Upload New File

Data Collected/Odia/IIIT-BH/Monolingual-corpora/odiasahitya.com/sent_odiasahitya_nabapratibha_3

+ଅଚି଼ହ୍ନା ପ୍ରେମିକା
+- ଜୀବର୍ଦ୍ଧନ ରଣା
+ତା: ମାର୍ଚ୍ଚ୍ ୫, ୨୦୧୧  
+ମୂଳ ପୃଷ୍ଠା → ନବ ପ୍ରତିଭା → ଗଳ୍ପ →
+“ହୋଇ ଅତି ଚିହ୍ନା-ତଥାପି ଅଚି଼ହ୍ନା
+ନୁହେଁ ପରିଚିତ-ନୁହେଁ ସେ ଅଜଣା ।”
+ଏଭଳି ବ୍ୟକ୍ତିଟି କିଏ ଜାଣିବାକୁ ଯାଇ ମୋ ଅଜାଣତରେ ପାଦ ଦୁଇଟି ଚଢ଼ିଗଲା ଯାତ୍ରୀବାହୀ ବସ୍‌ ଉପରକୁ ।
+ବସ୍‌ଟି ଚାଲିଲା ତା ଗନ୍ତବ୍ୟ ପଥରେ ।
+ବସ୍‌ର ଗତି ପଥ ସହ ତାଳଦେଇ ମୋ ମନର ଗତିପଥର ବେଗ ବଢ଼ିଚାଲିଲା ବସ୍‌ଠାରୁ ଆହୁରି ବେଗରେ ।
+ନୂତନ ବର୍ଷର ନବୀନ ପ୍ରଭାତରେ ବସ୍‌ଟି ଯେମିତି ଚାଲିଛି, ଠିକ୍‌ ସେମିତି ନବ ଉଲ୍ଲାସରେ ନୂତନ ଆବେଗରେ ମୋ ମନ ଭିତରେ ଭାବନାର ସୁଅ ଛୁଟିଛି ।
+ସତେ କ’ଣ ସେଇ ଅଚି଼ହ୍ନା ଅଜଣା ବ୍ୟକ୍ତି ସହ ମୋର ଚିହ୍ନା ପରିଚୟ ହୋଇପାରିବ ।
+ତଥାପି କେତେ ଆଶା କେତେ ଆକାଙ୍କ୍ଷା ନେଇ ମୁଁ ଭାବୁଛି ବସ୍‌ଟି କେତେବେଳେ ସମ୍ବଲପୁର ପହଞ୍ଚିବ ।
+ମନର ଉଦ୍‌ବେଗକୁ ଦମନ କରି ନ ପାରି ପକେଟରୁ କାଢ଼ି ପୁଣି ଥରେ ପଢ଼ିବସିଲି “ମମତାର ସପ୍ତମ ପତ୍ର” ।
+ଆଶା ଓ ହତାଶାରେ କେଇପଦ ଲେଖାଥିଲା ।
+“ପତ୍ର ପାଇବାର ପାଞ୍ଚଦିନ ମଧ୍ୟରେ ଯଦି ମୋ ପାଖରେ ପହଞ୍ଚି ନପାର ତା’ହେଲେ ହୁଏତ ତୁମଠାରୁ ଦୂରେଇ ଯିବି ।”
+ ସତେ କ’ଣ ମମତାର ସେଇ ଅଚି଼ହ୍ନା ଚେହେରା ତମ ପାଇଁ ଚୀରଦିନ ଅଦେଖା ରହିଯିବ ?? ହେଲେ ଆଜି ତ ପତ୍ର ପାଇବାର ସପ୍ତମ ଦିନ ।
+ସେ ଯାହା ହେଉନା କାହିଁକି ମୁଁ ଆଜି ମମତାକୁ ଦେଖିବି ।
+ଯିଏ ମୋତେ ବିଗତ ଦୁଇ ବର୍ଷ ହେଲା ଭଲପାଇ ଆସୁଛି ।
+ଅଥଚ ତା’ସହିତ ମୋର ଚିହ୍ନା ପରିଚୟ ହୋଇନି ।
+ହଁ…… କେବଳ ଏତିକି ମନେ ପଡ଼େ ଯେ, ଦୁଇବର୍ଷ ଆଗରୁ ସମ୍ବଲପୁର ଶୀତଳଷଷ୍ଠୀ ଯାତ୍ରା ଭିଡ଼ ମଧ୍ୟରୁ ତିନୋଟି ଅଦେଖା ଚେହେରା ମୋ ଆଖିର ପରଦାରେ କିଛିକ୍ଷଣ ପାଇଁ ଭାସି ଆସିଥିଲା ।
+ନାନୀର କଥାରୁ ଜାଣିଲି ସେମାନେ ତାର ପଡ଼ୋଶୀ ।
+ସେହି କିଛି ସମୟ ମାତ୍ର ତାଙ୍କ ସହ ଆଳାପ କରି ନାନୀ ପାଖରୁ ବିଦାୟ ନେଇ ମୁଁ ଫେରି ଆସିଥିଲି ମୋ ଗାଁ ଭୁଇଁକୁ ।
+କିଛିଦିନ ପରେ ଆସିଲା ଗୋଟିଏ ଚିଠି ।
+ଚିଠିର ପ୍ରେରକ ସ୍ଥାନରେ ଲେଖାଥିଲା “ମମତା” ।
+ହେଲେ କିଏ ସେ “ମମତା” ? ତିନୋଟି ଚେହେରା ।
+ଭିତରୁ ମୋ ଆଖି ଖୋଜି ବସିଲା ମମତାର ଚେହେରାକୁ ।
+କିନ୍ତୁ ପାରିଲା ନାହିଁ ।
+ସେମାନେ ତ ମୋ ଠାରୁ ବୟସରେ ବଡ଼ ଥିଲେ ।
+ତଥାପି ଯେ, ମୋତେ ଭଲପାଇ ବସିଲେ ।
+ ଏଭଳି ପତ୍ରରୁ ଏ ଯାଏ ମୁଁ ବୁଝି ପାରୁନି ଯେ, ଏ ଭଲ ପାଇବାର ମାନେ ପ୍ରେମ ନା ଆଉ କ’ଣ ?
+ମୁଁ ତାକୁ ମନେ ମନେ ଭଲ ପାଇଥିଲି ।
+ ତା ସହିତ ନିତିଦିନ ଦେଖା ନିତିଦିନ କଥାବର୍ତ୍ତା ହେଉଥିଲା କିନ୍ତୁ ଗୋଟିଏ ବର୍ଷର ବ୍ୟବଧାନରେ ଯେତେବେଳେ ପୁନର୍ବାର ତା’ସହ ଦେଖାହେଲା ସେ ଉତ୍ତର ଦେଲା ଦାଦା ତୁମେ କିଏ ? ମୋତେ କେମିତି ଜାଣିଲ ?
+ଆଜି କିନ୍ତୁ ସେଇ ପ୍ରେମ ମାନେଟା କ’ଣ ନିଶ୍ଚୟ ଜାଣିପାରିବି ।
+ପ୍ରେମ….. ଏହାକୁ ସ୍ମରଣ କଲାମାତ୍ରେ ଆଖି ଆଗରେ ଝଲସି ଯାଏ ମୋ ପ୍ରେମ ଇତିହାସର ପ୍ରଥମ ପୃଷ୍ଠା ।
+ସୀମା….. ଯାହାକୁ ପ୍ରଥମ ଦେଖାରୁ ପାଇଥିଲି ଅସୀମ ଭଲ, କରିବସିଥିଲି ସୀମାହୀନ ପ୍ରେମ ।
+କିନ୍ତୁ ଗତକାଲି ଯେତେବେଳେ ତା ଗ୍ରିଟିଂସ୍‌ଟି ପାଇଲି ସେ ମୋତେ ସମ୍ପର୍କ ଯୋଡ଼ି ଲେଖିଥିଲା ।
+ତା’ପରେ ଓଲଟାଇ ବସିଲି ଦ୍ବିତୀୟ ପୃଷ୍ଠା ‘ଦିପ୍ତି….. ଯେଉଁ ଦିପ୍ତିର ଦିପ୍ତି (ଆଭାସ)ରେ ମୋର ଦରଦି ମନର କ୍ଳାନ୍ତିର ଅବସାନ ଘଟିଥିଲା ।
+ମୁଁ ତାକୁ ମନେ ମନେ ଭଲ ପାଇଥିଲି ।
+ତା ସହିତ ନିତିଦିନ ଦେଖା ନିତିଦିନ କଥାବର୍ତ୍ତା ହେଉଥିଲା କିନ୍ତୁ ଗୋଟିଏ ବର୍ଷର ବ୍ୟବଧାନରେ ଯେତେବେଳେ ପୁନର୍ବାର ତା’ସହ ଦେଖାହେଲା ସେ ଉତ୍ତର ଦେଲା ଦାଦା ତୁମେ କିଏ ? ମୋତେ କେମିତି ଜାଣିଲ ? ତା’ର ଏଇ ପଦିଏ ଉତ୍ତର ଶୁଣି ଉଲ୍ଲାସର ଶିଉଳି ଲତାରେ ଦୋଳି ଖେଳୁଥିବା ଅବୁଝା ମନଟା ଠକ୍‌କିନା ଛିଣ୍ଡିଗଲା ।
+ହୃଦୟର ଗନ୍ତାଘରେ ଜଳୁଥିବା ଖୁସିର ଦୀପାଳୀଟା ଧପ୍‌କିନା ଲିଭିଗଲା ।
+ ଏଇଟା କ’ଣ ପ୍ରେମ….. ନା….. ସମ୍ପର୍କ….. ଯଦି ସମ୍ପର୍କ ତେବେ କେଉଁ ସମ୍ପର୍କ….. ବନ୍ଧୁ- ଭଉଣୀ ନା ପ୍ରେମିକା………
+ହଠାତ୍‌ ବସ୍‌ଟା ଅଟକିଗଲା ।
+ବସ୍‌ ଅଟକିବା ଶବ୍ଦରେ ଭାଙ୍ଗିଗଲା ମୋ ଭାବନାଟି ।
+ଦେଖିଲି ସମ୍ବଲପୁର ଆସିଗଲା ।
+ତରତର ହୋଇ ବସ୍‌ରୁ ଓହ୍ଲାଇପଡ଼ି ମୋ ପଦ୍ମ ଚରଣ ବସ୍‌ଟି ଚାଲିଲା ନାନୀଘର ଆଡ଼କୁ ।
+କିଛିବାଟ ଗଲାପରେ ଦେଖିଲି ମୋ ଆଗରେ ଆସୁଛି ଏକ ଶବ ।
+ଗାଁରୁ ବାହାରି ଦେଖିଥିଲି ଗୋଟିଏ ଶବ ସେଇଟା ଥିଲା ମୋ ଡାହାଣ ପଟରେ କିନ୍ତୁ ଏହାତ ବାମ ପାଖରେ, କେଉଁଟା ଶୁଭର ଲକ୍ଷଣ କେଉଁଟା ଅଶୁଭ ।
+ହଠାତ୍‌ ମନଭିତରେ ଭାବିବସିଲି ଅନେକ ଅଶୁଭ କଥା ହେଲେ ମୁଁ ମନକୁ ନିଜେ ସାନ୍ତ୍ବନା ଦେଲି ମୁଁ ତ ଭଗବାନଙ୍କୁ ବିଶ୍ବାସ କରେ ନାହିଁ, ଆଉ ଏଇଟା କେମିତି ବିଶ୍ବାସ କରିବି ।
+ତଥାପି କାହିଁକି ଯେ, ଏ ଶବଟା ଦେଖିଲାକ୍ଷଣି ମୋ ମନଭିତରେ ଖେଳିଗଲା ଏକ ଭୀଷଣ ଶିହରଣ ।
+ସେଇ ଶିହରଣକୁ ଆତଙ୍କିତ କରି ଦୂରରୁ ଭାସି ଆସିଛି “ରାମ ନାମ ସତ୍ୟ ହେ” ଆଉ ଏଇ ସ୍ବରର ଲହରିକୁ ଦମନ କରି ଛୁଟି ଆସୁଛି ମହିଳାମାନଙ୍କ କ୍ରନ୍ଦନ ରୋଳ ।
+ଏହାକୁ ଅତିକ୍ରମ କରି ମନରେ ସାହସ ଓ ଦମ୍ଭ ଦେଇ ପହଞ୍ଚିଲି ନାନୀଘରେ ।
+ନାନୀ କାଳେ ରାଗିଯିବ ବୋଲି ହଠାତ୍‌ ମମତା ବିଷୟରେ କିଛି ପଚାରି ପାରିଲି ନାହିଁ ।
+ଲୋହିତ ଗୋଧୂଳିରେ ଅନ୍ଧକାର ବୋଳି ଦେଇ ଦିନମଣି ଲୁଚିଗଲେ ନିଶାବତୀ କୋଳରେ ।
+ତଥାପି ନାନୀକୁ ପଚାରିପାରିଲିନି ।
+ପଚାରିବି ପଚାରିବି ବୋଲି ରାତିସାରା ସୁଯୋଗ ଖୋଜିଲି ହେଲେ ପାରିଲିନି ।
+ନିଦ୍ରାବତୀ ମୋ ସହିତ ଛଳନା କରି ଏମିତି ଭାବନାର ନାଆରେ ଭସାଇ ଦେଇ ନିଶାବତୀ ବିଦାୟ ନେଲେ ତଥାପି କହିପାରିଲିନି ।
+ପୂର୍ବ ଆକାଶରେ ଲୋହିତ ବର୍ଣ୍ଣ ବିଛାଇଦେଲେ ଦିନମଣି, ମନରେ ଭରିଦେଲେ ନୂତନ ଦମ୍ଭ ।
+ଅଚିହ୍ନା ପ୍ରେମିକାକୁ ଦେଖିବାର ଲିପ୍‌ସାଟାକୁ ସମ୍ଭାଳି ନପାରି ନାନୀକୁ ପଚାରିଦେଲି, ନାନୀ ମମତାକୁ ଟିକେ ଚିହ୍ନେଇ ଦେବୁ ।
+ନାନୀ ଚୁପ୍‌ ରହିଗଲା ।
+ଭାବିଲି ବୋଧହୁଏ ନାନୀ ରାଗିଗଲା ।
+କିନ୍ତୁ ଅଶ୍ରୁଭରା ନୟନରେ ନାନୀ ଉତ୍ତର ଦେଲା- ଭାଇ, ମୁଁ ଜାଣେ ତୁ ମମତାକୁ ଦେଖିବାକୁ ଆସିଛୁ ।
+ହେଲେ ଟିକେ ବିଳମ୍ବ କରିଦେଲୁ ।
+ତୋ ଆସିବା ଆଗରୁ ମମତାର ପୁରୁଣା ପ୍ରେମିକ ବ୍ଲଡ କ୍ୟାନ୍‌ସର ତା’କୁ ମୃତ୍ୟୁର ସିନ୍ଦୁର ଲଗାଇ ବଧୁବେଶରେ ତୋ ଆଖି ଆଗରେ ନେଇଗଲା ।
+ ତୁ କ’ଣ କାଲି ଦେଖିନୁ କେମିତ ମୃତ୍ୟୁ ସବାରୀରେ ବସି ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଶୋକ ସାଗରରେ ଭସାଇ ସେ ଯାଉଥିଲା…..
+ସତରେ ନବବର୍ଷର ଅପୂର୍ବ ଦିପ୍ତି (ଶୋଭା) ଉପଭୋଗ କରି ମଧ୍ୟ ମୋ ଦରଦି-ମନର ଦିପ୍ତି (କ୍ଲାନ୍ତି) ଦୂର ହେଲା ନାହିଁ ।
+ହରାଇଦେଲି ନବବର୍ଷର ସେ ଖୁସିର ସୀମା ! ଚୀରଦିନ ପାଇଁ ଅପରିଚି଼ତ ରହିଗଲା ସେ ଅଚି଼ହ୍ନା ପ୍ରେମିକା ।