diff --git a/Data Collected/Odia/IIIT-BH/Monolingual-corpora/odiasahitya.com/sent_odiasahitya_pustak_4 b/Data Collected/Odia/IIIT-BH/Monolingual-corpora/odiasahitya.com/sent_odiasahitya_pustak_4
new file mode 100644
index 0000000000000000000000000000000000000000..e2ed214a65ebe4ee65a6b9138b60bfa5440a30ef
--- /dev/null
+++ b/Data Collected/Odia/IIIT-BH/Monolingual-corpora/odiasahitya.com/sent_odiasahitya_pustak_4	
@@ -0,0 +1,42 @@
+ଅପୂର୍ବା - ପୁସ୍ତକ ସମୀକ୍ଷା
+- ଓଡ଼ିଆସାହିତ୍ୟ ପ୍ରେସ୍‌
+ତା: ମାର୍ଚ୍ଚ୍ ୧୬, ୨୦୧୧  
+ମୂଳ ପୃଷ୍ଠା → ପୁସ୍ତକ ସମୀକ୍ଷା →
+ଲେଖକ :ଅଜୟ ପ୍ରଧାନ
+ପ୍ରକାଶକ : ଶ୍ରଦ୍ଧା ପବ୍ଲିକେଶନ୍, ବାଲେଶ୍ବର
+ସମୀକ୍ଷକ : ଉମାକାନ୍ତ ମିଶ୍ର ( ଓଡିଆସାହିତ୍ୟ ଡଟ୍ କମ୍ )
+ତିରିଶ ବର୍ଷରୁ ଊର୍ଦ୍ଧ୍ବ କବିତା ଭିତରେ ବୁଡିଥିବା କବି ଅଜୟ ପ୍ରଧାନଙ୍କର “ଅପୂର୍ବା ” ଯେତିକି ଅପୂର୍ବ ସେତିକି ବିସ୍ମୟ କର ।
+ଗୋଟିଏ ଲମ୍ବମାନ ପୃଷ୍ଠଭୂମି ଉପରେ କବିତାର ଲୌକିକ ଯାତ୍ରା ପାଠକକୁ ବେଳେବେଳେ ନୀରବ ସ୍ପର୍ଶର ଆଲୋଡନ ଦିଏ ତ, କେତେବେଳେ ଉଚ୍ଛ୍ବାସ ମୁଖର କରିପକାଏ ।
+ “ପାଇଚି ଜଳିଜଳି” ଶବ୍ଦକୁ କବିତାରେ
+ଜଳିଜଳି ପାଇଚି ତୁମକୁ,ଶବ୍ଦକୁ,ଜୀବନ ଓ ବାସ୍ନାଭିଜା ମାଟିକୁ (ପୃ ୧୧)
+“ତମ ପାଖରେ ଥିଲାବେଳେ” କବିତାରେ:
+ବଦଗୁଣ ବୋଇଲେ;
+କାମରେ ଥିବାବେଳେ ମୁଁ କାମରେ
+ତମ ପାଖରେ ଥିବାବେଳେ ତମେରେ
+ଯେ କୌଣସି ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ଯୋଉଠି ନାଇ ସେଇଠି
+ନିଜକୁ ଭାଗଭାଗ କରି ବାଣ୍ଟି ଦେଇ ପାରେ ।
+କବିତା ଓ ପ୍ରେମିକା ଗୋଟିଏ ମୁଦ୍ରାର ଦୁଇଟି ପାର୍ଶ୍ବ ହୋଇ ସମକାଳୀନ ସାମାଜିକ ଚିତ୍ର ଅର୍ଥନୈତିକ ପରିବେଶ ବ୍ୟକ୍ତିର ସ୍ବପ୍ନ ଓ ସମର୍ପଣ ସୁଦ୍ଦୁ ସରଳ ଭାଷାରେ ଏଭଳି ଗୁମ୍ପିତ ଓ ସବ୍ଦିତ ହୋଇଛି ଯେ ଏକାଦି କ୍ରମେ ପ୍ରଥମରୁ ଶେଷଯାଏ ପଢିବାକୁ ଇଚ୍ଛାହୁଏ ।
+ବ୍ୟବହାରିକ ଜୀବନର ଦୃଶ୍ୟମାନ ଜଗତକୁ ଶବ୍ଦରେ ରୂପାୟିତ କଲାବେଳେ ଅଜୟ ପ୍ରଧାନଙ୍କ ସଂଳାପ କୌଶଳ ଦେଇ ଲକ୍ଷ୍ୟଣୀୟ ।
+“ଶ୍ରବଣ ବଦଳେ ଆସିଥାନ୍ତା ଫଗୁଣ” କବିତାରେ:
+ମାନିଥିଲେ ଏତେବେଳକୁ
+ହୋଇଥାନ୍ତା କେଇଟା ଛୁଆ
+ଧଇଁ ସଇଁ ଦୌଡୁଥାନ୍ତି କେତେ କୁଆଡେ
+କିଏ ଯିବ ସ୍କୁଲ୍, କାର ଆସିବ ସାର୍ଟ ବେଲ୍ଟ୍ ଜୋତା
+କାର ଦିଆହବ ଦରମା, କାର ଦରକାର ଔଷଧ
+ଜଗୁ ଜଗୁ ଯାଇଥାନ୍ତା ବେଳ ଗାଡିମଟର
+ପୁଣି କିଏ ଭାଙ୍ଗି ଦେଲାଣି ଟିଭି ଦେଖତ
+କିଏ ଫିଙ୍ଗିଲାଣି କାଚ ବୋତଲ
+କେଁ କେଁ ହେଲାଣି କିଏ ଖାଇବାକୁ ବିସ୍କୁଟ୍‌ ଚକୋଲେଟ୍‌ ।
+ଭୂମି ଓ ଭୂମା ଓ ଭୂମା ଓ ଭୂମିରେ ଏ କକିଙ୍କ କଳ୍ପନା ବାସ୍ତବର ପ୍ୟୁପା ଭିତରେ କେବେ ଥାଏ ତ କେବେ ବାସ୍ତବ କଳ୍ପନାର ଅଳଙ୍କାରରେ ଝଲ୍‌ସୁଥାଏ ।
+ଅଭିଜ୍ଞତା ଉପଲବ୍ଧିରେ ଅନୁପ୍ରାଣିତ “ଅପୂର୍ବା” ଗୋଟିଏ ପେଟିଙ୍ଗ୍ ।
+ଭୂମି ପର୍ବ, ଶବ୍ଦ ସାତତାଳର ସେଇ ସବୁ କବିତା ବଇଦା ନା ଓ ଅନ୍ୟମାନେ ଇତ୍ୟାଦି କବିତା ଗ୍ରନ୍ଥ ଗୁଡିକରେ ଥିବା ଜାଗତିକ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟର ଅପରିସୀମ ବିନ୍ୟାସ ଅପୂର୍ବାରେ ଦୂଷ୍ଟି ଗୋଚର ହୁଏ ।
+ଚରିତ୍ରମାନଙ୍କର ମନଃଜଗତର ରହସ୍ୟକୁ ତତ୍‌କାଳିନ ସମୟରେ ଅନୁବନ୍ଦିତ କରିବାରେ ଅଜୟଙ୍କର ଯେଉଁ ଅପୂର୍ବ ସିଦ୍ଧହସ୍ତତା ତଥା ଶବ୍ଦଚଳନ ଓ ମିଶ୍ରଣରେ ଯେଉଁ ନିଆରପଣ ତାହାହିଁ ତାଙ୍କୁ ଓଡିଆ କବିତା ପରମ୍ପରାରେ ସ୍ବତନ୍ତ୍ର କରିରଖିବାର ପ୍ରୟାସ ରଖେ ।
+ଶବ୍ଦର ବିସ୍ତୃତି କବିତାଠାରୁ ଯେ ବୃହତ୍ତର ଯେମିତି ପ୍ରେମିକ ପ୍ରେମିକାଠାରୁ ପ୍ରେମ କବିଙ୍କ ଭାଷାରେ:
+କେବଳ ଅଧେ ମନେ ହୋଇଚି ଯେ
+ସମୁଦ୍ର ତମ ନଖତଳେ, ଉପରେ ଆକାଶ
+ଯାର ମୁଁ କିଛି ଅଂଶ
+ଜମିଥିବା ମାଟି ପରି ମଇଳାର କିଛି ଅଂଶ
+କିଛି, ଫୁଲ ହେଇ ଫୁଟିଥିବା ସୂର୍ଯ୍ୟର
+ପଲିସ୍‌ ମାଗୁଥିବା ପବନର କିଛି
+ଆଉ କିଛି, ପାପୁଲି ପରି ଦିବ୍ୟାଙ୍ଗନାର
+ଭାବମନ୍ଥନ କରି “ଅପୂର୍ବା”ରେ ପ୍ରେମର ସରଣୀକରଣ ଏକ ନୂଆ କାବ୍ୟିକ ଉପନ୍ୟାସ ।