Upload New File

Data Collected/Odia/IIIT-BH/Monolingual-corpora/odiasahitya.com/sent_odiasahitya_lekha_22

+ଅନୁରକ୍ତି
+ଲକ୍ଷ୍ମୀନାରାୟଣ ମହାନ୍ତି
+ତା: ଅକ୍ଟୋବର୍ ୮, ୨୦୧୫  
+ମୂଳ ପୃଷ୍ଠା → ସ୍ମରଣୀୟ ଲେଖା → ଗଳ୍ପ →
+ବୈଶାଖର ପ୍ରଚଣ୍ଡ ରୌଦ୍ର ।
+ବାବାଙ୍କ ଅସୁସ୍ଥତାରେ ବିବ୍ରତ ହୋଇ ମୋ ସ୍ତ୍ରୀ ଓ ପିଲାମାନେ ଘରକୁ ଚାଲି ଯାଇଛନ୍ତି ।
+ମୁଁ ଏଠି ଏକା ।
+ହୋଟେଲ୍‌ରେ ଖାଉଥାଏଁ ।
+ମନ ଭଲ ନଥାଏ ।
+ନିତି ଡାକକୁ ଅନାଇ ବସିଥାଏଁ ।
+ହଠାତ୍‌ ଦିନେ ତାର ପାଇଲି – ବାବା ଆଉ ନାହାଁନ୍ତି ।
+ଚାକର ହୋଟେଲ୍‌ରୁ ଭାତ ଧରି ପହଞ୍ଚିଲା ।
+କହିଦେଲି “ ଫୋପାଡ଼ି ଦେ ।”
+କ୍ଷୁତ୍‌ପ୍ରପୀଡ଼ିତ ଜରାବ୍ୟାଧିଗ୍ରସ୍ତ କୁକୁରଟି ମହା ଆନନ୍ଦରେ ସେତକ ଉଦରସ୍ଥ କରିଦେଲା ।
+ସେହି ଦିନଠାରୁ ବୁଲା କୁକୁରଟି ମୋ ଦାଣ୍ଡ ପିଣ୍ଡାରେ ଶୋଇ ରହିଥାଏ ।
+ମୁଁ ଥାଏ ବା ନ ଥାଏଁ ।
+ବାବାଙ୍କ ଅନ୍ତେଷ୍ଟି- କ୍ରିୟା ସମାପନ କରି କର୍ମକ୍ଷେତ୍ରକୁ ପୁନରାଗମନ କଲି ।
+ଅନ୍ଧାର ଦ୍ରୁତ ଗତିରେ ମାଡ଼ି ଆସୁଥାଏ ।
+ଦୁଆର ମୁହଁରେ କୁକୁରଟି ‘ଭୋ’ ‘ଭୋ’ ରଡ଼ି କଲା ।
+ମତେ ଚିହ୍ନିପାରି ସେଟା ତୁନି ହେଲା ।
+ଭାଇଟି ମୋର ଏତେ ଦିନେ ସବ୍‌ଡେପୁଟି ଚାକିରି ପାଇଛି ।
+ମୋର ଅଜସ୍ର ଅର୍ଥ ବ୍ୟୟ ସାର୍ଥକ ହୋଇଛି ।
+ରବିବାର ।
+ଗସ୍ତରେ ଯିବାଲାଗି ତରତର ହେଉଛି ।
+ଖାଇ ବସିଛି ।
+ଚାକର ଖଣ୍ଡେ ଚିଠି ବଢ଼େଇ ଦେଲା ।
+ଭୋଜନ ଶେଷ ନକରି କୁତୁହଳ ପରବଶ ହୋଇ ଚିଠିଟି ତୁରନ୍ତ ଖୋଲି ପକାଇଲି ।
+ଗୃହିଣୀ ଲେଖିଛନ୍ତି-“ ପ୍ରବୃଦ୍ଧକୁ ଏତେ ଟଙ୍କା ଖର୍ଚ୍ଚ କରି ପଢ଼ାଇଥିବାର ଭାବ ପାଅ ।
+ଦି ଦିନ ହେଲା ଆସି ସମ୍ପତ୍ତି ବାଡ଼ି ଭାଗବଣ୍ଟା କରିଦେବା ଲାଗି ମୋ ସାଙ୍ଗରେ ଜିଗର ଧରି ବସିଛି ।
+ମତେ ଶୋଇ ବସେଇ ଦଉ ନାହିଁ ।
+ତୁମେ ଛୁଟି ନେଇ ଶୀଘ୍ର ଆସିବ ।”
+ଅଲକ୍ଷ୍ୟରେ ମୋ ଆଖିରୁ ଦୁଇ ଟୋପା ଲୁହ ଗଡ଼ି ପଡ଼ିଲା ।
+ଆଉ ଖାଇ ହେଲା ନାହିଁ ।
+ହାତ ଧୋଇ ପକାଇଲି ।
+କୁକୁରଟି ଦୁଆର ମୁହଁରେ ଶୋଇ ରହି ଲାଙ୍ଗୁଡ଼ ହଲାଉଥାଏ ।
+୧୯୪୪ ମସିହାରେ ସେତେବେଳର ଚର୍ଚ୍ଚିତ ସାହିତ୍ୟ ପତ୍ରିକା ‘ସହକାର’ରେ ପ୍ରଥମେ ଏହି କୁନି ଗପଟି ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇ ପାଠକ ମହଲରେ ବେଶ୍‌ ଚର୍ଚ୍ଚିତ ହୋଇଥିଲା ।
+ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ଏହାର ହିନ୍ଦୀ ଓ ଇଂରାଜୀ ଅନୁବାଦ ମଧ୍ୟ ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇଥିଲା ।