୍ଧତା ଆଣି ନାହାଁନ୍ତି, ସେମାନେ ଗୌରବମୟ ଭାରତୀୟ ସଭ୍ୟତାକୁ ମଧ୍ୟ ସାଙ୍ଗରେ ନେଇ ବିଦେଶରେ ବିସ୍ତାର କରିବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରିଥିଲେ ।
+ସିଲନର ପ୍ରଥମ ରାଜା ବିଜୟ ଓଡ଼ିଶାର ମୂଳ ରାଜକୁମାର ବୋଲି ବିଶ୍ୱାସ କରାଯାଏ ।
+ଅତୀତରେ ଏହି ଭୂମିର ସାମରିକ ଗୌରବ ଥିଲା ଏବଂ ଲୋକମାନେ ପ୍ରାଚୀନ କାଳରେ ଦକ୍ଷିଣ ପୂର୍ବ ଏସିଆ ରାଜ୍ୟଗୁଡ଼ିକ ସହିତ ଯୋଗାଯୋଗ କରିଥିଲେ ।
+ଭାରତୀୟ ଇତିହାସରେ କଳିଙ୍ଗ ନିଜର ପରିଚୟ ସୃଷ୍ଟି କରିଥିଲା ଯେତେବେଳେ ନନ୍ଦ ରାଜବଂଶ ମଗଧ ରାଜ୍ୟ ଉପରେ ଶାସନ କରିଥିଲେ ।
+ସେ ମୌର୍ଯ୍ୟ ସାମ୍ରାଜ୍ୟ ପାଇଁ ବିପଦ ସୃଷ୍ଟି କରିଥିଲେ ।
+ମହାନ ବୀର ଅଶୋକ, ଖ୍ରୀଷ୍ଟପୂର୍ବ ୨୬୧ ରେ କଳିଙ୍ଗ ଉପରେ ଆକ୍ରମଣ କରି ଜଯଲାଭ କରିଥିଲେ ।
+କିନ୍ତୁ ନଦୀ କୂଳରେ ଭୟଙ୍କର ରକ୍ତପାତ, ଅଶୋକାଙ୍କ ବିଜୟ ପୂର୍ବରୁ ତାଙ୍କ ହୃଦୟକୁ ବଦଳାଇ ଦେଇଥିଲା ।
+ସେ ବୌଦ୍ଧ ଧର୍ମ ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ ଏବଂ ସାରା ଜୀବନ ଶାନ୍ତି ଏବଂ ଶୁଭେଚ୍ଛା ପ୍ରଚାର କରିଥିଲେ ।
+ଅଶୋକଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ପରେ କଳିଙ୍ଗ ତାର ସ୍ୱାଧୀନତାକୁ ପୁନସ୍ଥାପିତ କରି ନିଜର ଶକ୍ତି ବୃଦ୍ଧି କରିଥିଲା ।
+ସମ୍ରାଟ ଖାରବେଳଙ୍କ ଶାସନ କାଳରେ କଳିଙ୍ଗର ସାମ୍ରାଜ୍ୟ ଗୌରବର ଶିଖରରେ ପହଞ୍ଚିଥିଲା ​​ଯିଏକି ଗ୍ରୀକ୍ ରାଜା ଡେମେଟ୍ରିଅସଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଭାରତରୁ ବାହାର କରିଥିଲେ ।
+ଭୁବନେଶ୍ୱରର ଉଦୟଗିରି ପାହାଡ ଉପରେ ହାତି ଗୁମ୍ଫା (ହାତୀ ଗୁମ୍ଫା) ଉପରେ ଲେଖା ତାଙ୍କ ରାଜତ୍ୱର କାହାଣୀକୁ ଅଭିଲିଖିତ କରିଛି ।
+ଖ୍ରୀଷ୍ଟାବ୍ଦର ପ୍ରଥମ ତିନି ଶତାବ୍ଦୀରେ କଳିଙ୍ଗ ବିଦେଶରେ ଏହାର ବାଣିଜ୍ୟିକ ସମ୍ପର୍କ ବଜାୟ ରଖିଥିଲା କିନ୍ତୁ ରାଜ୍ୟ ନିଜେ ଅନେକ ଛୋଟ ଛୋଟ ରାଜ୍ୟରେ ବିଭକ୍ତ ହୋଇଥିଲା ।
+ଚତୁର୍ଥ ଶତାବ୍ଦୀରେ ସମ୍ରାଟ ସମୁଦ୍ରଗୁପ୍ତ ଓଡିଶା ଉପରେ ଆକ୍ରମଣ କରିଥିଲେ ଏବଂ ତାଙ୍କର ପାଞ୍ଚଜଣ ମୁଖିଆଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଦିଆଯାଇଥିବା ପ୍ରତିରୋଧକୁ ଅତିକ୍ରମ କରିଥିଲା ।
+୭ମ ଶତାବ୍ଦୀରେ ଯେତେବେଳେ ଚାଇନାର ଭ୍ରମଣକାରୀ ହ୍ୟୁଏନ୍ ସାଂ ଓଡ଼ିଶା ଗସ୍ତରେ ଆସିଥିଲେ, ସେତେବେଳେ ରାଜା ଶଶାଙ୍କ ଏବଂ ପରେ ରାଜା ହର୍ଷ ବର୍ଦ୍ଧନଙ୍କ ଶାସନ ଅଧୀନରେ ଆସିଥିଲା ​​| ଶତାବ୍ଦୀର ମଧ୍ୟଭାଗରେ ସୋମବଂଶୀ ରାଜବଂଶ ଏହି ଦେଶରେ ଦୃଢ଼ ଭାବରେ ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ ହୋଇଥିଲା ।
+ଅଷ୍ଟମ ଶତାବ୍ଦୀର ଶେଷରେ ବ୍ରାହ୍ମଣ ଧର୍ମର କେନ୍ଦ୍ରବିନ୍ଦୁ ଭାବରେ ବୈତରଣୀ ନଦୀ କୂଳରେ ଯାଜପୁର ଆବିର୍ଭାବ ହୋଇଥିଲା ।
+ଏହିପରି ଭାବରେ ବୁଦ୍ଧ ଧର୍ମ ଏବଂ ଜୈନ ଧର୍ମ କିଛି ସମୟ ପାଇଁ ପରିଦୃଶ ହୋଇନଥିଲେ ଯେତେବେଳେ ଯଯାତି କେଶରୀ କୌନଜ ଠାରୁ ଦଶ ହଜାର ବ୍ରାହ୍ମଣ ପଣ୍ଡିତମାନଙ୍କୁ ନିମନ୍ତ୍ରଣ କରି ସେମାନଙ୍କୁ ତାଙ୍କ ରାଜ୍ୟର ବିଭିନ୍ନ ସ୍ଥାନରେ ରଖାଇଥିଲେ ।
+ସେ ଅଭିନବ ଯଯାତି ନଗର ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିଥିଲେ ଯାହାକି ସମୟକ୍ରମେ ଯାଜପୁରକୁ ପରିବର୍ତ୍ତିତ ହୋଇଥିଲା ।
+ରାଜନୈତିକ କାର୍ଯ୍ୟକଳାପର କେନ୍ଦ୍ର ଏକାଦଶ ଶତାବ୍ଦୀରେ ଅବିନଭ ବାରଣାସୀ କଟକ ନାମରେ ପରିଚିତ କଟକକୁ ସ୍ଥାନାନ୍ତରିତ ହୋଇଥିଲା ।
+ପ୍ରସିଦ୍ଧ ଗଙ୍ଗ ରାଜାମାନେ ପ୍ରାୟ ତିନି ଶହ ପଚାଶ ବର୍ଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଓଡିଶା ଶାସନ କରିଥିଲେ ଏବଂ ସେମାନଙ୍କୁ ସୂର୍ଯ୍ୟବଂଶୀ ଗଜପତି ରାଜା ଏବଂ ଚାଲୁକ୍ୟ ରାଜବଂଶର ମୁକୁନ୍ଦ ଦେବ ହରିଚନ୍ଦନ ଅନୁସରଣ କରିଥିଲେ ।
+ପଞ୍ଚ କଟକ କିମ୍ବା ପାଞ୍ଚଟି ଦୁର୍ଗ ରାଜଧାନୀକୁ କୌଣସି ଆକ୍ରମଣରୁ ରକ୍ଷା କରୁଥିଲା ।
+ହିନ୍ଦୁ ରାଜ୍ୟ ଓଡିଶା ୧୫୬୮ ମସିହାରେ ମୁସଲମାନ ଶାସନ ଅଧୀନରେ ଆସିଥିଲା ​​ଯେତେବେଳେ ରାଜା ମୁକୁନ୍ଦ ଦେବ ବଙ୍ଗଳାର ସୁଲତାନ ସୁଲେମାନ କର୍ଣ୍ଣୀଙ୍କ ଠାରୁ ହାରିଥିଲେ ।
+ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ, ଓଡ଼ିଶା ମୋଗଲ ଏବଂ ମରାଠାଙ୍କ ଅଧୀନରେ ଏବଂ ଶେଷରେ ୧୮୦୩ ମସିହାରେ ବ୍ରିଟିଶମାନଙ୍କ ଅଧୀନରେ ଆସିଲା ।
+ଓଡିଶା ବୃହତ ବଙ୍ଗଳାର ଏକ ଅଂଶ ଗଠନ କଲା କିନ୍ତୁ ନିଜର ପୃଥକ ସାଂସ୍କୃତିକ ପରିଚୟ ହରାଇଲା ନାହିଁ ।
+ଯେତେବେଳେ ବିହାର-ଓଡ଼ିଶା ରାଜ୍ୟ ବେଙ୍ଗଲରୁ ପରିଚାଳିତ ହେଉଥିଲା ସେତେବେଳେ ରାଜଧାନୀ ପାଟନାକୁ ସ୍ଥାନାନ୍ତରିତ ହୋଇଥିଲା ।
+୧୯୩୬ ମସିହାରେ ଓଡ଼ିଶା ରାଜଧାନୀ ଭାବରେ କଟକକୁ ନେଇ ଏକ ପୃଥକ ପ୍ରଦେଶ ହେଲା ।
+ସ୍ୱାଧୀନତା ପରେ ଭୁବନେଶ୍ୱରରେ ନୂତନ ରାଜଧାନୀ ନିର୍ମାଣ କରାଯାଇଥିଲା ।
+ଅବଶ୍ୟ, ମୟୂରଭଞ୍ଜ ସମେତ ରାଜ୍ୟଗୁଡିକର ମିଶ୍ରଣ ସହିତ ରାଜ୍ୟ କେବଳ ୧୯୪୯ ମସିହାରେ ଏହାର ପୂର୍ଣ୍ଣାଙ୍ଗ ରୂପ ନେଇଥିଲା ।
+ଆଧୁନିକ ରାଜ୍ୟ ଓଡ଼ିଶା ୧୭୦-୪୮ ରୁ ୨୨୦-୩୪ ଉତ୍ତର ଅକ୍ଷାଂଶ ଏବଂ ୮୧୦-୨୪ ଏବଂ ୮୭୦-୨୯ ପୂର୍ବ ଦ୍ରାଘିମା ମଧ୍ୟରେ ଅବସ୍ଥିତ ।
+ରାଜ୍ୟର ପୂର୍ବରେ ବଙ୍ଗୋପସାଗର, ଉତ୍ତର-ପୂର୍ବରେ ପଶ୍ଚିମବଙ୍ଗ, ଉତ୍ତରରେ ବିହାର, ପଶ୍ଚିମରେ ମଧ୍ୟପ୍ରଦେଶ ଏବଂ ଦକ୍ଷିଣରେ ଆନ୍ଧ୍ରପ୍ରଦେଶ ଘେରିରହିଛି ।
+ଏହି ଅଞ୍ଚଳକୁ ଚାରୋଟି ଭିନ୍ନ ଭୌଗୋଳିକ ଅଞ୍ଚଳରେ ବିଭକ୍ତ କରାଯାଇପାରେ: ପୂର୍ବାଞ୍ଚଳ ମାଳଭୂମି, କେନ୍ଦ୍ରୀୟ ନଦୀ ଅବବାହିକା, ପୂର୍ବ ପାହାଡିଆ ଅଞ୍ଚଳ ଏବଂ ଉପକୂଳ ଅଂଚଳ ।
+ସମଗ୍ର ଅଞ୍ଚଳ ଗ୍ରୀଷ୍ମ ମଣ୍ଡଳୀୟ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଅବସ୍ଥିତ ଯାହାର ଫଳସ୍ୱରୂପ ଏପ୍ରିଲ୍-ମେ ମାସରେ ଉଚ୍ଚ ତାପମାତ୍ରା ରେକର୍ଡ କରାଯାଏ ।
+ତଥାପି, ସମୁଦ୍ର ଉପକୂଳ ଅଂଚଳର ଜଳବାୟୁ ଉପରେ ଏକ ମଧ୍ୟମ ପ୍ରଭାବ ପକାଇଥାଏ କିନ୍ତୁ ପାହାଡିଆ ଅଂଚଳଗୁଡିକ ଗରମ ଜଳବାୟୁ ଅନୁଭବ କରନ୍ତି ।
+ରାଜ୍ୟରେ ଛଅଟି ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ : ସୁବର୍ଣ୍ଣରେଖା, ବୁଢ଼ାବଳଙ୍ଗ, ବୈତରଣୀ, ବ୍ରାହ୍ମଣୀ, ମହାନଦୀ ଏବଂ ଋଷିକୂଲ୍ୟା ନଦୀ ଅଛି ।
+ସମୃଦ୍ଧ ଖଣିଜ ବେଲ୍ଟ ରାଜ୍ୟର ପଶ୍ଚିମ ଏବଂ ଉତ୍ତର-ପଶ୍ଚିମ ଭାଗରେ ଅବସ୍ଥିତ ।
+୧୫୫,୭୦୭ ବର୍ଗ କି.ମି. ଓଡିଶାର ଜନସଂଖ୍ୟା ପ୍ରାୟ ତିନି କୋଟି, ଯେଉଁଥିରୁ ୨୨ ପ୍ରତିଶତରୁ ଅଧିକ ଆଦିବାସୀ ଅଛନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କୁ ମୟୂରଭଞ୍ଜ, କେନ୍ଦୁଝର, ସୁନ୍ଦରଗଡ ଏବଂ କୋରାପୁଟ ଜିଲ୍ଲାରେ ରହିଛି ।
+ଓଡିଆ ହେଉଛି ଓଡିଶାର ମାତୃଭାଷା ଏବଂ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଅଧିକାଂଶ ହିନ୍ଦୀ ଭାଷା ମଧ୍ୟ ବୁଝନ୍ତି ।
+ଲୋକମାନେ ବିଭିନ୍ନ ଆଦିବାସୀ ଉପଭାଷା ବ୍ୟତୀତ ବେଳେବେଳେ ବଙ୍ଗାଳୀ, ତେଲୁଗୁ, ଉର୍ଦ୍ଦୁ ଏବଂ ଟିକେ ଗୁଜୁରାଟୀ କହିପାରନ୍ତି ।
+ଶିକ୍ଷିତ ଲୋକ ଦ୍ୱାରା ଇଂରାଜୀ ବୁଝିହେବ ।
+ଭାତ, ଡାଲି, ପନିପରିବା ଏବଂ ମାଛ ଲୋକମାନଙ୍କର ମୁଖ୍ୟ ଖାଦ୍ୟ ଅଟେ ।
+ସେମାନେ ଚପାତି, ମାଂସ ଏବଂ ମିଠା ମଧ୍ୟ ତିଆରି କରନ୍ତି ।
+ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ପିଠା ଗୁଡିକ (ଚାଉଳ ମଇଦା, ଗୁଡ଼, ନଡିଆ, ଘିଅ ଏବଂ ବିଭିନ୍ନ ଉପାଦାନ ଉପରେ ନିର୍ଭର କରୁଥିବା ପିଠା) ଏବଂ ଦୁଗ୍ଧ / ପନିର ପ୍ରସ୍ତୁତି ହେଉଛି ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ଓଡ଼ିଶାର ସୁସ୍ୱାଦୁ ଖାଦ୍ୟ ।
+ଓଡ଼ିଶାର କଳା ଏବଂ ସ୍ଥାପତ୍ୟର ଏକ ଦୀର୍ଘ ପରମ୍ପରା ରହିଛି ।
+ପୂର୍ବର କୀର୍ତ୍ତିଗୁଡିକ ଖ୍ରୀଷ୍ଟପୂର୍ବ ତୃତୀୟ ଶତାବ୍ଦୀରୁ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା ।
+ଏକ ଅଶୋକ ସ୍ତମ୍ଭର ଅବଶିଷ୍ଟାଂଶ ଶିବ ଲିଙ୍ଗରେ ପରିଣତ ହୋଇ ଭୁବନେଶ୍ୱରର ଭାସ୍କରେଶ୍ଵର ମନ୍ଦିରରେ ରଖାଯାଇଥିଲା ଏବଂ ଅଶୋକ ସ୍ତମ୍ଭର ସିଂହ ବର୍ତ୍ତମାନ ରାଜଧାନୀର ରାଜ୍ୟ ସଂଗ୍ରହାଳୟରେ ଓଡ଼ିଶାର ଅତୀତର ଗୌରବ ଇତିହାସକୁ ବଖାଣି ଥାଏ ।
+ଖଣ୍ଡଗିରି ଏବଂ ଉଦୟଗିରିର ପଥର କଟା ଗୁମ୍ଫା ଏବଂ ଖାରବେଳଙ୍କ ଶିଳାଲିପି ଖ୍ରୀଷ୍ଟପୂର୍ବ ପ୍ରଥମ ଶତାବ୍ଦୀରେ ଓଡ଼ିଶା କଳାରେ ବିବର୍ତ୍ତନର ଦ୍ୱିତୀୟ ପର୍ଯ୍ୟାୟ ଗଠନ କରିଥିଲା ​​|  ଭୁବନେଶ୍ୱରର ଚତୁର୍ଦ୍ଦିଗରେ ମିଳିଥିବା ନାଗ ଏବଂ ଯକ୍ଷ ଚିତ୍ର ଖାରବେଳଙ୍କ ପରବର୍ତ୍ତୀ ଯୁଗର ଅଟେ ।
+ଭୁବନେଶ୍ୱର ନିକଟରେ ଶିଶୁପାଳଗଡ଼ର ଦୁର୍ଗ ପ୍ରାଚୀନ ଓଡିଶାର ଆଉ ଏକ କୀର୍ତ୍ତି ଅଟେ ।
+ସପ୍ତମରୁ ତ୍ରୟୋଦଶ ଶତାବ୍ଦୀ ମଧ୍ୟରେ ଓଡ଼ିଶା ତାଙ୍କର ଚମତ୍କାର କଳା ଗୌରବର ଶିଖରରେ ଥିଲା ।
+ବାଣପୁରର ଶୈଳୋଦ୍ଭବ ରାଜବଂଶ ଭୁବନେଶ୍ୱରର ପୁରାତନ ମନ୍ଦିରର ନିର୍ମାଣକର୍ତ୍ତା ।
+ଭୌମବଂଶ, ଷୋମବଂଶୀ ଏବଂ ଗଙ୍ଗାବଂଶ ସୁନ୍ଦର ମନ୍ଦିର ନିର୍ମାଣ ପାଇଁ ବିଶେଷ ଭାବରେ ଜଣାଶୁଣା ।
+ଭୁବନେଶ୍ୱରର ପର୍ଶୁରାମେଶ୍ଵର ମନ୍ଦିର ହେଉଛି ସର୍ବପ୍ରଥମ ବିସ୍ତାରିତ ମନ୍ଦିର ।
+ଭୁବନେଶ୍ୱରର ଲିଙ୍ଗରାଜ ମନ୍ଦିର, ପୁରୀର ଜଗନ୍ନାଥ ମନ୍ଦିର ଏବଂ ଏକାଦଶ, ଦ୍ୱାଦଶ ଏବଂ ତ୍ରୟୋଦଶ ଶତାବ୍ଦୀର କୋଣାର୍କରେ ଥିବା ସୂର୍ଯ୍ୟ ମନ୍ଦିର ଯଥା କ୍ରମେ ଓଡ଼ିଶାର ଗୌରବମୟ ଅତୀତର ନିରବ ସାକ୍ଷୀ ଭାବରେ ଛିଡା ହୋଇଛି ।
+ଭୁବନେଶ୍ୱରରେ ରାଜାରାଣୀ ମନ୍ଦିର ଏବଂ ମୁକ୍ତେଶ୍ଵର ମନ୍ଦିର, ଯାଜପୁରର ବିରଜା ମନ୍ଦିର, ଖିଚିଙ୍ଗରେ କିଚକେଶ୍ବରୀ ମନ୍ଦିର ଏବଂ ରାଣୀପୁର-ଝରିଆଲ ମନ୍ଦିର ମଧ୍ୟ ଓଡ଼ିଶା ସ୍ଥାପତ୍ୟର ଅନ୍ୟ କେତେକ ଉଦାହରଣ ।
+ଓଡ଼ିଶା ନିଜର ସୂକ୍ଷ୍ମ ହସ୍ତତନ୍ତ ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ଜଣାଶୁଣା ।
+କଟକର ରୂପା ତାରକସି କାମ, କଟକ ଏବଂ ପାରଳାଖେମୁଣ୍ଡିର ଶିଙ୍ଗ କାର୍ଯ୍ୟ ଏବଂ ପିପିଲିର ପ୍ରସିଦ୍ଧ ଚାନ୍ଦୁଆ କାର୍ଯ୍ୟ ବିଶେଷ ଉଲ୍ଲେଖଯୋଗ୍ୟ ।
+ଓଡ଼ିଶାର ଲୋକ ଚିତ୍ରର ଏକ ରୂପ ପଟ୍ଟଚିତ୍ର ଏକ ନିଆରା କାରିଗରୀ ।
+ପିତ୍ତଳ ଏବଂ ଘଣ୍ଟି ଧାତୁ ସାମଗ୍ରୀ, ବିଶେଷତ ଫୁଲଦାନୀ ଏବଂ ମହମବତୀ ଷ୍ଟାଣ୍ଡ, ସୁନ୍ଦର ଏବଂ ଦୀର୍ଘସ୍ଥାୟୀ ।
+କଳା ପଥର ପାତ୍ର ଏବଂ ନୀଳଗିରି ଓ ଖିଚିଙ୍ଗର ପ୍ଲେଟ ଏବଂ ବହୁ ରଙ୍ଗର ପଥର ମୂର୍ତ୍ତି ଅନ୍ୟ ଆକର୍ଷଣ ।
+ରେଶମ ଏବଂ ସୂତା ହାତବୁଣା ଉତ୍ପାଦଗୁଡିକ, ବିଶେଷତଃ ଶାଢ଼ୀ ମନ୍ତ୍ରମୁଗ୍ଧ କରେ ।
+ସମ୍ବଲପୁରୀ ଶାଢ଼ୀ ଏବଂ ମାଣିଆବନ୍ଧି ପାଟ ସେମାନଙ୍କର ଗଠନ ଏବଂ ଡିଜାଇନରେ ଅତୁଳନୀୟ ।
+ଓଡ଼ିଶାର ଲୋକମାନେ ପର୍ବ ଓ ମେଳାରେ ଆନନ୍ଦ କରନ୍ତି ।
+ପର୍ବଗୁଡ଼ିକ ଧାର୍ମିକ ପ୍ରଥା ସହିତ ଜଡିତ, କିନ୍ତୁ ଉତ୍ସବର ପରିବେଶ ପ୍ରାୟତ ରୀତିନୀତିକୁ ପୁରା କରିଥାଏ ।
+ଅଧିକାଂଶ ପର୍ବ ସବୁ ସ୍ଥାନ ପାଇଁ ସାଧାରଣ, କିନ୍ତୁ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ସ୍ଥାନଗୁଡିକର ନିଜସ୍ୱ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ଉତ୍ସବ ଥାଏ ଯାହା ସେମାନଙ୍କ ଋତୁକାଳୀନ ଅଟେ ।
+ଚନ୍ଦନ ଯାତ୍ରା, ସ୍ନାନ ଯାତ୍ରା ଏବଂ ରଥ ଯାତ୍ରା ପୁରୀରେ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ଆନନ୍ଦ ଏବଂ ଉତ୍ସାହର ସହିତ ପାଳନ କରାଯାଇଥାଏ ଯଦିଓ ଶେଷ-ଉଲ୍ଲେଖିତଟି ବାରିପଦା, ଆଠଗଡ, ଢେଙ୍କାନାଳ, କୋରାପୁଟ ଏବଂ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ସ୍ଥାନରେ ପାଳନ କରାଯାଇଥାଏ ।
+ବିଶେଷକରି କଟକ ଠାରେ ଦୁର୍ଗା ପୂଜା ସାରା ରାଜ୍ୟରେ ପାଳନ କରାଯାଏ ।
+ଓଡିଶାର ବିଭିନ୍ନ ସ୍ଥାନରେ କାଳୀ ପୂଜା ବା ଦୀପାବଳି ପାଳନ କରାଯାଏ ।
+କାର୍ତ୍ତିକ ମାସରେ ପୂର୍ଣ୍ଣିମା ଦିନ କଟକର ବାଲିଯାତ୍ରା ଦୀର୍ଘ ଅତୀତର ଓଡ଼ିଶା ବ୍ୟବସାୟୀଙ୍କ ଗୌରବକୁ ମନେ ପକାଇଥାଏ ।
+ବାରିପଦା ଠାରେ ଛଉ ନୃତ୍ୟର ଏକ ପର୍ବ ଚୈତ୍ର ପର୍ବ ପାଳନ କରାଯାଏ ।
+ମକର, ହୋଲି, ମହରମ, ଇଦ ଏବଂ ଖ୍ରୀଷ୍ଟମାସ ମଧ୍ୟ ସାରା ରାଜ୍ୟରେ ପାଳନ କରାଯାଏ ।
+ଓଡିଶା ଗସ୍ତ ପ୍ରକୃତରେ ଏକ ଆଜୀବନ ଅନୁଭୂତି ।
+ଯେକୌଣସି କ୍ଷେତ୍ରରେ ପ୍ରତ୍ୟେକ କ୍ଷତି - ଆରାମ, ସୁବିଧା ଇତ୍ୟାଦି- ଲୋକମାନଙ୍କର ପ୍ରଭାବଶାଳୀ ଆତିଥ୍ୟ ଏବଂ ଉଷ୍ମତା ଦ୍ୱାରା ଯଥେଷ୍ଟ କ୍ଷତିପୂରଣ ଦିଆଯାଏ ।
+ପ୍ରାଚୀନ ଓଡ଼ିଶା ଜାତିଗତ ସ୍ରୋତର ଏକ ମିଳନ ଥିଲା ।
+ଇତିହାସ ଆମକୁ କହିଛି ଯେ ଆର୍ଯ୍ୟମାନେ ଉତ୍ତର-ପୂର୍ବରୁ ଓଡ଼ିଶାରେ ପ୍ରବେଶ କରିଥିଲେ, ସେଠାରେ ବାସ କରୁଥିବା ଆଦିମ ଲୋକଙ୍କୁ ବଶୀଭୂତ କରିଥିଲେ ଏବଂ ସେମାନଙ୍କ ଭାଷା ଏବଂ ସଂସ୍କୃତି ଉପରେ ଲାଗୁ କରିଥିଲେ ।
+କାହାଣୀ ଏତେ ସରଳ ହୋଇପାରିଲା ନାହିଁ; କାରଣ ସେହି ସମୟରେ ବାସ କରୁଥିବା ଲୋକମାନେ ବୋଧହୁଏ ସମସ୍ତ ଆଦିମ ପ୍ରକାରର ନୁହଁନ୍ତି କିମ୍ବା ସେମାନେ ସାଂସ୍କୃତିକ ଭାବରେ ଅଧୀନ ହୋଇନଥିଲେ ।
+ସମସ୍ତ ସମ୍ଭାବନାରେ ଯାହା ହୋଇଥାଇପାରେ ତାହା ଏକ ଜାତିଗତ ଏବଂ ସାଂସ୍କୃତିକ ମିଶ୍ରଣ ।
+ଭୌଗୋଳିକ ଦୃଷ୍ଟିରୁ ଓଡ଼ିଶା ଉତ୍ତର ଏବଂ ଦକ୍ଷିଣ ଭାରତ ମଧ୍ୟରେ ଏକ ଉପକୂଳ କରିଡର ଭାବରେ ଛିଡା ହୋଇଛି ଯାହା ଅସାଧ୍ୟ ବିନ୍ଧ୍ୟ ଦ୍ୱାରା କଟାଯାଇଥିଲା ।
+ତେଣୁ ଏହା ସ୍ୱାଭାବିକ ଯେ ଆର୍ଯ୍ୟ ଏବଂ ଦ୍ରାବିଡ଼ମାନଙ୍କ ଜାତି ଏବଂ ସଂସ୍କୃତିର ଏକ ସମନ୍ୱୟ; ଗୋର ଦିନରେ ଏଠାରେ ନିଶ୍ଚୟ ଘଟିଥଲା ।
+ସେହି ସମୟରେ କ୍ରମାଗତ ଜାତିଗତ ଏବଂ ସାଂସ୍କୃତିକ ଜୁଆର ବିଭିନ୍ନ ପାର୍ଶ୍ୱରୁ ବୁଝିଥାଇପାରେ, ଇଣ୍ଡୋ-ସାଂସ୍କୃତିକ ସିନ୍ଥେସିସରେ ଏହି ସୀମା ଉପରେ ଗଡ଼ି ଯାଇ ଭାଙ୍ଗି ଯାଇଥାନ୍ତା ।
+ଓଡିଶା ମୁଖ୍ୟତଃ ଗ୍ରାମାଞ୍ଚଳରେ ତାର ପାରମ୍ପାରିକ ମୂଲ୍ୟବୋଧକୁ ବଞ୍ଚାଇ ରଖିଛି ।
+ସାଧାରଣତଃ ମୂଲ୍ୟବୋଧ ଗୁଡ଼ିକ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ଦୁର୍ବଳ ହୋଇଛି କିନ୍ତୁ ସେଗୁଡ଼ିକ ହଜିଯାଇ ନାହିଁ ।
+ବିପଦ ସଂକୁଳ ଅବସ୍ଥାରେ ଥିବା ଆଦିବାସୀମାନେ ଜଙ୍ଗଲ ମଧ୍ୟରେ ଥିବା ପାହାଡ ଗୁମ୍ଫାରେ ବାସ କରନ୍ତି, ଭାରତର ଏହି ପ୍ରାଚୀନ ସଭ୍ୟତା ଅକ୍ଷୁର୍ଣ୍ଣ ରୂପରେ ରହିଆସିଛି ।
+କେବଳ ସେମାନଙ୍କର ସେହି ଛୋଟିଆ ଗାଁରେ ନୁହେଁ, ଦେଶର ଅସଂଖ୍ୟ ସହସ୍ର ଗାଁରେ ମଧ୍ୟ ଗ୍ରାମବାସୀଙ୍କ ନିରୀହ ତଥା ଉତ୍ତମ ଦୃଷ୍ଟିକୋଣରୁ ମାନବିକତାର ହ୍ରାସ ପାଉଥିବା ଝଲକ ଦେଖିବାକୁ ମିଳେ ।
+ଜଣେ ସମ୍ବେଦନଶୀଳ ବ୍ୟକ୍ତି ଯିଏ ନିଜର ମାନସିକ ଉତ୍ତେଜନା ଓ ପ୍ରୟାସ ଦ୍ୱାରା ଆଧୁନିକ ସମାଜରରେ ବାନ୍ଧି ହୋଇଯାଏ, ଯାହା ଏକ ସାଧାରଣ ଗ୍ରାମରେ ଭଗବାନ, ପ୍ରକୃତି ଏବଂ ସେମାନଙ୍କ ସହ ଥିବା ସମ୍ପର୍କକୁ ଚିହ୍ନିବାରେ ବିଫଳ ହୁଏ ।
-- 
GitLab