diff --git a/Data Collected/Odia/IIIT-BH/Monolingual-corpora/odiasahitya.com/sent_odiasahitya_lekha_39 b/Data Collected/Odia/IIIT-BH/Monolingual-corpora/odiasahitya.com/sent_odiasahitya_lekha_39
new file mode 100644
index 0000000000000000000000000000000000000000..a87227781bd987eeae7b16d800d3c7fb2bb46b18
--- /dev/null
+++ b/Data Collected/Odia/IIIT-BH/Monolingual-corpora/odiasahitya.com/sent_odiasahitya_lekha_39	
@@ -0,0 +1,137 @@
+ବିଚିତ୍ର କମ୍ପ୍ୟୁଟର
+ଅମୂଲ୍ୟ କୃଷ୍ଣ ମିଶ୍ର
+ତା: ଡିସେମ୍ବର୍ ୧୭, ୨୦୧୨  
+ମୂଳ ପୃଷ୍ଠା → ସ୍ମରଣୀୟ ଲେଖା → ଗଳ୍ପ →
+ବିଜୟବାବୁ ମନଧ୍ୟାନ ଦେଇ ଯନ୍ତ୍ରଟିକୁ ପରଖୁ ଥିଲେ ।
+କେତେ ଦିନର ସାଧନା, କେତେ ତପସ୍ୟା- କେବଳ ଗୋଟିଏ କାରଣ ପାଇଁ ।
+ତାଙ୍କର ପିତୃହନ୍ତା କିଏ ? ଏହାର ସଠିକ୍‌ ଉତ୍ତର ପାଇବା ପାଇଁ ତାଙ୍କର ଗବେଷଣାର ଏହି ବିରାଟ ଯୋଜନା ।
+ତାଙ୍କ ମା’ ପ୍ରଭାମୟୀ ଦେବୀଙ୍କଠାରୁ ସେ ଶୁଣିଛନ୍ତି ଯେ, ସେମାନେ ଥିଲେ ବିରାଟ ଧନୀ ଲୋକ ।
+ଦେଶ ବିଦେଶରେ ଚାଲିଥିଲା ସେମାନଙ୍କର ଅପାର ବ୍ୟବସାୟ ।
+ତାଙ୍କ ପିତା ବୀରେନ୍ଦ୍ର ବାବୁଙ୍କ ବାଲ୍ୟବନ୍ଧୁ ସାଧୁଚରଣ ବାବୁ ଜଣେ ଦୁସ୍ଥ କର୍ମଚାରୀ ଭାବେ ସେତେବେଳେ ଯୋଗ ଦେଇଥିଲେ ସେହି ବିରାଟ ବ୍ୟବସାୟ ପ୍ରତିଷ୍ଠାନରେ ।
+ବନ୍ଧୁର ବିଶ୍ବାସଭାଜନ ହୋଇ ଧୀରେ ଧୀରେ ତାଙ୍କ ପ୍ରତିପତ୍ତି ବଢ଼ିବାକୁ ଲାଗିଲା ଏବଂ କିଛି ନ ଥାଇ ବି ସେ ହେଲେ ବ୍ୟାବସାୟର ସହଯୋଗୀ ।
+କ’ଣ ହେଲା କେଜାଣି- ବ୍ୟବସାୟ ଧୀରେ ଧୀରେ ମାନ୍ଦା ହେବାକୁ ଲାଗିଲା, ଆଉ ଦିନେ ଦୈବାତ୍‌ ଦେଖିଲା ବେଳକୁ ବୀରେନ୍ଦ୍ର ବାବୁଙ୍କୁ କରାଯାଇଛି ହତ୍ୟା ।
+ସେତେବେଳେ ଅନେକ କିଛି ଘଟିଥିବାର ଶୁଣାଯାଏ-ପଇସାପତ୍ରର କାରବାର ମଧ୍ୟ ।
+ପୋଲିସ୍‌ ଦୋଷୀକୁ ଧରିପାରେ ନାହିଁ ।
+କିଛି ଦିନ ପରେ ସାଧୁଚରଣ ବାବୁଙ୍କ ବ୍ୟବସାୟ ବଢ଼ିବାର ଦେଖାଯାଏ, ଆଉ ବିଜୟବାବୁ ଏବଂ ତାଙ୍କର ମା’ଙ୍କୁ ବ୍ୟବସାୟରୁ ଅଲଗା କରି ଦିଆଯାଏ ।
+ସେତେବେଳକୁ ବିଜୟବାବୁଙ୍କ ପ୍ରାୟ ଦଶ ବର୍ଷ ବୟସ ।
+ତା’ପରେ ପ୍ରଭାମୟୀ ଦେବୀ ଦୁଃଖେ କଷ୍ଟେ ପୁଅକୁ ମଣିଷ କରିବାକୁ ଜୀବନ ସଂଗ୍ରାମ କରନ୍ତି ।
+ତାଙ୍କର ଇଚ୍ଛାଥାଏ ପୁଅକୁ ପୋଲିସ୍‌ ଅଫିସର କରିବେ ନଚେତ୍‌ କରିବେ ଜଣେ ଓକିଲ, ଯେ କି ଭବିଷ୍ୟତରେ ବୀରେନ୍ଦ୍ର ବାବୁଙ୍କ ହତ୍ୟାକାରୀକୁ ଚିହ୍ନଟ କରିବ ଆଉ ନେବ ପ୍ରତିଶୋଧ ।
+କିନ୍ତୁ ପୁଅର ପଦାର୍ଥ ବିଜ୍ଞାନ ପ୍ରତି ଆଗ୍ରହ ଦେଖି ତାଙ୍କ ମନରେ ଧକ୍କା ଆସେ ।
+ଆଜି ବିଜୟବାବୁ କମ୍ପ୍ୟୁଟର ବିଜ୍ଞାନର ଜଣେ ଦକ୍ଷ ଇଞ୍ଜିନିୟର ।
+ନୂତନ ପଦ୍ଧତିରେ କମ୍ପ୍ୟୁଟର ଗଢ଼ିବା ହେଉଛି ତାଙ୍କ କାର୍ଯ୍ୟ ।
+ତେଣୁ ପ୍ରଭାମୟୀ ଦେବୀ ନିରାଶ ହୁଅନ୍ତି ଯେ, ପୁଅ ତାଙ୍କ ଇଚ୍ଛା ପୂରଣ କରିବା ପାଇଁ କାମକୁ ଆସିଲା ନାହିଁ ।
+ବୀରେନ୍ଦ୍ର ବାବୁଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁର ପନ୍ଦର ବର୍ଷରୁ ଊର୍ଦ୍ଧ୍ବ ବିତି ଯାଇଥିଲେ ମଧ୍ୟ ପ୍ରଭାମୟୀ ଦେବୀଙ୍କ ଏକମାତ୍ର ଆଗ୍ରହ ତାଙ୍କ ସ୍ବାମୀଙ୍କ ହତ୍ୟାକରୀକୁ ଧରିବା ପାଇଁ ।
+ସେଥିପାଇଁ ବିଜୟ ବାବୁଙ୍କ ଆଜି ବିରାଟ ଯୋଜନା, କିନ୍ତୁ ତାଙ୍କ ମା ଏ ବିଷୟରେ ଅଜ୍ଞ ।
+ସେ ତିଆରି କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଛନ୍ତି ଏପରି ଏକ ସମୟ ଯନ୍ତ୍ର ଯାହା ସାହାଯ୍ୟରେ ଅତୀତର ସବୁ ଜିନିଷର ସତ୍ୟାସତ୍ୟ ନିରୂପଣ କରାଯାଇ ପାରିବ ।
+ଏହି ବିଚିତ୍ର କମ୍ପ୍ୟୁଟର ଗଠନରେ ମାତି ବିଜୟବାବୁ ଖାଇବା ପିଇବା ମଧ୍ୟ ଭୁଲି ଯାଇଛନ୍ତି ।
+ପୁଅର ଏପରି ପାଗଳପଣ ଦେଖି ପ୍ରଭାମୟୀ ଦେବୀଙ୍କ ମନରେ ଶଙ୍କା ହୁଏ ।
+କିନ୍ତୁ ମା’ଙ୍କୁ ନିଜର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ବିଷୟରେ କିଛି ନ କହି ବିଜୟବାବୁ ଲାଗି ପଡ଼ିଥାନ୍ତି ନିଜର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ସାଧନ କରିବା ପାଇଁ ।
+ପଛ ଘଟଣାକୁ ଜାଣିବା ପାଇଁ ସୁଇଚ୍‌ ଟିପି ଯେଉଁଦିନ ବିଜୟବାବୁ କିଛିମାସ ତଳେ ଘଟି ଯାଇଥିବା ଘଟଣାଗୁଡ଼ିକ କମ୍ପ୍ୟୁଟରର ପର୍ଦ୍ଦା ଉପରେ ଦେଖିବାକୁ ପାଇଲେ, ତାଙ୍କର ଆଶା ହେଲା, ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ତାଙ୍କର ଗବେଷଣା ଠିକଣା ଦିଗରେ ଗତି କରୁଛି ।
+ସେ ମାସକ ତଳେ କ’ଣ ସବୁ କରିଥିଲେ ସେସବୁକୁ ସ୍ପଷ୍ଟ ରୂପେ ଦର୍ଶାଇ ପାରୁଥିଲା ତାଙ୍କର କମ୍ପ୍ୟୁଟର ।
+ଦୁଇ ମାସରୁ ଊର୍ଦ୍ଧ୍ବ ବିଷୟ ପର୍ଦ୍ଦାରେ ପଡ଼ିବା ସମୟରେ ଚିତ୍ରଗୁଡ଼ିକ ଅସ୍ପଷ୍ଟ ହୋଇ ଯାଇଥିଲା ।
+ତେଣୁ ସମୟର ପଶ୍ଚାତ୍‌ ଗତିକୁ ଆହୁରି ସକ୍ରିୟ କରିବା ପାଇଁ ସେ ଜୋର୍‌ ସୋର୍‌ରେ ଲାଗି ପଡ଼ିଲେ ।
+ବିଭିନ୍ନ ବ୍ୟକ୍ତିବିଶେଷର ପ୍ରକୃତି, ସେମାନଙ୍କ ଅତୀତର କେତେକ ଘଟଣା, ଘଟଣା ଘଟିଥିବା ସ୍ଥାନମାନଙ୍କର ସୂଚନା ଓ ପରିଚିତ ତଥା ସମୟ-ଏ ସବୁର ଉପଯୁକ୍ତ ସମନ୍ବୟ କରି ପ୍ରୋଗ୍ରାମିଂ କଲେ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତିବିଶେଷମାନଙ୍କର ସେହି ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଅତୀତ ସମୟରେ ଏବଂ ସେହି ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ସ୍ଥାନମାନଙ୍କରେ ଘଟିଥିବା ଘଟଣାର ବିବରଣୀ ମିଳିବା ସମ୍ଭବପର ଭାବି ବିଜୟବାବୁ ସେ ଦିଗରେ ଅଗ୍ରସର ହେଲେ ।
+ବିଭିନ୍ନ ବ୍ୟକ୍ତିବିଶେଷଙ୍କ ବିଷୟରେ ସୂଚନା ଦେଇ ସେ ଅନେକ ଜାଣିଥିବା ଘଟଣା ସ୍ଥାନ ଏବଂ ସମୟରେ ପରିସର ମଧ୍ୟରେ ଅତି ସ୍ପଷ୍ଟ ରୂପରେ ପର୍ଦ୍ଦାରେ ଦେଖି ପାରିଲେ ।
+ତାଙ୍କ ନିଜର ଜନ୍ମ ସମୟରେ ପ୍ରଭାମୟୀ ଦେବୀଙ୍କ ପ୍ରସବ ଯନ୍ତ୍ରଣାଠୁ ଆରମ୍ଭ କରି ତାଙ୍କ ଛୋଟ ବେଳର ଅନେକ ଛୋଟବଡ଼ ଘଟଣା ପର୍ଦ୍ଦା ଉପରେ ସେ ସ୍ପଷ୍ଟ ଭାବରେ ଦେଖିବାକୁ ପାଇଲେ ।
+ତେଣୁ ତାଙ୍କ ବାପାଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁର ରହସ୍ୟ ଉଦ୍‌ଘାଟନ କରିବା ପାଇଁ ସେ ସେହି ସମୟର ବ୍ୟକ୍ତିବିଶେଷ ମାନଙ୍କର ତଥା ମୃତ୍ୟୁ ଘଟିଥିବା ସ୍ଥାନ ବିଷୟରେ ଅଧିକ ତଥ୍ୟ ସଂଗ୍ରହ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟିତ ହେଲେ ।
+ବୀରେନ୍ଦ୍ର ବାବୁଙ୍କ ସାଙ୍ଗସାଥୀଙ୍କ ବିଷୟରେ ବିଜୟ ବାବୁଙ୍କ ଆଗ୍ରହ ଦେଖି ପ୍ରଭାବୀତ ଦେବୀ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେଲେ ।
+‘‘ତୋର କମ୍ପ୍ୟୁଟର ବିଜ୍ଞାନରେ ଏ ସବୁର ଟିକିନିଖି କ’ଣ ଦରକାର ବିଜୁ ?’’ 
+ପ୍ରଭାମୟୀ ଦେବୀ ପ୍ରଶ୍ନ କଲେ ।
+‘‘ସେ ବିଷୟରେ ପରେ ବୁଝି ପାରିବ ମା’ ।
+ଦେଖିବ ମୋର କମ୍ପ୍ୟୁଟର ଅତୀତ ଭବିଷ୍ୟତ ସବୁ ବିଷୟରେ ସୂଚନା ଦେଇ କିପରି ପୃଥିବୀରେ ଚହଳ ସୃଷ୍ଟି କରିବ ।’’
+ତା’ପରେ ପ୍ରଭାମୟୀ ଦେବୀ କହିଯାଇଛନ୍ତି ତାଙ୍କର ଆଦ୍ୟ ବୈବାହିକ ଜୀବନର ଅନେକ ଘଟଣା ।
+‘‘ଛି ପ୍ରଭା !’’ ବୀରେନ୍ଦ୍ର ବାବୁ ବୁଝେଇକି କହୁଥାନ୍ତି, ‘‘ସାଧୁଚରଣ ହେଉଛି ଜଣେ ଅଭାବୀ ଲୋକ- ହେଲେ ଭଲ ମଣିଷଟିଏ ।
+ତା’କୁ ସାହାଯ୍ୟ କଲେ ମାହାଳିଆରେ ଯିବ ନାହିଁ ।’’
+‘‘ତୁମେ କାହାକୁ ସାହାଯ୍ୟ କଲେ ମୁଁ କାହିଁକି ମନା କରିବି ?’’ ପ୍ରଭାମୟୀ ଦେବୀ କହନ୍ତି, ‘‘କିନ୍ତୁ ଜଣେ ନବପରିଚିତ ଲୋକକୁ ଏତେଟା ବିଶ୍ବାସ କରିବା ଆଦୌ ବୁଦ୍ଧିମାନର କାମ ନୁହେଁ ।’’
+‘‘ସାଧୁଚରଣର ସଚ୍ଚୋଟପଣିଆ ବିଷୟରେ ମୋର ତିଳେ ମାତ୍ର ସନ୍ଦେହ ନାହିଁ ।’’ 
+ସ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ଅବିଶ୍ବାସକୁ ହସରେ ଉଡ଼େଇ ଦେଇ କହନ୍ତି ବୀରେନ୍ଦ୍ର ବାବୁ, ‘‘ତା ଉପରକୁ ସେ ଧୋକାବାଜ ମଧ୍ୟ ନୁହେଁ ।
+ସର୍ବୋପରି ସେ ଚତୁର ଓ କର୍ମକୁଶଳ ।’’
+‘‘ଠିକ୍‌ ଶକୁନି ଭଳିଆ ।’’
+ପ୍ରଭାମୟୀ ଦେବୀଙ୍କ ଚେତାବନୀକୁ ବୀରେନ୍ଦ୍ର ବାବୁ ଖାତିରି କରନ୍ତି ନାହିଁ ।
+ତାଙ୍କ ପରିବାର ତଥା ବ୍ୟବସାୟ ସହିତ ଅତି ଘନିଷ୍ଠ ହୋଇଯାନ୍ତି ସାଧୁଚରଣ ବାବୁ ।
+ପ୍ରଭାମୟୀ ଦେବୀଙ୍କୁ ‘ଭାଉଜ’ ବୋଲି ସମ୍ବୋଧନ କରି ସାଧୁଚରଣ ବାବୁ ନିଜର ଆତ୍ମୀୟତା ପ୍ରକାଶ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରନ୍ତି ।
+କିଛିଦିନ ଭିତରେ ସେମାନଙ୍କ ବ୍ୟବସାୟର ଅଭୂତପୂର୍ବ ଉନ୍ନତି ଦେଖି ବୀରେନ୍ଦ୍ର ବାବୁ ସ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ସନ୍ଦେହକୁ ଥଟ୍ଟାରେ ଉଡ଼େଇ ଦିଅନ୍ତି ।
+ଇତି ମଧ୍ୟରେ ସାଧୁଚରଣ ବାବୁଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀ ମନ୍ଦାକିନୀ ଦେବୀଙ୍କ ସୁଶୀଳ ପ୍ରକୃତି ପ୍ରଭାମୟୀ ଦେବୀଙ୍କ ମନକୁ କିଣି ନିଏ ।
+ଏହି ପାରିବାରିକ ଘନିଷ୍ଠତାର ସୁଯୋଗ ନେଇ ସାଧୁଚରଣ ବାବୁ ଅତି ନିକଟକୁ ଚାଲି ଆସିଲେ ବୀରେନ୍ଦ୍ର ବାବୁଙ୍କର ।
+ବୀରେନ୍ଦ୍ର ବାବୁଙ୍କୁ ମଦ ଓ ନାଚ ଭିତରେ ବୁଡ଼େଇ ଦେଇ ସାଧୁଚରଣ ବାବୁ ନିଜେ ଧରିଲେ ବ୍ୟବସାୟର ଚାବିକାଠି ।
+ତା’ପରେ ଧୀରେ ଧୀରେ ବ୍ୟବସାୟ ମାନ୍ଦା ହେବାକୁ ଲାଗିଲା ।
+ଆଉ ହଠାତ୍‌ ଦିନେ ମଦ୍ୟପାନ କରୁଥିଲା ବେଳେ ମୃତ୍ୟୁ ଘଟିଲା ବୀରେନ୍ଦ୍ର ବାବୁଙ୍କର-ଆଉ ଗତ ପନ୍ଦର ବର୍ଷରୁ ଊର୍ଦ୍ଧ୍ବ ହେବ ଏହି ମୃତ୍ୟୁ ରହସ୍ୟାବୃତ ହୋଇ ରହିଲା ।
+ସେହି ସମୟରେ ବିଭିନ୍ନ କର୍ମଚାରୀମାନଙ୍କ ବିଷୟରେ, ସେମାନଙ୍କ ଗୁଣାବଳୀ ସମ୍ପର୍କରେ ମଧ୍ୟ ବିସ୍ତୃତ ଭାବରେ ନୋଟ୍‌ କଲେ ବିଜୟବାବୁ ।
+ତା’ପରେ ପୂର୍ବାପର ଘଟଣା ସବୁକୁ ତାଙ୍କର ନୂତନ କମ୍ପ୍ୟୁଟରରେ ସଠିକ୍‌ ଭାବରେ ଲିପିବଦ୍ଧ କଲେ ବିଜୟବାବୁ ।
+ବାକି ରହିଲା ଏସବୁ ଘଟଣାକୁ ଆଧାର କରି କମ୍ପ୍ୟୁଟର ସାହାଯ୍ୟରେ ବୀରେନ୍ଦ୍ର ବାବୁଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ଦିନର ସଠିକ୍‌ ଘଟଣା ସଂଗ୍ରହ କରିବା ।
+କମ୍ପ୍ୟୁଟରକୁ ଠିକ୍‌ ଭାବରେ ସେଟ୍‌ କରି ଅତି ଆଗ୍ରହ ସହିତ ବିଜୟ ବାବୁ ସୁଇଚ୍‌ ଚିପିଲେ ।
+ପାଖରେ ଅତି ଉଦ୍‌ବିଗ୍ନ ହୋଇ ବସିଥାନ୍ତି ପ୍ରଭାମୟୀ ଦେବୀ ।
+ସେଦିନ ଝିପି ଝିପି ବର୍ଷା ହେଉଥିଲା ।
+ବୀରେନ୍ଦ୍ର ବାବୁ ସାମାନ୍ୟ ଅସୁସ୍ଥ ଥିବାରୁ ବୈଠକଖାନାରେ ବସିଥିଲେ-ପାଖରେ ଥିଲେ ପ୍ରଭାମୟୀ ଦେବୀ ଓ ବିଜୟ ।
+ଛୋଟପିଲା ବିଜୟ ଖେଳନା ଖେଳିବାରେ ବ୍ୟସ୍ତ ଥିଲା ।
+ଏପରି ସମୟରେ ଗେଷ୍ଟ ହାଉସ୍‌ରୁ ଡକରା ଆସିଲା ଶିଳ୍ପପତିଙ୍କୁ ।
+‘‘ନା-ଆଜି ମୁଁ ଯାଇ ପାରିବି ନାହିଁ ।
+ମୁଁ ଏଇଠି ବିଶ୍ରାମ ନେବି ।’’ 
+ବୀରେନ୍ଦ୍ର ବାବୁ କହିଲେ ।
+‘‘ହଜୁର ।’’ 
+ସମ୍ବାଦବାହକ କହିଲା, ‘‘ମେନେଜର ବାବୁ ହେରିକା ସେଇଠି ଆପଣଙ୍କୁ ଅପେକ୍ଷା କରି ବସିଛନ୍ତି ।’’
+ଲୋକଟି ଚାଲିଗଲା ।
+ତା’ର କିଛି ସମୟ ପରେ ପହଞ୍ଚିଲା ମେନେଜର ସାଧୁ ଚରଣବାବୁଙ୍କ ଜଣେ ଅନ୍ତରଙ୍ଗ କର୍ମଚାରୀ ।
+‘‘ସାର୍‌, ଆପଣଙ୍କୁ ଅପେକ୍ଷା କରି ସମସ୍ତେ ବସିଛନ୍ତି ।
+ଆପଣ ନ ଗଲେ ସଙ୍ଗୀତ ଆସର ଆରମ୍ଭ ହେବ ନାହିଁ ବୋଲି ମେନେଜର ବାବୁ କହିଛନ୍ତି ।
+ଆପଣ ଆସରଟା ଆରମ୍ଭ କରି ଚାଲି ଆସିବେ-ଖୁବ୍‌ ଶୀଘ୍ର ।’’
+‘‘ହଉ ତାହା ହେଲେ ।’’ 
+ବୀରେନ୍ଦ୍ର ବାବୁ ସୋଫାରୁ ଉଠୁଁ ଉଠୁଁ କହିଲେ, ‘‘ପ୍ରଭା, ମୁଁ ଚଞ୍ଚଳ ଚାଲି ଆସିବି ।’’
+ପ୍ରଭାମୟୀ ଦେବୀଙ୍କ ବାରଣ ସତ୍ତ୍ବେ ବୀରେନ୍ଦ୍ରବାବୁଙ୍କ ଗାଡ଼ି ଛୁଟିଲା ଗେଷ୍ଟ ହାଉସ୍‌ ଅଭିମୁଖେ ।
+ଗେଷ୍ଟ ହାଉସ୍‌ର ପ୍ରମୋଦ କକ୍ଷରେ ସୁରା ଓ ନର୍ତ୍ତକୀ ଆଗରୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ।
+ସଙ୍ଗୀତ ଆସର ନାଁରେ ବୀରେନ୍ଦ୍ର ବାବୁଙ୍କୁ ଏକା ଆସିବା ହେଲା, କିନ୍ତୁ ଶିଳ୍ପପତିଙ୍କ ମନଖୁସି କରିବା ପାଇଁ ଆଉ ତାଙ୍କୁ ମାତାଲ କରିବା ପାଇଁ ସେ ଥିଲା ନିତିଦିନିଆ ଫନ୍ଦି ।
+ବୀରେନ୍ଦ୍ର ବାବୁଙ୍କୁ ସେଦିନ ଭଲଲାଗୁ ନ ଥିବାରୁ ସେ ପ୍ରଥମେ ମଦ୍ୟପାନ କରିବା ପାଇଁ ବାରଣ କରିଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ନର୍ତ୍ତକୀର କଟାକ୍ଷ ଆଉ ସାନୁନୟ ଅନୁରୋଧ ଧୀରେ ଧୀରେ ତାଙ୍କର ମନୋବଳ ଭାଙ୍ଗି ଦେଲା ।
+ମଦ ପିଉ ପିଉ ବୀରେନ୍ଦ୍ର ବାବୁ ବେଶ୍‌ କିଛି ଉଦରସ୍ଥ କରି ପକାଇଲେ ।
+ଏ ଆଡ଼େ ସ୍ବାମୀଙ୍କ ଆସିବାର ବିଳମ୍ବ ହେବାରୁ ପ୍ରଭାମୟୀବତୀ ଦେବୀ ଗେଷ୍ଟ ହାଉସ୍‌କୁ ଫୋନ୍‌ କରିଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ସେତେବେଳେକୁ ସେ ମାତାଲ ହୋଇ ସ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ଅନୁରୋଧକୁ ଟାଳି ଦେଇଥିଲେ ।
+ତା’ପରେ କ’ଣ ସବୁ ଘଟିଥିଲା ସେ ବିଷୟ ପ୍ରଭାମୟୀ ଦେବୀଙ୍କ ପାଇଁ ରହସ୍ୟାବୃତ ହୋଇଥିଲା ।
+କମ୍ପ୍ୟୁଟର ପର୍ଦ୍ଦା ଉପରେ ତାଙ୍କ ଅଗୋଚରରେ ଘଟିଥିବା ଘଟଣାଗୁଡ଼ିକ ଗୋଟିଏ ପରେ ଗୋଟିଏ ଉଦ୍‌ଭାସିତ ହେବାକୁ ଲାଗିଲା ।
+ନର୍ତ୍ତକୀ ସହିତ ବୀରେନ୍ଦ୍ରବାବୁଙ୍କ ସାନ୍ନିଧ୍ୟ ଏବଂ ପ୍ରେମାଭିନୟ ଦେଖି ପ୍ରଭାମୟୀ ଦେବୀଙ୍କୁ ଦୌଡ଼ିଯାଇ ତାଙ୍କୁ ସ୍ବାମୀଙ୍କୁ ବାରଣ କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା ହେଲା ।
+ଏମିତି ହୋଇ ପ୍ରାୟ ମଧ୍ୟରାତ୍ର ହୋଇଗଲା ।
+ସେତେବେଳେ କଳାମୁଖା ଲଗାଇ କିଏ ଜଣେ ଆସି ନର୍ତ୍ତକୀକୁ ଇସାରା ଦେଲା ।
+ସେହି ମୁଖାଲଗା ମଣିଷକୁ ଚିହ୍ନିଁବା ପାଇଁ ପ୍ରଭାମୟୀ ଦେବୀ ଚେଷ୍ଟା କଲେ ।
+ଉଚ୍ଚତାରେ, ଆକାରରେ ଏବଂ ଚାଲିବାର ଢଙ୍ଗରେ ସେ ସାଧୁଚରଣ ବାବୁଙ୍କ ଭଳିଆ ଜଣା ପଡ଼ୁଥିଲା ।
+ତାହାହେଲେ ସାଧୁଚରଣ ବାବୁଙ୍କର ହାତ ଥିଲା ତାଙ୍କର ସ୍ବାମୀଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁରେ ? ମନେମନେ ଭାବିବାକୁ ଲାଗିଲେ ପ୍ରଭାମୟୀ ଦେବୀ ।
+ତା’ପରେ ନର୍ତ୍ତକୀ ଆଉ ଥରେ ମଦ ଗ୍ଲାସ୍‌ ଧରାଇ ଦେଲା ବୀରେନ୍ଦ୍ର ବାବୁଙ୍କୁ ।
+ଦୌଡ଼ିଯାଇ ମଦ ଗ୍ଲାସ୍‌କୁ ଫିଙ୍ଗି ଦେବାର ଇଚ୍ଛା ହେଲା ପ୍ରଭାମୟୀ ଦେବୀଙ୍କର ।
+କିନ୍ତୁ ଯାହା ଘଟିଯାଇ ଥିଲା ତାହା ପୁନରାବୃତ୍ତି ହିଁ ହେଉଥିଲା କମ୍ପ୍ୟୁଟର ପର୍ଦ୍ଦାରେ ।
+ଏଥର ମଦ୍ୟପାନ ପରେ ହଠାତ୍‌ ଗୋଟିଏ ଚିତ୍କାର କରି ତଳେ ପଡ଼ିଗଲେ ବୀରେନ୍ଦ୍ର ବାବୁ ।
+ଆଉ ସେହି ନର୍ତ୍ତକୀ ଏବଂ କଳାମୁଖା ପିନ୍ଧା ଲୋକ ତରବରରେ ବାହାରିଗଲେ ସେଇଠୁ ।
+ତା’ପରେ କିଛି ସମୟ ବୀରେନ୍ଦ୍ର ବାବୁଙ୍କ ମୃତଦେହ ଦିଶିଲା ପର୍ଦ୍ଦା ଉପରେ ଏବଂ ବାକି ଯାହା ଘଟିଥିଲା ତାହା ପ୍ରଭାମୟୀ ଦେବୀ ଜାଣିଥିଲେ ।
+ପିତାଙ୍କର ମୃତ୍ୟୁପାଇଁ ଯେଉଁ କଳାମୁଖା ପିନ୍ଧା ମଣିଷ ଜଣକ ଦାୟୀ ତାକୁ ସଠିକ୍‌ ଭାବରେ ଜାଣି ନ ପାରି ବିଜୟବାବୁ ଚିନ୍ତାରେ ବୁଡ଼ି ରହିଲେ ।
+ସେହି ନର୍ତ୍ତକୀ ଯେ ବର୍ତ୍ତମାନ ସାଧୁଚରଣ ବାବୁଙ୍କ ବ୍ୟବସାୟର ଜଣେ ବଡ଼ ଅଂଶୀଦାର-ଏହାର କାରଣ ବିଜୟବାବୁଙ୍କୁ ଅନେକ ଚିନ୍ତାରେ ବୁଡ଼େଇ ରଖିଲା ।
+‘‘ସାଧୁଚରଣବାବୁଙ୍କୁ ତାହା ହେଲେ ଧରିବାକୁ ହେବ ।
+ସେ ହିଁ ପିତାଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ପାଇଁ ଦାୟୀ ।’’ 
+ମା’ଙ୍କୁ ବିଜୟବାବୁ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
+‘‘ତୋର ସନ୍ଦେହ ହୁଏତ ସତ ।’’ 
+ବୁଝେଇବାକୁ ଲାଗିଲେ ପ୍ରଭାମୟୀ ଦେବୀ, ‘‘କିନ୍ତୁ ସାଧୁଚରଣବାବୁଙ୍କ ସାମାଜିକ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ଯେତିକି ଅଛି, ଅକାଟ୍ୟ ପ୍ରମାଣ ନ ପାଇଲେ ତାହା ସନ୍ଦେହରେ ହିଁ ରହିଯିବ ।
+ତେଣୁ ନର୍ତ୍ତକୀ ମାନସୀ ଦେବୀଙ୍କ ଠାରୁ କେମିତି କରି ସତ ଘଟଣାକୁ ହାସଲ କରିବାକୁ ହେବ ।’’
+କିଛି ସମୟ ଚିନ୍ତା କରିବା ପରେ ବିଜୟବାବୁଙ୍କ ମୁଣ୍ଡକୁ ଗୋଟିଏ ବୁଦ୍ଧି ଜୁଟିଲା ।
+ମାନସୀ ଦେବୀଙ୍କ ସହିତ ତାଙ୍କ ସାମାଜିକ ସମ୍ବନ୍ଧ ଭଲ ଥିଲା ।
+ତେଣୁ ତାଙ୍କୁ ରାତ୍ରଭୋଜନ ପାଇଁ ନିମନ୍ତ୍ରଣ କରି ତାଙ୍କ ସାମ୍‌ନାରେ ନାଟକର ଶେଷ ଦୃଶ୍ୟକୁ କମ୍ପ୍ୟୁଟର ପର୍ଦ୍ଦାରେ ଆଉ ଥରେ ଉଦ୍‌ଭାସିତ କରିବାର ଯୋଜନା କରାଗଲା ।
+ତା’ପରେ ଯୋଜନା ମୁତାବକ ମାନସୀ ଦେବୀ ସେମାନଙ୍କ ଘରକୁ ଆସିଲେ ।
+ରାତ୍ରଭୋଜନ ପରେ ଅନେକ ଖୁସି ଗପ ହେଲା ।
+ମାନସୀ ଦେବୀ ବିଜୟବାବୁଙ୍କ ନୂତନ ଉଦ୍ଭାବନ ପାଇଁ ତାଙ୍କୁ ବଧାଇ ଦେଲେ ।
+ତା’ପରେ ସେହି କମ୍ପ୍ୟୁଟରର କରାମତି ଦେଖିବା ପାଇଁ ଆଗ୍ରହର ସହିତ ଡ୍ରଇଂ ରୁମ୍‌ରୁ ସୋଫାସେଟ୍‌ ଉପରେ ବସି ପଡ଼ିଲେ ।
+ମାନସୀ ଦେବୀଙ୍କର ଅତି ପରିଚିତ ସେହି ସୋଫାସେଟ୍‌ ।
+ସେହି ସୋଫାସେଟ୍‌ ଉପରେ ହିଁ ସେହି ଦିନର ପ୍ରେମ ଅଭିନୟ କରାଯାଇଥିଲା ।
+ଟିକିଏ ଶଙ୍କିଗଲେ, ମାନସୀ ଦେବୀ ।
+କିନ୍ତୁ ନିଜର ମନର ଭାବନାକୁ ମନରେ ଦବେଇ ରଖି ସେ କମ୍ପ୍ୟୁଟର ପର୍ଦ୍ଦା ଆଡ଼କୁ ନିବିଷ୍ଟ ଚିତ୍ତରେ ଅନେଇ ରହିଲେ ।
+ପର୍ଦ୍ଦାରେ ଯେଉଁ ଚିତ୍ରସବୁ ତାଙ୍କ ଆଖି ଆଗରେ ଭାସିଗଲା ତାହା ଦେଖି ସେ ଅସ୍ତ ବ୍ୟସ୍ତ ହୋଇ ପଡ଼ିଲେ ।
+ଶୀତ ରାତିରେ ବି ତାଙ୍କ ମୁଣ୍ଡରୁ ଗମ୍‌ଗମ୍‌ ଝାଳ ବାହାରିବାକୁ ଲାଗିଲା ।
+ସେଦିନର ଶେଷଦୃଶ୍ୟ-ଶେଷ ମଦ ଗ୍ଲାସ୍‌ ଦେବାର ଅଭିନୟ ପର୍ଦ୍ଦା ଉପରେ ଦେଖି ସେ ଶଙ୍କିତ ହୋଇ ପଡ଼ିଲେ ।
+ତାହାହେଲେ ଏସବୁ ଘଟଣାର ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ଉଠେଇଛି କିଏ ? ଭୟରେ ଉତ୍ତେଜିତ ହୋଇ ପଡ଼ିଲେ ମାନସୀ ଦେବୀ ।
+‘‘ମାଉସୀ, ଆପଣଙ୍କୁ ବ୍ୟସ୍ତ ଲଗୁଛି କି ?’’ ବିଜୟବାବୁ ପ୍ରଶ୍ନ କଲେ, ‘‘ଏ ପର୍ଦ୍ଦାରେ ଯେଉଁ ଚିତ୍ରସବୁ ଦେଖାଗଲା ସେ ସବୁ ରେକର୍ଡ଼ିଂ କରି ସାଧୁଚରଣବାବୁ ସାଇତି ରଖିଥିଲେ ।
+ଆପଣଙ୍କ ବ୍ୟବସାୟିକ ଉନ୍ନତିରେ ଈର୍ଷାନ୍ବିତ ହୋଇ ଆପଣଙ୍କ ଦୋଷ ପଦାରେ ପକାଇବା ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ସେହି କେସେଟ୍‌ଟି ମୋତେ ସେ ନିଜେ ଆଗ୍ରହରେ ଆଜି ଦେଇଛନ୍ତି ।’’
+‘‘ସାଧୁଚରଣବାବୁ, ବଦମାସ୍‌ ।’’ 
+ବାହାରି ପଡ଼ିଲା ମାନସୀ ଦେବୀଙ୍କ ମୁହଁରୁ, ‘‘ବୀରେନ୍ଦ୍ରବାବୁଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ପାଇଁ ସେ ହିଁ ଦାୟୀ ।
+କଳାମୁଖା ପିନ୍ଧି ଉନ୍ମାଦନାକାରୀ ତରଳ ପଦାର୍ଥ ସେ ହିଁ ମୋତେ ଦେଇଥିଲା ।’’
+ଏହାକହି ନିସ୍ତେଜ ହୋଇ ସୋଫାସେଟ୍‌ରେ ପଡ଼ିଗଲେ ମାନସୀ ଦେବୀ ।
+ଏ ସବୁ ଘଟଣାର ରେକର୍ଡ଼ିଂ ସେହି କମ୍ପ୍ୟୁଟର ସ୍ବତଃ କରି ପକାଇଥିଲା ।
+ପୋଲିସ୍‌ ଇନିସ୍‌ପେକ୍ଟର ଏହି ସବୁ ଚାକ୍ଷୁଷ ପ୍ରମାଣ ଦେଖିଲା ପରେ ରାତି ବାରଟାରେ ସାଧୁଚରଣ ବାବୁଙ୍କ ବଙ୍ଗଳାରେ ପହଞ୍ଚି କବାଟ ଠକ୍‌ ଠକ୍‌ କଲେ ।
+ରାତି ବାରଟାରେ ଜଣେ ଇନିସପେକ୍ଟରକୁ ନିଜ ଘରେ ଦେଖି କ୍ରୋଧରେ ଜଳି ଉଠିଲେ ସାଧୁଚରଣବାବୁ ।
+ଅନୁଚ୍ଚ ସ୍ବରରେ ଅତି ଭଦ୍ର ଭାବରେ ଏରେଷ୍ଟ ୱାରେଣ୍ଟ ଦେଖାଇ ପୋଲିସ୍‌ ଇନିସ୍‌ପେକ୍ଟର କହିଲେ, ‘‘You are under arrest’’.
+‘‘କାରଣ ?’’ ଗର୍ଜି ଉଠିଲେ ସାଧୁଚରଣବାବୁ ।
+‘‘ଦଫା ତିନିଶହ ଦୁଇ ।
+ବୀରେନ୍ଦ୍ରବାବୁଙ୍କ ହତ୍ୟାକାରୀ ଆପଣ ।’’
+ପୋର୍ଟିକୋରେ ଠିଆ ହୋଇଥିବା ଜିପ୍‌ରେ ନର୍ତ୍ତକୀ ମାନସୀ ଦେବୀଙ୍କୁ ଦେଖି ସାଧୁଚରଣବାବୁ ପ୍ରମାଦ ଗଣିଲେ ।
+ଧୀର ଗତିରେ ତାଙ୍କ ପାଦ ଦୁଇଟା ଆଗେଇ ଗଲା ଜିପ୍‌ ଆଡ଼କୁ ।