Upload New File

Data Collected/Odia/IIIT-BH/Monolingual-corpora/vikaspedia.in/vikashpedia_health_odia124.txt

+ଅମ୍ଳଜାନ ସଙ୍କଟ
+ଉପକ୍ରମ
+“କାର୍ବନିଫେରସ କାଳରେ ଅମ୍ଳଜାନ ପୃଥିବୀପୃଷ୍ଠରେ ପ୍ରଚୁର ପରିମାଣର ଥିଲା ।
+ବାୟୁମଣ୍ଡଳରେ ୩ ଭାଗରୁ ୧ ଭାଗ ଥିଲା ଅମ୍ଳଜାନ ।
+ସେତେବେଳେ ଅମ୍ଳଜାନର ବହୁଳ ମାତ୍ରାରେ ଉପସ୍ଥିତି ଯୋଗୁ କୀଟପତଙ୍ଗର ଆକାର ବଡ ଥିଲା ଓ ଡେଣାର ଲମ୍ବ ଅଧିକ ଥିଲା ।
+ବର୍ତ୍ତମାନ ବାୟୁମଣ୍ଡଳରେ ଯବକ୍ଷାରଜାନ ୭୮% ଓ ଅମ୍ଳଜାନ ୨୧% ଅଛି ।
+ଅର୍ଥାତ୍ ଏବେ ବାୟୁମଣ୍ଡଳରେ ୫ ଭାଗରୁ ୧ ଭାଗ ରହିଛି  ଅମ୍ଳଜାନ ।
+ଯଦି ଏପରି ମାତ୍ରାରେ ଅମ୍ଳଜାନ କମିଚାଲିବ, ତେବେ ଅଧିକ ସୌର ରଶ୍ମି ପୃଥିବୀପୃଷ୍ଠକୁ ଆସିବା ।
+”
+ବିଜ୍ଞାନ ଆମକୁ ବଡମଣିଷରୁ ଆଧୁନିକ ମଣିଷ କରିଛି ।
+ଆମର ପ୍ରଗତିରେ ସହାୟତା କରିଛି ।
+ତଥାପି ଦ୍ରୁତ ପ୍ରଗତି ଭିତରେ ଅଣନିଶ୍ଵାସୀ ଲାଗୁଛି ।
+କାହିଁକି ଏକ ଅଜଣା ଭୟର ଆଶଙ୍କା ମନ ମଧ୍ୟରେ ପ୍ରବେଶ କରି ରାତ୍ରିର ନିଦ ହଜେଇ ଦେଉଛି ।
+ଆଜି ସୁନ୍ଦର ପୃଥିବୀର ସ୍ଵପ୍ନ ଭିତରେ ପ୍ରଦୂଷିତ ପରିବେଶର ଛବି ଉଙ୍କିମାରୁଛି ।
+କାରଣ ଅତି ସହଜ ।
+ଆଜି ପୃଥିବୀ ଗ୍ରହର ପ୍ରତ୍ୟକ ଦେଶର ପରିବେଶ ପ୍ରଦୂଷିତ ।
+ଆଜି ବାୟୁମଣ୍ଡଳରେ ଅମ୍ଳଜାନ ଅଭାବ ଆମର ଜୀବନ ଶୈଳୀକୁ ବେଶ୍ ପ୍ରଭାବିତ କରୁଛି ।
+ଆଗାମୀ ଦିନରେ ମଧ୍ୟ ଅମ୍ଳଜାନର ସଙ୍କଟ ଆମକୁ ଆହୁରି ହଇରାଣ କରିବ ବୋଲି ଜଣାପଡୁଛି ।
+ବାୟୁମଣ୍ଡଳ
+ପୃଥିବୀକୁ ଘେରି ରହିଥିବା ବାୟୁମଣ୍ଡଳରେ ଅମ୍ଳଜାନ ରହିଛି ।
+ଅମ୍ଳଜାନ ନ ଥିଲେ ଆମେ ପୃଥିବୀରେ ନ ଥାନ୍ତୁ ।
+ପ୍ରତ୍ୟକ ଜୀବ, ସେ ଉଦ୍ଭିଦ ହେଉ ବା ପ୍ରାଣୀ, ବଞ୍ଚିରହିବା ପାଇଁ ପ୍ରଶ୍ଵାସରେ ଅମ୍ଳଜାନ ଗ୍ରହଣ କରେ ।
+ସତ କହିଲେ, ଆରମ୍ଭରୁ ବାୟୁମଣ୍ଡଳରେ ଅମ୍ଳଜାନ ନ ଥିଲା ।
+ପ୍ରଥମେ ପୃଥିବୀରେ ସାଇନୋ-ବ୍ୟାକ୍ଟେରିଆ ଦ୍ଵାରା ଆଲୋକ ସଂଶ୍ଲେଷଣ ପ୍ରକ୍ରିୟା ଯୋଗୁ ଅମ୍ଳଜାନ ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଥିଲା ବୋଲି ଅନୁମେୟ ।
+ପୃଥିବୀ ସୃଷ୍ଟି ହେବାର ପ୍ରଥମ ୨୦୦ କୋଟି ବର୍ଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅମ୍ଳଜାନର ମାତ୍ରା ବହୁତ କମ୍ ଥିଲା ।
+ଏହି ୨୫୦ କୋଟି ବର୍ଷ ପୂର୍ବେ ଅମ୍ଳଜାନର ପରିମାଣ ବୃଦ୍ଧି ପାଇଥିଲା ।
+ଧୀରେ ଧୀରେ ପୃଥିବୀ ପୃଷ୍ଠରେ ଉଦ୍ଭିଦର ଆଗମନ ଯୋଗୁ ବାୟୁମଣ୍ଡଳରେ ଅଧିକରୁ ଅଧିକ ଅମ୍ଳଜାନ ସୃଷ୍ଟି ହେଲା ।
+ଆଲୋକ ସଂଶ୍ଲେଷଣ ପ୍ରକ୍ରିୟାରେ ଜଳ ଓ ଅଙ୍ଗାରକାମ୍ଳ ଗ୍ୟାସକୁ ସୂର୍ଯ୍ୟାଲୋକ ଉପସ୍ଥିତିରେ ଉଦ୍ଭିଦ ତାହାର ହରିତ୍ କଣିକା ସାହାଯ୍ୟରେ ମଣ୍ଡଳ ଜାତୀୟ ଖାଦ୍ଯ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରେ ଏବଂ  ଅନାବଶ୍ୟକ ମୌଳିକ ଭାବେ ଅମ୍ଳଜାନକୁ ବାୟୁମଣ୍ଡଳକୁ ତ୍ୟାଗକରେ ।
+ଏହି ଅମ୍ଳଜାନ ହିନ ଜୀବନ ସୃଷ୍ଟିର ମୁଖ୍ୟ ଆବଶ୍ୟକ ।
+ମୌଳିକ ।
+ଅମ୍ଳଜାନର ପ୍ରଚୁରତା ଯୋଗୁ ପୃଥିବୀପୃଷ୍ଠରେ ଜୀବମାନଙ୍କର ଉତ୍ତମ ବାସସ୍ଥାନ ହୋଇପାରିଲା ।
+ଅମ୍ଳଜାନ ବାୟୁମଣ୍ଡଳରେ ରହିବା ସହିତ ସମୁଦ୍ର ଜଳରେ ଦ୍ରବୀଭୂତ ହେଲା ।
+ଫଳରେ ସମୁଦ୍ର ଜୀବମାନଙ୍କର ଜଳଗ୍ରହ ପୃଥିବୀରେ ଏକ ବିରାଟ ଆଶ୍ରୟସ୍ଥଳୀ ହୋଇପାରିଲା ।
+କେବଳ ସେତିକି ନୁହେଁ, ବିଭିନ୍ନ ମାରାତ୍ମକ ବିକିରଣରୁ ମଧ୍ୟ ଅମ୍ଳଜାନ ଜୀବଜଗତକୁ ରକ୍ଷା କରେ ।
+ସେମିତି ଏକ ବିକିରଣ ହେଉଛି ଅତିବାଇଗଣୀ ରଶ୍ମି (ୟୁ-ଭିରେ )ଅମ୍ଳଜାନର ମାତ୍ରା ଅଧିକ ହେବା ଯୋଗୁ ଆୟୁମଣ୍ଡଳରେ ଓଜନସ୍ତର ସୃଷ୍ଟି ହେଲା ।
+ଏହି ସ୍ତର ଆମ ପୃଥିବୀକୁ ଘୋଡାଇ ରଖିଛି ।
+ଓଜନସ୍ତର ଅତିକ୍ରମ କରି ସୂର୍ଯ୍ୟଙ୍କର ହାନିକାରକ ଅତିବାଇଗଣି ରଶ୍ମି ପୃଥିବୀପୃଷ୍ଠକୁ ଆସିପାରେ ନାହିଁ ।
+ତେଣୁ ଅମ୍ଳଜାନ ସେତେବେଳର ନିର୍ଜୀବ ପୃଥିବୀକୁ ଜୀବନ୍ତ ପୃଥିବୀରେ ପରିଣତ କରିଥିଲା ।
+କାର୍ବନିଫେରସ କାଳରେ ଅମ୍ଳଜାନ ପୃଥିବୀପୃଷ୍ଠରେ ପ୍ରଚୁର ପରିମାଣର ଥିଲା ।
+ବାୟୁମଣ୍ଡଳରେ ୩ ଭାଗରୁ ୧ ଭାଗ ଥିଲା ଅମ୍ଳଜାନ ।
+ସେତେବେଳେ ଅମ୍ଳଜାନର ବହୁଳ ମାତ୍ରାରେ ଉପସ୍ଥିତି ଯୋଗୁ କୀଟପତଙ୍ଗମାନଙ୍କର ଆକାର ବଡ ଥିଲା  ଓ ଡେଣାର ଲମ୍ବ ଅଧିକ ଥିଲା ।
+ବର୍ତ୍ତମାନ ବାୟୁମଣ୍ଡଳରେ ଯବକ୍ଷାରଜାନ ୭୮ ପ୍ରତିଶତ ଓ ଅମ୍ଳଜାନ ୨୧ ପ୍ରତିଶତ ଅଛି ।
+ଅର୍ଥାତ୍ ଏବେ ବାୟୁମଣ୍ଡଳରେ ୫ଭାଗରୁ ୧ ଭାଗ ରହିଛି ଅମ୍ଳଜାନ ।
+ଯଦି ଏପରି ମାତ୍ରାରେ ଅମ୍ଳଜାନ କମିଚାଲିବ, ତେବେ ଅଧିକ ସୌର ରଶ୍ମି ପୃଥିବୀପୃଷ୍ଠକୁ ଆସିବ ।
+ଅଧିକ ଜଳ ବାଷ୍ପୀଭୂତ ହୋଇ ଅଧିକ ଜଳୀୟବାଷ୍ପ ଏକ ସବୁଜ – କୋଠରି ଗ୍ୟାସ ।
+ଏହା ସୌରତାପକୁ ଧରିରଖେ ଓ ପୃଥିବୀର ତାପମାତ୍ରାକୁ ବଢାଏ ।
+ଅଧୁନା ପାଣିପାଗର ଦ୍ରୁତ ପରିବର୍ତ୍ତନର କାରଣ ଏହି ସବୁଜକୋଠରି ଗ୍ୟାସ ।
+ଅଙ୍ଗାରକାମ୍ଳ, କାର୍ବନ ମନୋକସାଇଡ, ନାଇଟ୍ରସ ଅକସାଇଡ, କ୍ଲୋରୋଫ୍ଲୋର କାର୍ବନ, ମିଥେନ ଓ ଜଳୀୟବାଷ୍ପ ଆଦିକୁ ସବୁଜ କୋଠରି ଗ୍ୟାସ (ଗ୍ରୀନହାଉସ ଗ୍ୟାସ) କୁହାଯାଏ ।
+ଏହି ଗ୍ୟାସ ଆମ ବାୟୁମଣ୍ଡଳର ଉପରିଭାଗରେ ଏକ ଆସ୍ତରଣ କରିବା ଫଳରେ ପୃଥିବୀପୃଷ୍ଠରୁ ବିକିରିତ ତାପ ବାହାରକୁ ଯାଇ ପାରେନି ।
+ଫଳରେ ପୃଥିବୀପୃଷ୍ଠର ତାପମାତ୍ରା ବୃଦ୍ଧିକରେ ।
+ଏହାକୁ ଜିଆରଏନ ହାଉସ୍  ପ୍ରଭାବ କହନ୍ତି ।
+ପୃଥିବୀର ଏଭଳି ତାପମାତ୍ରା ବୃଦ୍ଧିକୁ ‘ଗ୍ଲୋବାଲ ୱାର୍ମିଙ୍ଗ’ କହନ୍ତି ।
+ଏହା ଆଜି ଆମ ପାଇଁ ଅତି ଚିନ୍ତାର କାରଣ ।
+ଜନସଂଖ୍ୟାର ଦ୍ରୁତ ବୃଦ୍ଧି, ଶିଳ୍ପ ବିପ୍ଲବ, ସହରୀକରଣ ଇତ୍ୟାଦି, ଯୋଗୁ ଜଙ୍ଗଲ କ୍ଷୟ ହେଉଛି ଓ ଏହା ବାୟୁମଣ୍ଡଳର ତାପମାତ୍ରା ବୃଦ୍ଧି ଓ ପ୍ରଦୂଷଣର ମୁଖ୍ୟ କାରଣ ।
+ପ୍ରତି ବର୍ଷ ପ୍ରାୟତଃ ପ୍ରତି ଦଶଲକ୍ଷ ବାୟୁ ଅଣୁ ମଧ୍ୟରୁ ଦଶଟି ଅମ୍ଳଜାନ ଅଣୁ ବାୟୁମଣ୍ଡଳରୁ କମିବାରେ ଲାଗିଛି ।
+ଧୀରେ ଧୀରେ ଅମ୍ଳଜାନ କମୁଛି ।
+ହାଇପୋକ୍ସିଆ ହେଲା ଜୀବକୋଷର ଅମ୍ଳଜାନର ଅଭାବ ।
+ଅମ୍ଳଜାନର ହ୍ରାସ ଯୋଗୁ ଜଳଜ ଜୀବମାନଙ୍କ କ୍ଷେତ୍ରର ଜନଙ୍ଗ ଅଙ୍ଗର ବିକାଶ ହୋଇପାରୁନି ।
+ଫଳରେ ଜୀବନ୍ତ ଶୁକ୍ରାଣୁ ଉପରେ କୁପ୍ରଭାବ ପଡୁଛି ।
+ତେଣୁ ବଂଶଗତି ବାଧାପ୍ରାପ୍ତ ହେଉଛି ।
+ରେସସ୍ ମାଙ୍କଡର ବିବର୍ତ୍ତନ ହେତୁ ଉନ୍ନତ ମଣିଷର ସୃଷ୍ଟି ।
+ହାଇପୋକ୍ସିଆ ଯୋଗୁ ସେମାନଙ୍କର ପ୍ରଜନନ ଓ ଅନ୍ତଃସ୍ରାବୀ ଗ୍ରନ୍ଥି ଉପରେ ପ୍ରଭାବ ପଡୁଛି ।
+ଯେଉଁ ମଣିଷ ପର୍ବତ ଉପରେ ବାସ କରନ୍ତି,  ସେଠାରେ ଅମ୍ଳଜାନ ଅଭାବରୁ ସେମାନଙ୍କଠାରେ ହାଇପୋକ୍ସିଆ ଯୋଗୁ ଯୌନ ନିଷ୍କ୍ରିୟତା ଦେଖାଦିଏ ।
+ଯଦି ଅମ୍ଳଜାନର ମାତ୍ରା କମି କମି ଚାଲିବ, ତେବେ ମୁଣ୍ଡ ବୁଲାଇବା, ମାନସିକ ଭାରସାମ୍ୟ ରଖି ନ ପାରିବା, ବିଚାର ଶକ୍ତି ହରାଇବା, ଦୁର୍ବଳତା, ବାନ୍ତି ହେବା, ବେହୋସ ହେବା, ଚେତନା ଶକ୍ତି ଲୋପ ପାଇବା ଓ ପରିଶେଷରେ ମୃତ୍ୟୁ ହେବା ନିଶ୍ଚିତ ।
+ଅମ୍ଳଜାନର ଅଭାବକୁ ଏକ ‘ନୀରବ-ମୃତ୍ୟୁ’ କହିଲେ ଅତ୍ୟୁକ୍ତି ହେବନି ।
+ବିଜ୍ଞାନର ଆକାଶ ଛୁଆଁ ଅଗ୍ରଗତି ସହିତ ଓତଃପ୍ରୋତ ଭାବେ ଜଡିତ ଆଧୁନିକ ମଣିଷ କିପରି ମୃତ୍ୟୁ ଆଡକୁ ଗତି କରୁଛି, ସେକଥା ଚିନ୍ତା କରିବା ଜରୁରୀ ।